ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Μια οικογενειακή επιχείρηση

ΠΗΓΗ: "   http://www.efsyn.gr  "

koutsiofti.jpg

Η φάρμα των αδελφών Δημήτρη (αριστερά) και Στέργιου Κουτσιώφτη έχει βραβευτεί ως πρότυπη μονάδα εκτροφής μόσχωνΗ φάρμα των αδελφών Δημήτρη (αριστερά) και Στέργιου Κουτσιώφτη έχει βραβευτεί ως πρότυπη μονάδα εκτροφής μόσχων
Το πρώτο που σου κάνει εντύπωση με το που μπαίνεις στη φάρμα Κουτσιώφτη, είναι η απέριττη αισθητική των κτισμάτων και η γαλήνια ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στον χώρο.

Τα μουγκανίσματα των περίπου επτακοσίων μοσχαριών που εκτρέφονται εδώ αναμειγνύονται με τα μουσικά θέματα κλασικής μουσικής που ακούγονται από τα μεγάφωνα τα οποία πλαισιώνουν τις εγκαταστάσεις του ανοιχτού στάβλου.
Τα ιδιόκτητα κτήματα, περίπου είκοσι πέντε στρεμμάτων, όπου σε απόλυτη τάξη απλώνονται το κτίριο της επιχείρησης, οι στάβλοι και τα αποθηκευτικά σιλό με τις ζωοτροφές, περιστοιχίζονται μονάχα από... φύση.
Βρίσκονται στο χωριό Μακροχώρι Βέροιας, στη θέση «Παπά Βρύση», κι αν δεν συναντιόμασταν με τον Δημήτρη Κουτσιώφτη στα μισά του δρόμου, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να το ανακαλύψουμε.
Τη φάρμα συμπληρώνουν άλλα 70 στρέμματα γης, όπου καλλιεργούνται οι ζωοτροφές που χρειάζονται για τη σίτιση των μοσχαριών τους.
Τρίτη γενιά εκτροφείς τα δύο αδέλφια, ο Δημήτρης και ο Στέργιος, παρέλαβαν την πατρική επιχείρηση που δραστηριοποιείται από το 1976 και με διάθεση για καινοτομία, να κάνουν κάτι διαφορετικό στον τομέα τους, έφτασαν να την αναδείξουν με τις επιλογές τους σε μία από τις κορυφαίες εταιρείες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τι διαφορετικό μπορεί να γίνει σε μια φάρμα που έχει ως κύριο αντικείμενό της την πάχυνση μοσχαριών και την εμπορία νωπού κρέατος; Καινοτόμησαν.
Πατώντας στη διάθεσή τους να προσφέρουν κάτι διαφορετικό, συνάμα ποιοτικό, ένα τρόφιμο που θα έχει θετικό πρόσημο στη διατροφή των ανθρώπων, στράφηκαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο Εργαστήριο Ζωοτεχνίας, του Τμήματος Κτηνιατρικής, για βοήθεια.
Το αποτέλεσμα μακρόχρονης έρευνας και συνεργασίας τους αφορά το μοσχαρίσιο κρέας που εμπορεύονται υπό την επωνυμία «Αρωμα» και οφείλει το όνομά του στην «εξαίσια ευωδιά που αναδίδει κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος», εξηγεί ο Δημήτρης Κουτσιώφτης.
Το συγκεκριμένο προϊόν είναι άλλωστε αυτό που τους κατέταξε ανάμεσα στις πενήντα κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες.
Και το μυστικό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στη διατροφή των ζώων.
Η διατροφή τους λοιπόν είναι ένα πατενταρισμένο μίγμα ζωοτροφής, εμπλουτισμένο με βότανα.
Επιστρατεύτηκε το «βαρύ πυροβολικό» της ελληνικής γης. Ρίγανη, βασιλικός, δυόσμος, κορίανδρος αλλά και λιναρόσπορος.
«Για ένα διάστημα προσθέσαμε και φλούδα πορτοκάλι στο σιτηρέσιό τους, σε μια ανάμιξη γύρω στο 15% επί της συνολικής τροφής, αλλά δεν είχαμε το αποτέλεσμα που θέλαμε και το σταματήσαμε» λέει με έμφαση ο Δημήτρης και συνεχίζει:
«Η συγκεκριμένη διατροφή είναι που δίνει στο κρέας όλα τα απαραίτητα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, το εξαιρετικό άρωμα και την ιδιαίτερη γεύση, καθώς με αυτόν τον τρόπο εμπλουτίζεται με Ω3 λιπαρά οξέα και βιταμίνη Ε. Και βέβαια δεν μιλάμε για ένα ντελικατέσεν προϊόν για λίγους, αλλά για μοσχαρίσιο κρέας υψηλής διατροφικής αξίας, που βοηθά στην υγεία των καταναλωτών. Βάσει των ερευνών που έχουμε κάνει, σε αντίθεση με το συμβατικό μοσχαρίσιο κρέας, τα προϊόντα μας, υπό την επωνυμία “Αρωμα”, περιέχουν έξι φορές περισσότερα Ω3 λιπαρά οξέα».
Θα μπορούσε να πει κανείς, γιατί τόση φασαρία για τα Ω3 λιπαρά οξέα;
Γιατί, όπως ιατρικά γνωρίζουμε, προσφέρουν αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθούν στην καλή λειτουργία πολλών οργάνων αλλά και του καρδιαγγειακού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού.
Είναι στοιχεία που προσλαμβάνονται μονάχα διαμέσου των διατροφικών συνηθειών μας.
Η ιδιαίτερη σίτιση λοιπόν των ζώων τους είναι ένα από τα δύο σημαντικά βήματα που έκαναν τα δύο αδέλφια, προκειμένου να εξελίξουν την οικογενειακή επιχείρηση.
Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας στην παραγωγή καλής ποιότητας κρέατος είναι το ότι τα ζώα ακούν ολημερίς κλασική μουσική, διαδικασία που τα βοηθά να ζουν ήρεμα, χωρίς στρες.
Απόδειξη της ποιότητας του κρέατος που παράγουν είναι και το χρυσό βραβείο γεύσης που απέσπασε το μοσχαρίσιο μπιφτέκι (burger) στην έκθεση Meat days 2014.
Και δεν είναι οι μοναδικές διακρίσεις που τους επιβράβευσαν για τη διάθεσή τους να πειραματιστούν.
Στην 8η έκθεση Ζωοτεχνία -που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη- τους απονεμήθηκε από το υπουργείο Ανάπτυξης και Τροφίμων βραβείο για την πρότυπη λειτουργία της φάρμας αλλά και για το καινοτόμο προϊόν «Μοσχάρι Αρωμα Ω3».
Μπορείτε να φανταστείτε, σε μια φάρμα πάχυνσης μοσχαριών σε ένα χωριό της Βέροιας, κάποιοι να παίζουν μουσική στα ζώα τους και να τα ταΐζουν σιτηρέσια αναμεμειγμένα με βότανα και λιναρόσπορο;
Οχι σήμερα, αλλά πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Οσοι έχουμε ρίζες σε χωριά γνωρίζουμε ότι αυτή η κίνηση ξεπερνούσε τα επιτρεπτά όρια της πρωτοπορίας σε μια μικρή κοινωνία.
Λέγοντας αυτά, βγήκαμε από το κτίριο όπου στεγάζονται τα γραφεία της οικογενειακής επιχείρησης και κινήσαμε για τον στάβλο.
Απόλυτη ηρεμία. Κάτι που γινόταν αντιληπτό ακόμη και από τον περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος ήταν εξαιρετικά περιποιημένος.
Σαν να έμπαινες στο σαλόνι ενός πεντακάθαρου σπιτιού.
Είναι νόμος, από τις λεπτομέρειες αντιλαμβάνεται κανείς το αποτέλεσμα.
«Μετά από πειραματισμούς επιλέξαμε να εκτρέφουμε κυρίως γαλλικές ράτσες μόσχων, limousin, charolais, aubrac, blonde d’ aquitaine» εξηγεί ο Δημήτρης που ανέλαβε την ξενάγηση, καθώς ο Στέργιος Κουτσιώφτης έπρεπε να ανταποκριθεί σε άλλες ανάγκες της εταιρείας.
«Είναι ράτσες πολύ καλές και βέβαια καθαρά κρεατοπαραγωγικές. Τα φέρνουμε μικρά, περίπου 6-8 μηνών από τη Γαλλία και τα εκτρέφουμε στη φάρμα μας για τους επόμενους 7-8 μήνες, οπότε και οδηγούνται προς σφαγή. Κάνουμε καθαρά πάχυνση, δεν έχουμε ακόμη τους απαραίτητους χώρους στις εγκαταστάσεις μας για να προχωρήσουμε σε γέννες των δικών μας ζώων. Είναι όμως στα μελλοντικά μας σχέδια. Ηδη ξεκινήσαμε με έναν μικρό αριθμό αγελάδων. Χρειάζεται όμως προεργασία. Πρέπει να διαμορφώσουμε καινούργιους, μεγαλύτερους χώρους. Ο στάβλος μας αυτή τη στιγμή έχει δυνατότητα φιλοξενίας εννιακοσίων-χιλίων ζώα. Μέσα στη χρονιά ουσιαστικά εκτρέφουμε περί τα χίλια πεντακόσια ζώα».

Η εξέλιξη είναι στόχος

Φάρμα ΚουτσιώφτηΜετά από πειραματισμούς, κατέληξαν να εκτρέφουν αποκλειστικά γαλλικές ράτσες μοσχαριών | 
Από το 1999 μεταφέρθηκαν στις εδώ εγκαταστάσεις στη θέση «Παπά Βρύση».
«Ε, δεν έγιναν όλα μεμιάς, σιγά σιγά. Εδώ παράγουμε και το μοσχάρι, το “Αρωμα”, με το Ω3» λέει με υπερηφάνεια.
Γιατί όχι άλλωστεΜόχθησαν για ό,τι έχουν καταφέρει.
«Εχουμε ξεχωρίσει κάποια ζώα και το σιτηρέσιό τους είναι αυτή η πατενταρισμένη από το ΑΠΘ ζωοτροφή. Ο,τι τρώει το ζώο περνάει μέσα του. Το κρέας του γίνεται πιο μαλακό και είναι πιο γευστικό».
● Πότε βγήκαν στην αγορά τα προϊόντα «Αρωμα»;
«Αυτή μας η επιλογή έγινε πραγματικότητα το 2008, μετά από σχεδόν δύο χρόνια ερευνών».
● Ποια ήταν η κινητήρια δύναμη στην επιχειρηματική αυτή επένδυση;
Φάρμα Κουτσιώφτη
«Θέλαμε, από τη μια, να ξεφύγουμε από την κλασική μορφή κτηνοτροφίας, γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει μια εξέλιξη σε αυτό που κάνεις. Και από την άλλη, αυτό που μας ενδιέφερε και μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι να φάει και ο κόσμος καλύτερα. Αυτό που δίνουμε στα παιδιά μας αυτό να φτάνει και στον καταναλωτή. Θέλαμε δηλαδή να παράξουμε ένα καλύτερο προϊόν αλλά και να κάνουμε τη διαφορά στην αγορά. Τώρα θα δείτε και θα καταλάβετε», λέει σκύβοντας πάνω από ένα βουναλάκι τροφής μπροστά από ένα μοσχάρι που μασούλαγε με αυτό τον χαρακτηριστικά αργό τρόπο, κοιτώντας μας με τα μεγάλα υγρά μάτια του.
«Το 80% των ζώων μας είναι αρσενικά και μόνο το 20% είναι θηλυκά».
Πήρε στη χούφτα του λίγη από την τροφή και μου έδωσε να μυρίσω. Η αλήθεια είναι ότι μοσχοβόλαγε.
● Πώς τους γεννήθηκε όμως η ιδέα του ιδιαίτερου σιτηρέσιου;
«Είχαμε δει τα αυγά και τα κοτόπουλα που κυκλοφορούσαν στο εμπόριο με την αυξημένη περιεκτικότητα σε Ω3 και θελήσαμε να δούμε αν μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι ανάλογο στο μοσχαρίσιο κρέας. Ετσι απευθυνθήκαμε στο ΑΠΘ και ξεκινήσαμε τις έρευνες. Από τα πρώτα αποτελέσματα ακόμη είχαμε εξαιρετικά θετικά και ενθαρρυντικά στοιχεία» εξομολογείται.
● Πόσες εισαγωγές κάνουν τον χρόνο;
«Περίπου ένα με δυο αυτοκίνητα τον μήνα. Σκεφτείτε ότι σε κάθε αυτοκίνητο χωρούν πενήντα με εξήντα ζώα».
Είχαμε προχωρήσει στο εσωτερικό του στάβλου, περνώντας ένα ένα τα box του κάθε ζώου.
«Σε κάθε ζώο αναλογούν πέντε με έξι τετραγωνικά μέτρα, από το συνολικό μέγεθος των box που βλέπετε, που είναι γύρω στα 36 τ.μ. το καθένα» λέει δείχνοντάς μου. «Εδώ είναι και οι αγελάδες που έχουμε για αναπαραγωγή και είναι ήδη έγκυες».
Ξεχώρισα μια που μου φάνταξε το ύφος της.
Ηταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και πολύ βαριά για να σηκωθεί να με περιεργαστεί από κοντά, όπως έκαναν τα υπόλοιπα μοσχαράκια καθώς περνούσαμε από μπροστά τους.
Μουσαφιραίοι και να μη δουν; Ισως να έπαιζε ρόλο και η μουσική που ακουγόταν συνεχώς.
● Πώς καταλήξατε να παίζετε κλασική μουσική στα ζωντανά σας;
«Α! Από ένα φίλο μας που είχε αγελάδες γαλακτοπαραγωγής και τους έπαιζε κλασική μουσική» απαντά μεμιάς.
«Είχε διαπιστώσει ότι του απέδιδαν περισσότερο γάλα με αυτόν τον τρόπο. Εντάξει, εμείς δεν κάνουμε γάλα», λέει γελώντας, «αλλά ορμώμενοι από αυτόν ξεκινήσαμε κι εμείς. Και όντως, είναι καλύτερα για το ζώο να έχει ήρεμη ζωή. Η ηρεμία και η ευεξία του έχουν ορατό αποτέλεσμα στο κρέας του. Είναι πιο μαλακό, πιο εύγευστο, κατά πολύ καλύτερο».
● Και πώς είναι ο κύκλος της ζωής τους στη φάρμα;
«Οταν συμπληρώσουν τα απαραίτητα κιλά (κάθε ζώο αποδίδει από 380 έως 400 κιλά καθαρού κρέατος) ή μήνες ζωής, μεταφέρονται στο σφαγείο με δικά μας φορτηγά και μετά με δικά μας ψυγεία στα καταστήματα, κρεοπωλεία και εστιατόρια με τα οποία συνεργαζόμαστε. Οσα ακολουθούν την ειδική διατροφή πρέπει να τραφούν πάνω από δύο μήνες για να φανεί αποτέλεσμα. Σίγουρο αποτέλεσμα όμως έχουμε μετά τους τέσσερις μήνες σίτισης».

Με «άρωμα» Ελλάδας

Φάρμα Κουτσιώφτη
Τα μοσχαρίσια προϊόντα που βγαίνουν από τη γραμμή παραγωγής με το ιδιαίτερο σιτηρέσιο διοχετεύονται στη λιανική, αλλά συσκευάζονται και σε δισκάκι και βγαίνουν στο εμπόριο υπό την επωνυμία «Φάρμες Ωμέγα».
Η ονοματοδοσία αποφασίστηκε φυσικά από την περιεκτικότητα του κρέατος σε Ω3 λιπαρά οξέα. Μπριζόλα, κιμάς και το βραβευμένο μπιφτέκι (burger).
Η υπόλοιπη παραγωγή διακινείται διαμέσου κρεοπωλείων, είναι πολλά και τα εστιατόρια που τα συμπεριλαμβάνουν στους καταλόγους τους - και αφορά όλα τα μέρη του ζώου.
Είναι φυσικό να νοιαστούμε για τη λιανική τιμή πώλησης.
«Το κρέας δεν έχει την αξία που θα έπρεπε να έχει» τονίζει. «Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που πουλάει το πιο φτηνό κρέας. Αν συγκριθούμε π.χ. με τη Γερμανία ή την Ιταλία, εκεί βγαίνει στα δεκαεπτά με δεκαοκτώ ευρώ το κιλό. Εδώ εμείς άντε να δώσουμε με εννιά ευρώ το κιλό. Μόνο τα κρέατά μας “Αρωμα” βγαίνουν κατά 20% ακριβότερα από το συμβατικό. Γύρω στα δώδεκα με δεκατρία ευρώ το κιλό, δηλαδή».
● Εχουν στο μυαλό τους να περάσουν και σε εξαγωγές;
«Ναι, είναι στα μελλοντικά μας σχέδια, πάμε όμως βήμα βήμα, με την παρούσα οικονομική κατάσταση. Αλλά μη γελιόμαστε, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί επαγγελματίες, για να ξεκινήσουμε, θα πρέπει να ξέρουμε ότι μπορούμε να καλύψουμε και τις απαιτήσεις των εξαγωγών. Αυτή τη στιγμή, δεν μπορούμε να το κάνουμε. Ο,τι παράγουμε αρκεί μόνο για την κάλυψη της ελληνικής αγοράς».
● Τους έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;
«Φυσικά, όχι μόνο εμάς, όλο τον κόσμο. Αλλά επειδή έχουμε ένα προϊόν που αφορά τη σίτιση, δεν έχουμε της ίδιας έντασης προβλήματα που έχουν άλλα επαγγέλματα. Εχουμε προβλήματα όμως στις εισαγωγές, αλλά ευελπιστούμε ότι θα μπορέσουμε να τα λύσουμε».
Μ’ αρέσει η απάντησή του, καθώς είναι πρωτόγνωρο να γνωρίζεις επιχειρηματία που έχει σχέση με εμπόριο και να είναι σθεναρά αισιόδοξος.
● Σκέφτεστε στο μέλλον να περάσετε σε βιολογική καλλιέργεια των ζωοτροφών σας αλλά και σε βιολογική εκτροφή, για να ανεβάσετε ακόμη ένα επίπεδο τα προϊόντα σας;
Και πάλι με αποστομώνει. «Ε! Ξεκινήσαμε ήδη να βγάλουμε βιολογικό κρέας. Είμαστε στη διαδικασία διαχωρισμού των σταβλικών χώρων».
● Και αυτή η επιλογή βγήκε μέσα από τη συνεργασία με το ΑΠΘ;
«Οχι, εμείς αποφασίσαμε να δώσουμε μια ακόμη σφραγίδα αξίας, για να γίνει πιο δυνατό το προϊόν μας στην αγορά» απαντά απλά.

Ανοιχτοί σε επισκέψεις και συνεργασίες

Είχαμε εν τω μεταξύ γυρίσει πίσω, στο κεντρικό κτίριο. Καθίσαμε στη βεράντα να βρούμε καταφύγιο από τον ήλιο.
Τριγύρω τριανταφυλλιές διέκοπταν το πράσινο του καλοπεριποιημένου γκαζόν.
Οι ξύλινοι πάσσαλοι οριοθετούσαν τον αυλόγυρο του κτιρίου.
Απέναντί μας, ένας από τους έξι συνολικά εργαζόμενους στην εταιρεία οδεύει προς τα αποθηκευτικά σιλό.
Ξαφνικά ένας περίεργος βόμβος έσπασε τη σιγαλιά.
«Είναι ο μύλος που αλέθει τα δημητριακά. Καλαμπόκι, κριθάρι, πίτυρο. Χρειαζόμαστε κάθε χρονιά περί το ενάμισι εκατομμύριο κιλά ζωοτροφών» εξηγεί.
«Τα σιλό, ξέρετε, δεν είναι ένας απλός αποθηκευτικός χώρος. Είναι απολύτως σύγχρονα και πρωτοποριακά. Υπάρχει ειδικό μηχάνημα που αναλαμβάνει όλη την επεξεργασία, τη σύνθλιψη και ανάμιξη των τροφών».
Αναρωτιέμαι αν δέχονται επισκέψεις στους χώρους της φάρμας, καθώς αποτελεί σίγουρα πρότυπο λειτουργίας.
«Ερχονται κατ’ αρχάς φοιτητές από το ΑΠΘ και κάνουν μαθήματα, αλλά και από τη σχολή κρεοπωλών -και αυτοί για μαθήματα- και δεχόμαστε σχολεία που οργανώνουν εκπαιδευτικές εκδρομές».
Ξεσπώ σε γέλια, δήθεν αγανακτισμένη, γιατί δεν τον έχω ρωτήσει κάτι και να μου έχει δώσει αρνητική απάντηση.
Τι ήταν να το σχολιάσω! Η συνέχεια της κουβέντας μας ήταν ένα ακόμη θετικό βοτσαλάκι.
Μπήκαμε σε μια συζήτηση για τη λειτουργία των συνεταιρισμών και κατά πόσο λειτουργούν αποδοτικά για τα μέλη τους, που σταδιακά μας οδήγησε στην ερώτηση αν υπάρχει ανάγκη ή όχι συνεργειών με άλλους αγροτοκτηνοτρόφους.
Δημήτρης Κουτσιώφτης
«Οι συνεταιρισμοί κατ' εμέ θα έπρεπε να είναι πιο δυναμικοί. Τώρα όσον αφορά τις συνέργειες, εμείς συνεργαζόμαστε, εν είδει “φασόν”, με δύο ακόμη κτηνοτρόφους. Τους δίνουμε ζώα και τροφή και κατόπιν τα παίρνουμε και τα μεταπωλούμε. Μιλάμε για περίπου χίλια ακόμη μοσχάρια. Οι εγκαταστάσεις μας δεν “σηκώνουν” περισσότερα από όσα έχουμε, οπότε δημιουργήσαμε συνεργασίες στην εκτροφή. Το σημαντικό όμως δεν είναι μόνο να βρεις κάποιον ακόμη κτηνοτρόφο να συνεργαστείς, αλλά κυρίως, πλέον, να μπορέσεις να διαθέσεις το προϊόν σου στην αγορά. Η αγορά καθοδηγεί, αυτή είναι ο καθρέφτης» λέει ο Δημήτρης καταθέτοντας τη γνώση του.
Είχε περάσει το μεσουράνημά του ο ήλιος, όταν αποφασίσαμε ότι τα είχαμε πει όλα και θα έπρεπε να γυρίσουμε πίσω, στην πόλη της Βέροιας.

Πάνω στους αποχαιρετισμούς, δόθηκε και η τελευταία πινελιά
«Α! Ξεχάσαμε να πούμε ότι είμαστε πράσινη επιχείρηση. Οση ενέργεια χρειαζόμαστε, την παράγουμε εδώ, με τα φωτοβολταϊκά συστήματα που έχουμε εγκαταστήσει πάνω στις στέγες. Μετατρέπουμε σε λίπασμα και τις κοπριές των ζώων, που το χρησιμοποιούμε στη λίπανση των χωραφιών όπου καλλιεργούμε τις ζωοτροφές»!
Τι πιο ωραίο, σκέφτηκα -μπαίνοντας στο αυτοκίνητο και παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής- από το να βλέπεις ανθρώπους ανοιχτούς στο καινούργιο, που επιζητούν την εξέλιξη.
Βλέποντας ένα ένα τα βήματά τους, σ’ έναν γρήγορο απολογισμό τού τι κάνουν, συνειδητοποίησα ότι τίποτα στην οργάνωση αυτής της οικογενειακής επιχείρησης δεν έχει αφεθεί στην τύχη.
Ολοκληρωμένες κινήσεις. Γνωρίζοντάς τους όμως κι από κοντά, είδα πως δεν λείπει και το μεράκι σε ό,τι επιχειρούν.

 Πού μπορούμε να βρούμε προϊόντα της φάρμας

Προϊόντα μόσχων «Αρωμα», της φάρμας Κουτσιώφτη, θα βρείτε σε κρεοπωλεία τόσο της Αττικής (Αθήνα - Πειραιά) όσο και της Θεσσαλονίκης, αλλά και σε δύο σούπερ μάρκετ (Μασούτης - ΑΒ Βασιλόπουλος), συσκευασμένα, υπό την επωνυμία «Φάρμες Ωμέγα».
Μία ακόμη επιχειρηματική κίνηση είναι το δικό τους κρεοπωλείο στην πόλη της Βέροιας.
Σε συσκευασίες, εμπορεύονται μπούτι, σπάλα-ελιά, κιμά, burger.
Η τυποποίησή τους πραγματοποιείται στην Αθήνα από την εταιρεία «Δαβούτης Α.Ε.», ενώ η διανομή των νωπών κρεάτων στα κρεοπωλεία και τα εστιατόρια γίνεται με δικά τους ψυγεία - φορτηγά, εξοπλισμένα με ψυκτικά μηχανήματα που κρατούν σταθερή τη θερμοκρασία, προκειμένου να διασφαλιστεί η ποιότητα των κρεάτων.
Θέση Παπά Βρύση, Μακροχώρι Ημαθίας
Τηλ: 2331 071803 .Fax: 2331 062896


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου