Βαλαωρίτου: Από τις βιοτεχνίες στα μπαράκια

ΠΗΓΗ : "  http://roykoymoykoy.blogspot.gr   " 

ΕΔΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Βαλαωρίτου: Από τις βιοτεχνίες στα μπαράκια

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.seleo.gr

νυχτερινές φωτογραφίες από travelstyle.gr

ιστορικές πληροφορίες από thessalonikeonkyklos.blogspot.gr

Ρεπορτάζ: Χριστίνα Φωτεινάκη

    Εκεί βρίσκονται τα πιο γνωστά μπαρ, καφέ και εστιατόρια. Το σημείο που χτυπάει η καρδιά της νυχτερινής Θεσσαλονίκης. Το σημείο που οι νέοι δίνουν ραντεβού για να περάσουν όμορφα τις μέρες, αλλά κυρίως τις νύχτες τους. Τα τελευταία χρόνια η Βαλαωρίτου ανανεώθηκε και έγινε το σήμα κατατεθέν της διασκέδασης στην πόλη. 

    Μια ιστορική γωνιά της Θεσσαλονίκης, που έχει χάσει την εμπορική χροιά της και γλίτωσε την παρακμή κυριολεκτικά στο "παρα πέντε", με την συμβολή των μπαρ και των καφετεριών που έχουν κατακλύσει την περιοχή.

    Παλιότερα η Βαλαωρίτου ήταν γεμάτη με βιοτεχνίας και καταστήματα με υφάσματα και σιδηρικά, ενώ αποτελούσε εμπορικό σταυροδρόμι για τους επαγγελματίες της πόλης. Σήμερα η εικόνα της έχει αλλάξει δραματικά, με τους παλιούς καταστηματάρχες να διαμαρτύρονται για την στροφή που έκανε η περιοχή προς τη νυχτερινή διασκέδαση. 

Ιστορική αναδρομή

    Στα μέσα του 19ου αιώνα η Βαλαωρίτου ήταν γνωστή ως «Φραγκομαχαλάς» και αποτελούσε την κοσμοπολίτικη «καρδιά» της πόλης. Το 1906 χτίστηκε η Στοά Μαλακοπής, όπου στεγάστηκαν καταστήματα και τράπεζες, κοντά στο υπό ίδρυση Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων που έδωσε στην πλατεία το όνομα που έχει ακόμη και σήμερα: Πλατεία Χρηματιστηρίου. Στην οδό Φράγκων, στεγαζόταν η Οθωμανική Τράπεζα μέχρι την ανατίναξή της από βούλγαρους αυτονομιστές το 1903. Η πυρκαγιά του 1917 κατέστρεψε ένα μέρος του «Φραγκομαχαλά». Από τότε, σταδιακά, η Βαλαωρίτου μετατράπηκε σε βιοτεχνική περιοχή με διάφορα καταστήματα ρούχων. Τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση, καθώς, λόγω της χωροθέτησής της κοντά στην είσοδο της Θεσσαλονίκης, αποτελούσε συχνό πέρασμα εμπόρων από άλλες περιοχές.

 «Τα εμπορικά καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο»

    Η Χριστίνα Παυλίδου, ιδιοκτήτρια καταστήματος στην περιοχή, μίλησε στο seleo για το ένδοξο παρελθόν και το σημερινό "κατρακύλισμα" τηςΒαλαωρίτου. Η οικογένειά της διατηρεί μαγαζί στο σημείο που λειτουργεί από το 1926 και οι διαφορές που βλέπει από τότε μέχρι σήμερα είναι μεγάλες. "Κάποτε η Βαλαωρίτου ήταν η εμπορική καρδιά της πόλης, τώρα έχει χάσει το εμπορικό ενδιαφέρον και έχει αλλάξει η μορφή της. Τα μπαρ που έχουν ανοίξει πολλά, ενώ τα καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο".

    Ιδιοκτήτρια ενός άλλου καταστήματος, νεότερου ηλικιακά από το πρώτο, καθώς άνοιξε το 1990, μας μιλάει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες σήμερα. Η κ. Εύα, δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση Stefano-Mario, ένα κατάστημα που εξειδικεύεται στην πώληση γραβατών. Όπως δηλώνει η ίδια, αναγκάστηκε να απολύσει τους υπαλλήλους που δούλευαν στο μαγαζί και να το λειτουργεί η ίδια με τον άντρα και τον γιο της, ενώ το μόνο πράγμα που την έσωσε από το κλείσιμο είναι το γεγονός ότι το κατάστημα είναι ιδιόκτητο.

 «Οι βιοτεχνίες μετακόμισαν στη Βουλγαρία»

    "Η Βαλαωρίτου ήταν κάποτε βιοτεχνική περιοχή που έσφιζε από κόσμο. Σήμερα οι περισσότερες βιοτεχνίες μετακόμισαν στη Βουλγαρία και η περιοχή έχει ερημώσει", δηλώνει, ενώ προσθέτει πως "τα μπαράκια μπορεί να έφεραν κόσμο στα στενά της Βαλαωρίτου, ωστόσο δεν βοήθησαν στην εμπορική αναβάθμιση της περιοχής". Τέλος, όσον αφορά την πεζοδρόμηση όλης της περιοχής που συζητιέται έντονα από τον δήμο τόνισε πως καλό θα είναι μικροί δρόμοι να πεζοδρομούνται, αλλά οι μεγαλύτεροι θα πρέπει να παραμείνουν ανοιχτοί για τους οδηγούς. 

    Παρά τα παράπονα των καταστηματαρχών, όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά αυτή των μπαρ και των καφέ που ανθούν στην περιοχή και φέρνουν όλο και περισσότερους νέους που την επιλέγουν για τη διασκέδασή τους.