Με τη διάταξη του άρθρου 27 παρ. 1 του ν. 4354/2015 (ΦΕΚ Α’ 176/16-12-2015) προβλέφθηκε ότι σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, στους οποίους από την εφαρμογή των διατάξεων του Ενιαίου Μισθολογίου προκύπτει βασικός μισθός ή τακτικές μηνιαίες αποδοχές χαμηλότερες από τις καταβαλλόμενες στις 31-12-2015, τότε η διαφορά διατηρείται ως προσωπική.

Εξάλλου με τη διάταξη του άρθρου 155 του ν. 4472/2017 (ΦΕΚ Α’ 74/19-5-2017) που αναφέρεται σε όλα τα Ειδικά Μισθολόγια, συμπεριλαμβανομένων και των Σωμάτων Ασφαλείας, ορίζεται ότι: «Αν από τις ρυθμίσεις των διατάξεων του νόμου αυτού προκύπτουν τακτικές μηνιαίες αποδοχές χαμηλότερες από αυτές που δικαιούταν ο λειτουργός ή υπάλληλος στις 31-12-2016, η διαφορά διατηρείται ως προσωπική».

Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. Φ.10042/οικ.15161/349/16-4-2020 εγκύκλιο του υπουργού Εργασίας κ. Ιωάννη Βρούτση που αναφέρεται στο άρθρο 23 του νέου νόμου 4670/2020 (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ), στις συντάξιμες αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων στους οποίους έχει εφαρμογή το Ενιαίο Μισθολόγιο, καθώς και σ’ αυτές των υπαγομένων στα Ειδικά Μισθολόγια (συμπεριλαμβανομένων και των ενστόλωνΔΕΝ θα συμπεριλαμβάνεται εφεξής η προσωπική διαφορά.

Συγκεκριμένα η υπ’ αριθ. πρωτ. Φ.10042/οικ.15161/349/16-4-2020 εγκύκλιος του υπουργού Εργασίας αναφέρει:

«Σε ό,τι αφορά τις συντάξιμες αποδοχές των ανωτέρω προσώπων, αναφέρουμε τα ακόλουθα:

Από 1.1.2017, για τους αμειβόμενους με τις διατάξεις του ενιαίου μισθολογίου (ν.4354/2015) και ειδικότερα για τους παλαιούς (έως 31.12.1992) ασφαλισμένους, ως συντάξιμες αποδοχές νοούνται αυτές επί των οποίων καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές για κύρια σύνταξη σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 9 παρ. 2 περ. ι και 59 παρ. 2 του Π.Δ. 169/2007.

Για τους νέους (από 1.01.1993) ασφαλισμένους, ως συντάξιμες αποδοχές νοούνται αυτές επί των οποίων καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές, σύμφωνα με το αρ. 17 παρ. 1 του ν. 2084/1992, δηλαδή οι τακτικά καταβαλλόμενες αποδοχές τους.

Για τους αμειβόμενους με τις διατάξεις του ειδικού μισθολογίου (ν.4472/2017), από 1.1.2017, οι συντάξιμες αποδοχές των με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου υπαλλήλων, ανεξάρτητα εάν ανήκουν στην κατηγορία των «παλαιών» ή «νέων» ασφαλισμένων, προσδιορίζονται ρητώς στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν.4488/2017 και είναι οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές της παρ.10 του άρθρου 153 του ν.4472/2017, με εξαίρεση την προσωπική διαφορά του άρθρου 155 του ίδιου νόμου.».

Μετά από αυτά, γίνεται κατανοητό ότι η σχετική εγκύκλιος, ερμηνεύοντας το νέο άρθρο 23 του ν. 4670/2020, εξαιρεί την προσωπική διαφορά από τις συντάξιμες αποδοχές, απαλλάσσοντας το κράτος από την καταβολή των αντίστοιχων εισφορών υπέρ της προσωπικής διαφοράς που κατέβαλαν οι δικαιούχοι.

Έτσι, αφού η προσωπική διαφορά εφεξής ΔΕΝ θα περιλαμβάνεται στις συντάξιμες αποδοχές, οι νέοι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ένστολοι θα έχουν σαφώς χαμηλότερες συντάξεις!

Όσο μεγαλύτερη είναι η προσωπική διαφορά, τόσο περισσότερο θα μειώνεται και η σύνταξη του δικαιούχου. Δηλαδή η μείωση των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων και των ενστόλων, όλων των υπαγομένων στο Ενιαίο Μισθολόγιο αλλά και σε Ειδικά Μισθολόγια, θα είναι ίση δηλαδή με την προσωπική διαφορά εκάστου!

Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση να καταργήσει τη σχετική διάταξη του ν. 4670/2020, να ακυρώσει τη σχετική εγκύκλιο και να αναδεχθεί εφεξής και αναδρομικά το κράτος την υποχρέωση να καταβάλει εισφορές και επί του αντίστοιχου ποσού της προσωπικής διαφοράς.

Δείτε την σχετική εγκύκλιο:


ΠΗΓΗ: enypekk.gr