ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Ἡ Καρδία. Ιερό Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος

ΠΗΓΗ : " ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗΣ

Η φωτογραφία προφίλ του χρήστη ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗΣ

smountzouris@gmail.com   " 

Posted: Δεκεμβρίου 1, 2014 at 12:17 μμ, Last Updated: Δεκεμβρίου 1, 2014 at 11:07 πμ
Μιχαλ Ε. Μιχαηλίδη
Μιά λέξη πού κλείνει μέσα της να λόκληρο κόσμο. ατροφυσιολογικά, βέβαια, εναι τό κέντρο τς κυκλοφορίας το αματος καί  δρα λων τν συναισθημάτων το νθρώπου. στόσο,ννοιολογικά, κρύβει να πέραντο κόσμο νθρώπινων παρξιακν συναισθημάτων, πού κφράζουν τήν ψυχή.

 καρδιά εν να μυστήριο. Και μή ξεχνμε πώς, λος  νθρωπος «εναι ατός  γνωστος», πως επε νεώτερος διανοητής.
Συχνές, πολύ συχνές, εναι ο κφράσεις: καρδιά ζηλότυπη, καρδιά τρυφερή, καρδιά σπλαχνική, καρδιά γνή, καρδιά παιδιο, καρδιά σκληρή, καρδιά φθονερή, καρδιά γκληματική, καρδιά πωρωμένη κ.λπ. Καί με τούς χαρακτηρισμούς ατούς, κφράζουμε τήν εκόνα το σω νθρώπου.
άν  πιστήμη ρευν και ξερευν τήν λική δημιουργία τς γς καί το σύμπαντος, κατά παρόμοιο τρόπο καί  πνευματικός νθρωπος — νθρωπος το Θεο— ξετάζει και ρευν τόναυτό του, στε, ποβάλλοντας κάθε κακία και προσλαμβάνοντας κάθε ρετή, ν ποκτήσει τήν τελειότητα.
άν  μαρτία προκαλε πόνο καί δυστυχία,  νθρωπος γιά να πανεύρει τή χαρά καί τήν ετυχία, καταφεύγει στή μετάνοια καί παρακαλε τόν Θεό —πως  Δαβίδ— καί Το λέγει: «Καρδίαν καθαράν κτίσον ν μοί,  Θεός , καί πνεμα εθές γκαίνισον ν τος γκάτοις μου (Ψαλμ. 50, 12). «Καθάρισε Κύριε, λο τό σωτερικό τς καρδις μου, καί γέμισε τό σωτερικό μου μέ γνούς λογισμούς και γαθή προαίρεση» (Π.Τρεμπέλας).
Δέν εναι σπάνιο τό φαινόμενο, πού, «καρδία νθρώπου λλοιο τό πρόσωπον ατο» (Σοφ. Σειρ. Γ΄ 25). ,τι κρύβει  καρδιά, ξωτερικεύεται μέ την λλοίωση το προσώπου, ετε κακό, ετε καλό. πως ντιλαμβάνεσαι τόν ργισμένο, τον νυπόμονο, τόν κδικητικό, το ζηλόφθονο… μέ τίς κφράσεις το προσώπου του, τσι ναγνωρίζεις μέσως καί τον νθρωπο το Θεο, τόν θρησκευόμενο, τόν τίμιο καί γιο, τόν ερηνικό καί νεξίκακο, τον νθρωπο τς γάπης, τς προσευχς, τς πομονς… Στό πρόσωπό του καθρεφτίζεται λη  γιότητα καί  Χάρη τοΘεο.
Πόση γαλήνη καρδις κφράζουν ο λόγοι το προφήτη εζεκιήλ! φο πρτα τούς λέγξει γιά τίς βδελυρές καί ασχρές παρανομίες τους πού γέμισαν τον τόπο, χουν ταυτόχρονα τηνναίδεια νά χλευάζουν τους θικούς νθρώπους (εζ. Η΄ 17).
Γιαυτό, (ν μετανοήσουν και ρθουν κοντά μου), «δώσω ατος καρδίαν τέραν και πνεμα καινόν δώσω ν ατος, καί κσπάσω τήν καρδίαν τήν λιθίνην… καί δώσω ατος καρδίαν σαρκίνην» (εζ. ΙΑ΄ 19). Δηλαδή, θά τούς ναγεννήσω.
 πώρωση τς καρδις, εναι  καρκίνος τς καρδις. Καί  καρκίνος εναι δυσκολοθεράπευτος. στόσο, τ δύνατα στούς νθρώπους εναι δυνατά στό Θεό. Μόνο μέ τή Χάρη τοΘεο,τότε,  λος νθρωπος νακαινίζεται καί σώζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου