ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Μήνυμα επί τω Ευαγγελισμώ της Θεοτόκου και τη Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου



Μήνυμα επί τω Ευαγγελισμώ της Θεοτόκου και τη Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου

Μήνυμα πί τ Εαγγελισμ τς Θεοτόκου
καί τ θνικ ορτ τς 25ης Μαρτίου
γαπητοί δελφοί,
Διπλ χαρά σήμερα ναβλύζει, πουράνια καί αώνια φ’ νός, πίγεια δέ φ’ τέρου, μέσα στόν μυστικό Παράδεισο τς κκλησίας μας, γιά τόν Εαγγελισμό τς Παναχράντου Θεοτόκου Μαρίας καί Μητρός το Κυρίου μν ησο Χριστολλά καί γιά τήν πέτειο τς νάρξεως τς λληνικς παναστάσεως το 1821 ναντίον τν Τούρκων.  ρθόδοξη καί θνική συνείδηση συνέδεσε ξ ρχς χρονικς λλά καί συμβολικς τόν πελευθερωτικό μας γνα ναντίον τς τουρκικς σλαμικς κατοχς τεσσάρων αώνων μέ τόν ορτασμό το ψίστου γεγονότος τς νσαρκώσεως τοΠαντοκράτορος Θεο Λόγου, το Θεανθρώπου ησο, κατά τή στιγμή το Εαγγελισμο τς Παναγίας μας· διότι ξ ρχς τό νιστάμενο Γένος τν λλήνων Ρωμην θεσε τήν θνικοθρησκευτική τουπανάσταση πό τή σκέπη το Χριστο καί τς Θεοτόκου, διά τν ελογιν τς κκλησίας.

Τό γεγονός το Εαγγελισμο τς Παρθένου Μαρίας, ποτελε τό μόνον «καινόν πό τόν λιον» γεγονός τς νθρωπίνης στορίας, πού τελεσιουργήθηκε τή στιγμή τς χαρμοσύνου ναγγελίας πό τόνρχάγγελο Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον, τι  Σωτήρ θά γεννηθε ς νθρωπος, λλά καί τς διακρίτου πίστεως καί πακος τς Παναγίας μας στήν εδηση ατή, πακος πού νεργοποίησε τήνρχαγγελική παγγελία.  Θεός Υός καί Λόγος το Θεο καί Πατρός δημιουργε τήν νθρώπινη ψυχοσωματική Του φύση ξ γίου Πνεύματος καί συλλαμβάνεται περφυς ν τ κοιλί τς Θεοτόκου ς πόσταση, τό Πρόσωπον τς νθρωπίνης Του φύσεως·  Παναγία πομένως καθίσταται  εσοδός μας στά αώνια γαθά τς γίας Τριάδος, διότι εναι « Θεόν Λόγον τος νθρώποις τ παραδόξ ατς κυήσει νώσασα καί τήν πωσθεσαν φύσιν το Γένους μν τος ορανίοις συνάψασα», τό δέ κεφαλαιδες γεγονός ατό, τς συγκαταβάσεως το ψίστου πρός τούς νθρώπους, μνολογεται μέ δογματικήκρίβεια ς «τς σωτηρίας μν τό κεφάλαιον». Πρό 2016 περίπου τν  Θεός Λόγος καί Υός το Πατρός νωσε ριστικς καί συγχύτως τήν νθρώπινη φύση μέ τή θεία φύση στό Πρόσωπό Του καί τήν θέωσε «ξ κρας συλλήψεως», διότι ταυτοχρόνως, χι βαθμιαίως, γινε πό τόν Θεό Λόγο  δημιουργία,  πρόσληψη καί  θέωση τς νθρωπίνης φύσεως, «δη καί ατς π’ ατο θεωθείσης μα τες τό εναι ταύτης παραγωγς μο γενέσθαι τά τρία, τήν πρόσληψιν, τήν παρξιν, τήν θέωσιν ατς πό το Λόγου»·  Παναγία μας νομάστηκε Θεοτόκος χι μόνον ς  γεννήτρια το Θεο Λόγου κατά τήν νθρώπινή Του φύση, λλά καί πειδή συνέβαλε στή θέωση τς νθρωπίνης φύσεως, «ο μόνον διά τήν φύσιν το Λόγου, λλά καί διά τήν θέωσιν το νθρωπίνου, ν μα καί  σύλληψις καί παρξις τεθαυματούργηται». Πρό λίγων βδομάδων, τήν Κυριακή τς πόκρεω,  Μία γία ρθόδοξος κκλησία μς κάλεσε νά ναλογισθομε τήν πώλεια τς Πατρίδος μας, το Παραδείσου, καί νά τόν ποθήσουμε, «δι΄ δάμ πεφυτευμένον καί διά τήν Εαν κεκλεισμένον»· λλά  Νέα Εα,  Θεοτόκος Μαρία, μς χαρίζει σήμερα τό πρτον Πάσχα, τήν ναρξη τς σωτηρίας μας καί πιστροφς μας στόνφθαρτο πλέον Παράδεισο!
 γιοπνευματική δύναμη πού χαρίζει  ζωή το Σώματος το Χριστο ζωή τς κκλησίας, ς πρόγευση το Παραδείσου, βοήθησε τό δολον Γένος νά ντέξει τά ποικίλα κακά τς σκληρς ξένης θεοκρατίας καί νά λάμψει καί πάλι· ο γιοι Νεομάρτυρες πρξαν  πτή πόδειξη τι  Σταυρός εναι σχυρότερος το ξίφους τς μισελήνου, καί τι ο Χριστιανοί διά τς Πίστεως νεμποδίστως«καταγωνίζονται βασιλείας καί ργάζονται δικαιοσύνην» · πειδή προσέκρουσε στά σειστα στορικά τεκμήρια,  παρωπιδική καί στρατευμένη στόν στορικό λισμό στοριογραφία δέν μπόρεσε νά στρεβλώσει τό νόημα τς παναστάσεως το 1821 καί νά τήν παρουσιάσει ς ποτίναξη το ζυγο τν λίγων φιλότουρκων δθεν πλουσίων Ρωμην καί τν Κληρικν πί τούς πολλούς πτωχούς.
Εναι σαφής  διαπίστωση το Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, το πιφανέστατου ρχιστρατήγου τς παναστάσεως το 1821, στίς «Διηγήσεις συμβάντων» του, πώς « πανάσταση  δική μας δένμοιάζει μέ καμμίαν π’ σες γίνονται τήν σήμερον ες τήν Ερώπην. Τς Ερώπης ο παναστάσεις εναι ναντίον τν διοικήσεών των, εναι μφύλιος πόλεμος.  δικός μας πόλεμος ταν  πλέον δίκαιος, ταν θνος μέ λλο θνος». Στόν στορικό λόγο του πρός τούς σπουδαστές στήν Πνύκα (κτώβριος το 1838) πιβεβαίωσε τήν νότητα τν λλήνων κατά τήνποτίναξη το ξένου ζυγο«ταν ποφασίσαμε νά κάμωμε τήν πανάσταση, δέν συλλογισθήκαμε οτε πόσοι εμεθα οτε πώς δέν χομε ρματα ... λλ’ ς μία βροχή πεσε ες λους μας  πιθυμία τςλευθερίας μας καί λοι, καί ο κληρικοί, καί ο προεστοί, καί ο καπεταναοι καί ο πεπαιδευμένοι καί ο μποροι, μικροί καί μεγάλοι λοι συμφωνήσαμε ες ατόν τόν σκοπό, καί κάμαμε τήν πανάσταση».
 μφιπρόσωπη παρακαταθήκη τήν ποία μς πενθυμίζει  σημερινός κκλησιαστικός καί θνικός ορτασμός θέτει νώπιόν μας εραρχημένες δύο βαρυσήμαντες προκλήσεις: τήν κλήση μας νά γίνουμε πολτες τς πουρανίου Βασιλείας ς «κληρονόμοι μέν Θεο, συγκληρονόμοι δέ Χριστο», λλά καί τό καθκον μας  νά προασπισθομε πί γς λον κείνο τόν θεϊκό πλοτο, το ποίου  λληνισμός, Ρωμηοσύνη, πρξε θησαυροφύλαξ καί φάρος τά τελευταα δύο χιλιάδες τη, πό τς ποχς τς ελογημένης ποταγς στό Εαγγέλιο το «μέχρι θανάτου γαπήσαντος μς» Θεανθρώπου Χριστο.
 Καθηγούμενος το συχ. Παντοκράτορος,

† ρχιμ. Κύριλλος
καί ο σύν μοί ν Χριστ δελφοί

Η φωτογραφία προφίλ του χρήστη ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗΣ
smountzouris@gmail.com   " 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου