Τα αίτια των κακών και το θέλημα του Θεούr

Μητρ.Λεμεσού κ.Αθανασίου (20-2-2014)

Ερώτηση.Κάτι κακό που μας συμβαίνει λέμε είναι θέλημα Θεού.Τότε γιατί να προσευχόμαστε στον Θεό για την  αποτροπή του;

Από εδώ αρχίζει το λάθος, διότι κανένα κακό δεν είναι θέλημα Θεού.Είναι δυνατόν  ο Θεός να θέλει το κακό;Εάν αυτό συνέβαινε θα εσήμαινε ότι ο Θεός δεν είναι αγαθός,αλλά είναι κακός.Ο Θεός δεν θέλει  το κακό και ούτε συνεργεί στο κακό.Κάθε ημέρα υπάρχουν κακά και κάνουμε  και κακά πολλά,τα οποία ασφαλώς ο Θεός δεν θέλει.Ο Θεός γνωρίζει ότι υπάρχει κακό,όμως,δεν θέλει το κακό.Άλλο θέλει και άλλο γνωρίζει.

Και αυτό που λέμε δοκιμασία ο Θεός δεν το θέλει.Ο Θεός γνωρίζει ποιοι είμαστε.Και αυτό (η δοκιμασία) κακό είναι,δεν θέλει να δεινοπαθούμε.Ο Θεός θέλει να αξιοποιούμε το κακό για το καλό μας.Το κακό έρχεται από εμάς (αμέλεια,απροσεξίαμας,αδιαφορία μας,παρέκκλισή μας από τον δρόμο και τις εντολές του Θεού)ή έρχεται γιατί ζούμε στοπν κόσμο που επικρατεί το κακό (το συμφέρον,η πονηρία,η εξαπάτηση,η δολιότητα κλπ) και επηρεαζόμαστε από αυτό ,έχει την επίπτωσή του και σε μας.

Ο Θεός τα επιτρέπει αλλά δεν τα ευλογεί.Γι` αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε εναντίον κάθε κακού πράγματος και να προσευχόμαστε στον Θεό να μην υπάρχει κακό γύρω μας και στον κόσμο (αρρώστια, πείνα,θλίψη,ανέχεια,φτώχεια κλπ).

Εάν (το κακό) ήταν θέλημα του Θεού,π.χ. να αρρωστήσουμε,δεν θα έπρεπε να  πάμε στον Γιατρό, (δηλαδή να πάμε αντίθετα προς το θέλημα του Θεού),αφού εκείνος αφήνει να αρρωστήσουμε κλπ.

Ο Θεός δεν θέλει το κακό (αρρώστια,πείνα,δυστυχία κλπ).Εμείς δεν θέλουμε το κακό.Επομένως πρέπει να αγωνιζόμαστε εναντίον του κακού.Ο Θεός αίτιος κακών πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει.Το θέλημα του Θεού είναι ΟΛΑ τα κακά που υπάρχουν (και θα υπάρχουν και θα συμβαίνουν πάντοτε κακά στον κόσμο) να τα αντιμετωπίζουμε πνευματικά.

Είσαι άρρωστος;Πήγαινε στον γιατρό και πολέμησε να την αντιμετωπίσεις σωστά. Αξιοποίησε για το καλό,για την πνευματική σου πρόοδο την  αρρώστια σου.

Δείξε υπομονή,μετάνοια,ταπείνωση,καλωσύνη,αγάπη.Είσαι φτωχός;Πολέμησε την φτώχεια και ζήτησε την βοήθεια του Θεού.Προσευχόμεθα να λυτρωθούμε από κάθε κακό («λύτρωσε ημάς από πάσης θλίψεως και περιστάσεως»,προσευχόμεθα).

Ο Θεός λέει  αξιοποίησε τον χρόνο,ώστε να γίνεις καλός.

Τα δεινά του Ιώβ ήταν έργον του διαβόλου,όχι του Θεού.Αλλά η αξιοποίηση,η αντιμετώπιση του κακού από τον δοκιμασθέντα Ιώβ,τον οδήγησε στην αγιότητα.Οι ληστές  στον σταυρό.Έζησαν  την ζωή τους όπως ήθελαν,στην ανομία και καλώς τους σταύρωσαν (τους αποδόθηκε  η κοσμική δικαιοσύνη).Όμως,ο ένας ζήτησε συγχώρεση (αξιοποίησε τον σταυρό του) και πήγε  στον παράδεισο (με την μετάνοιά του «λήστεψε» και τον παράδεισο!).

Ο Θάνατος είναι φυσικό φαινόμενο που αφορά όλους.Εγώ χαίρομαι που επιμένετε στην άποψη ότι ο Θεός επιτρέπει το κακό.Ο Θεός επιτρέπει να μας συμβουν καά αλλά δεν είναι το θέλημά του αυτό.

Πεθαίνει το ένα παιδί το παιδί του ενός.Το θέλει ο Θεός;Όχι.Αλλά ο Θεός βοηθάει να αξιοποιηθεί από τον γονιό το κακό και να οδηγηθεί στην σωτηρία.

Το ίδιο και με την ασθένεια.Δεν την θέλει ο Θεός.Οι άγιοι δεν προσεύχονταν να μην αρρωστήσουν αλλά αν αρρωστήσουν να έχουν την δύναμη να το  αντιμετωπίσουν για το καλό τους.

Γιατί ο Θεός μερικές φορές αποτρέπει το κακό και μερικές φορές δεν το αποτρέπει;

Δεν ξέρουμε τον λόγο γιατί κάποτε επεμβαίνει ο Θεός και κάποτε όχι.Οι άγιοι το γνωρίζουν αυτό.Τον λόγο της αποτροπής του κακού ή γιατί το επέτρεψε δεν ξέρουμε.Εμείς ξέρουμε ότι πρέπει να μεταποιήσουμε (=αξιοποιήσουμε) το κακό είς καλόν.Ο τρόπος της αντιμετώπισης του κακού ανήκει σε μας.Το τι έχει ο Θεός στον νού του δεν ξέρουμε.

Ο Θεός δεν θέλει τον θάνατο αλλά τον επιτρέπει.

Ο Απ.Πέτρος λέει στην προς τους Χριστιανούς επιστολή του ότι ο Θεός είναι «… Θεός πλήρης  χάριτος» και μοιράζει τι; Κάθε χάριτες (τα χαρίσματά του) ή παρακαλείτε τον Θεό να σας ενδυναμώνει .

«Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον,άνωθεν  καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων»,δηλ.ό,τι (=κάθε τι το ) καλό προέρχεται από τον Θεόν.

Ο άνθρωπος είναι το πιο όμορφο δημιούργημα του Θεού.

Πιο σπουδαίο πράγμα από τον άνθρωπο δεν υπάρχει πάνω στη γη.Εμείς  λοιπόν είμαστε χαριτωμένοι,όμορφοι και ωραίοι,όταν έχουμε την χάρη του Θεού.»Ως χαρίει άνθρωπος όταν άνθρωπος ει»,έλεγε ο αρχαίος Μαίανδρος!

Δεν είμαστε τυχαία όντα πάνω στην γή.Είμαστε προσκεκλημένοι για να  ζήσουμε την βασιλεία του Θεού. Και αυτή η Βασιλεία του Θεού ξεκινάει από εδώ ,από την ζωή τούτη πάνω στην γη. Και «η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν»,είναι μέσα μας, στην καρδιά μας, στην ψυχή μας (και την ζούμε όταν εργαζόμαστε το αγαθόν, τις εντολές του Θεού, την απόκτηση και  τελειότητα των αρετών).Βασιλεία του Θεού, είναι η επιδίωξη της αρετής. Η αγιότητα είναι η τελειότητα της αρετής. Και αυτό επιτυγχάνεται με την χάρη του Θεού.

Σε ένα πίνακα του  Λεονάρδου Ντα-Βίτσι,μεγάλου ζωγράφου της Δύσης ζωγράφισε  τον περίφημο  πίνακα του Μυστικού Δείπνου. Η δυτική   ζωγραφική –αγιογραφία παρουσιάζει τα πρόσωπα όπως έχουν, σε αντίθεση με την Ανατολική-Ορθόδοξη ζωγραφική/αγιογραφία που παρουσιάζει τα πρόσωπα, όχι φυσιολατρικά (όπως είναι) αλλά όπως   είναι ως άγιοι, δηλ. πρόσωπα ασκητικά-θεωμένα (έχοντα την Θεία χάρη μέσα τους ,που τους μεταμόρφωσε και τους   έκανε Θεούς, κατά χάριν).Όταν λοιπόν ο Ντα-Βίτσι ήθελε να κάνει τον Χριστό βρήκε ένα πρόσωπο της ηλικίας και τον ζωγράφισε (πρόσωπο χαριτωμένο με χαρακτηριστικά  του Χριστού. Όταν μετά από χρόνια  θέλησε να κάνει τον Ιούδα έψαξε να βρεί αντίστοιχο πρόσωπο ,το οποίο αναζήτησε σε καταγώγια και κακόφημους οίκους. Και βρήκε  τον άνθρωπο τον …ξεπεσμένο για να τον ζωγραφίσει ως Ιούδα. Και ο άνθρωπος  αυτός λέγεται ότι ήταν ο ίδιος που πριν από χρόνια χρησιμοποιήθηκε για το πρόσωπο του Ιησού!!

Αυτό δείχνει πόσο ωραίος είναι ο άνθρωπος (πόσο χαριτωμένος) όταν έχει την χάρη του Θεού και πως  «αλλοιώνεται-μεταμορφώνεται» όταν ξεπέσει!.

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ εικόνα και καθ ομοίωση. Καλόν είναι να διατηρούμε την εικόνα μας , την ύπαρξή μας. Αποδέχομαι τον εαυτό μου την ύπαρξή μου, την ηλικία μου.

Η αποδοχή αυτή  μας γλυκαίνει, μα δημιουργεί οικειότητα.

Η αμαρτία, όμως, κατέρρευσε τον άνθρωπο, τον συνέτριψε. Όμως ο Θεός τον ξαναστήριξε και τον ξαναστερέωσε σε σθεναρή θέση.

΄Οταν ο Θεός είναι  παρών έχουμε ειρήνη. Όταν δεν υπάρχει ο Θεός λείπει η ειρήνη και η παρουσία του Χριστού και επικρατεί η σύγχυση.

Όταν λέμε η σύγχρονη Βαβυλωνία δεν εννοούμε τον γεωγραφικό χώρο, αλλά το πνεύμα της συγχύσεως που επικρατεί σήμερα (κυρίως στην Δύση).

(Από προσωπικές μου σημειώσεις,επί της ομιλίας του Σεβ.Μητρ.Λεμεσού κ.Αθανασίου).

ΠΗΓΗ : "  ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗΣ

smountzouris@gmail.com     "