Το αυξημένο ουρικό οξύ (υπερουριχαιμία) μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων) και παθήσεις των νεφρών, όπως πέτρες στα νεφρά και νεφρική ανεπάρκεια. Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να μην διαγνωστούν εύκολα, επειδή κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος εμφανίζουν συμπτώματα που οφείλονται σε αυτό.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του ουρικού οξέος διαλύεται στο αίμα και ταξιδεύει προς τα νεφρά. Από εκεί, αποβάλλεται με τα ούρα. Αν το σώμα σας παράγει πάρα πολύ ουρικό οξύ ή δεν αφαιρεί αρκετό, μπορεί να είναι σημάδι προβλήματος. Το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα ονομάζεται υπερουριχαιμία.
Με ένα τεστ αίματος, ο γιατρός σας βλέπει το επίπεδο ουρικού οξέος. Τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί επίσης να προκαλέσουν ουρική αρθρίτιδα ή νεφρική νόσο.
ουρικό οξύ
Ποιες είναι οι κανονικές τιμές στο αίμα
Οι κανονικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 3,5 και 7,2 mg / dL.
Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς από εργαστήριο σε εργαστήριο που πραγματοποιεί την ανάλυση.
Τι σημαίνουν τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα
Ένα έχετε υπερουριχαιμία, τότε η αιτία μπορεί να είναι:
  • Οξέωση
  • Αλκοολισμός
  • Διαβήτης
  • Υπερβολική άσκηση
  • Ποδάγρα
  • Υποπαραθυρεοειδισμός
  • Δηλητηρίαση από μόλυβδο
  • Λευχαιμία
  • Κυστική μυελική νόσος των νεφρών
  • Νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά)
  • Διατροφή πλούσια σε πουρίνες
  • Νεφρική ανεπάρκεια
  • Τοξιναιμία εγκυμοσύνης
Αν τα επίπεδα ουρικού οξέος είναι κάτω από το κανονικό, αυτό μπορεί να οφείλεται σε:
  • Σύνδρομο Fanconi
  • Διατροφή χαμηλή σε πουρίνες
  • Σύνδρομο έκκρισης ακατάλληλης αντιδιουρητικής ορμόνης (Syndrome of inappropriate antidiuretic hormone – SIADH)
  • Νόσος του Wilson
Άλλες αιτίες:
  • Χρόνια ουρική αρθρίτιδα
  • Χρόνια νεφρική νόσος
  • Τραυματισμός του νεφρού και του ουρητήρα
ουρικό οξύ
Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν το ουρικό οξύ είναι:
  • Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
  • Λήψη διουρητικών φαρμάκων
  • Λήψη ανοσο-κατασταλτικών φαρμάκων
  • Παχυσακία
  • Προβλήματα στον θυρεοειδή
  • Νεφρική ανεπάρκεια
  • Ψωρίαση
Κοινός παρονομαστής στα προβλήματα ουρικού οξέος είναι η διατροφή που είναι πλούσια σε πουρίνες.
ουρικό οξύ
Τα πιο κοινά συμπτώματα
Η ουρική αρθρίτιδα οφείλεται σε μια ανοσολογική αντίδραση στην συσσώρευση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση που επιδεινώνεται ακόμα και στην ελάχιστη πίεση, από φλεγμονή της άρθρωσης, από πυρετό και από ξεφλούδισμα του δέρματος γύρω από την άρθρωση. Όταν τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα υπερβαίνουν 10 mg/dL, τότε αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος ανάπτυξης ουρικής αρθρίτιδας.
Πέτρες στα νεφρά μπορεί να αναπτυχθούν σε άτομα που πάσχουν με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος και αυτές οι πέτρες μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρις ότου να κολλήσουν στον ουρητήρα. Τότε προκαλούν οξύ πόνοεπώδυνη και συχνότερη ούρησηαίμα στα ούρα, ή ναυτία και έμετο. Περίπου το 10% των λίθων των νεφρών αποτελούνται από ουρικό οξύ. Αν και οι πέτρες στα νεφρά βρίσκονται συνήθως σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα, εντοπίζονται επίσης σε περίπου το 20% των ασθενών που έχουν υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος, αλλά όχι ουρική αρθρίτιδα. Τα κλασικά συμπτώματα των λίθων των νεφρών είναι ο ξαφνικός και έντονος πόνος στην κοιλιά, τα πλευρά, και τη βουβωνική χώρα, η οποία τείνει να “έρχεται και να φεύγει”. Πρόσθετα συμπτώματα περιλαμβάνουν αίμα στα ούρα και επώδυνη ούρηση και, εάν υπάρχει μια δευτερεύουσα μόλυνση, μπορεί να εκδηλωθεί και πυρετός.
Νεφρική ανεπάρκεια. Το πιο σοβαρό σύμπτωμα που συνδέεται με τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος είναι η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται ωςμειωμένη ούρησηδύσπνοιαοίδημα στα άκρασύγχυση και υπνηλία,κόπωση, ή πόνο στο στήθος. Η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να αναπτυχθεί σε ασθενείς με λευχαιμία, λέμφωμα Hodgkin και λέμφωμα μη-Hodgkin, λόγω των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος. Αυτό είναι συνήθως ένα επακόλουθο της χημειοθεραπείας, η οποία σκοτώνει τα κακοήθη κύτταρα και απελευθερώνει ουρικό οξύ.