Θαυμαστά σημεία του Θεού από ανθρώπους του Θεού…

ΠΗΓΗ : "  pentapostagma    " 

Posted: Σεπτεμβρίου 23, 2014 at 12:01 μμ

Τα παλαιότερα χρόνια τα νέα και οι ειδήσεις διαδιδόντουσαν από στόμα σε στόμα και πολλές φορές αργούσαμε να πληροφορηθούμε σημαντικά γεγονότα για οσιακά πρόσωπα.
Όταν ζούσε π.χ. ο όσιος Γέροντας Παΐσιος ή ο όσιος Γέροντας Πορφύριος, το τι νουθετούσαν τα πνευματικά τους παιδιά ή ανθρώπους που πήγαιναν να πάρουν την ευχή τους ή κάποια θαυμαστά γεγονότα που επιτελούσαν τα πληροφορούμασταν πολύ αργότερα. Με αποτέλεσμα πολλοί από εμάς να αργήσουμε να πληροφορηθούμε την ύπαρξη των οσίων αυτών προσώπων για να τρέξουμε να πάρουμε την ευχή τους ή να ακούσουμε την συμβουλή τους σε διάφορα προσωπικά ή γενικά θέματα. Οι περισσότεροι ούτε καν τους γνωρίσαμε, σε αυτό έφταιξαν και κάποιοι ρασοφόροι οι οποίοι τους οσίους αυτούς Γέροντες τους αποκαλούσαν «μαντεία των Δελφών», σήμερα δε οι ίδιοι γράφουν βιβλία περί της αγιότητός τους.

Σήμερα όμως η πληροφορία έχει κατακτήσει την ανθρωπότητα. Η ταχύτητα που τα νέα διαδίδονται μέσω του ίντερνετ είναι μοναδική. Έτσι πρόσωπα ευλογημένα από τον Θεό σήμερα γίνονται σε μικρό χρονικό διάστημα, αμέσως γνωστά. Διαδίδεται όχι μόνο το κακό με ταχύτητα αλλά και το καλό.

Έτσι και η σελίδα μας δεν άργησε να πληροφορηθεί τα τεκταινόμενα στο Τρίκορφο Φωκίδος. Ποιος δεν γνωρίζει τον Γέροντα Νεκτάριο Μουλατσιώτη, τον ζηλωτή κληρικό, πνευματικό ανάστημα, του μακαριστού και αγίου Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη; Τότε τα νέα πήγαιναν αργά από στόμα σε στόμα, σήμερα τρέχουν με ταχύτητα φωτός. Εμείς δεν θα κρύψουμε τη δόξα του Θεού και όσα ο Θεός ενεργεί μέσω ανθρώπων δικών Του.

Ότι επιστολές πιστών  έχουμε λάβει θα τις δημοσιεύσουμε προς δόξαν του Χριστού και της Εκκλησίας Του στην ιστοσελίδα μας. Τελικά, για ακόμα μια φορά ισχύει ότι η κρίση των ανθρώπων (κληρικών και λαϊκών), απέχει πολύ από την κρίση του Θεού.

Ο Θεός ξέρει ποιοι είναι δικοί Του άνθρωποι και τους χαριτώνει με χαρίσματα δικά Του, που γίνονται ορατά στα δικά μας μάτια.

Ο Γέροντας Νεκτάριος με τον σταυρό του θεράπευσε τα παιδιά μου και επαληθεύθηκε με ακρίβεια σε όσα μας προείπε.

Ονομάζομαι Φλωρόπουλος Ευάγγελος και η σύζυγος μου Αθανασία και κατοικούμε στη Ναύπακτο. Χωρίς να υπερηφανευόμαστε ομολογούμε προς δόξαν Θεού, ότι στην οικογένειά μας έχουμε ζήσει πολλά θαύματα και θεραπείες με τις προσευχές του Γέροντα Νεκταρίου και με το σταύρωμα που μας κάνει με τον άγιο Σταυρό του. Το 2008 παντρευτήκαμε και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή στο Τρίκορφο, όπου ένας κληρικός από την Κρήτη είχε φέρει για προσκύνημα Τίμιο Ξύλο από την ενορία του. Τότε ο Γέροντας της Μονής π. Νεκτάριος σταύρωσε την σύζυγό μου για πρώτη φορά.

Η ίδια χωρίς να του πει κάτι παρακάλεσε από μέσα της την ώρα που τη σταύρωνε να μείνει έγκυος. Πράγματι τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους η σύζυγος μου είχε μείνει έγκυος.

Η λύση των προβλημάτων της εγκυμοσύνης της συζύγου μου

Στην αρχή της εγκυμοσύνης η σύζυγός μου δεν αισθανόταν καλά και είχε συχνά διάφορες ενοχλήσεις.  Περίπου τον Οκτώβριο και ενώ τα προβλήματα αυξάνονταν παρότρυνα την σύζυγο μου να πάμε ξανά στο Μοναστήρι για να μας σταυρώσουν.

Αισθανόμουν μέσα μου κάτι να με τραβάει να πάμε στο Μοναστήρι παρόλο που δεν γνωρίζαμε τον Γέροντα Νεκτάριο ή κάποιον από τους πατέρες προσωπικά. Όντως πήγαμε και μας σταύρωσε ένας από τους πατέρες και αμέσως η σύζυγός μου ένιωσε πολύ καλύτερα.

Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων ένιωσε έναν δυνατό πόνο στην κοιλιακή χώρα και της είπα να πάμε στο γιατρό. Τότε εκείνη μου ζήτησε να πάμε πρώτα στο Μοναστήρι. Παράλληλα ενημερώσαμε τον γιατρό σχετικά και μας είπε να κάνουμε κάποιες εξετάσεις πριν πάμε. Ερχόμενοι στο Μοναστήρι συναντήσαμε τον Γέροντα της Μονής, τον ενημερώσαμε για την κατάσταση και σταύρωσε την σύζυγό μου με τον Σταυρό του, που έχει το Τίμιο Ξύλο. Την ώρα που την σταύρωνε ένιωσε μια ζεστασιά να εξέρχεται εκ του σταυρού πάνω στην κοιλιά της. Μάλιστα τότε ήταν και η πρώτη φορά που ένιωσε το έμβρυο να κουνιέται. Ο Γέροντας, μας είπε: «Μην στεναχωριέστε όλα θα πάνε καλά» και αναχωρήσαμε. Με το που περάσαμε την είσοδο της Μονής και πριν μπούμε στο αυτοκίνητο, ο πόνος εξαφανίστηκε. Στην συνέχεια πήραμε τις εξετάσεις οι οποίες ήταν όλες καθαρές και έτσι δεν χρειάστηκε καν να πάμε στον γιατρό. Πράγματι όλα πήγαν καλά όπως μας είχε προειπεί ο Γέροντας.

Όσο περνούσε η εγκυμοσύνη παρουσιάζονταν όλο και περισσότερες δυσκολίες και προβλήματα. Ο γιατρός που την εξέτασε, μας τόνισε πως χρήζει άμεσης ξεκούρασης γιατί το παιδί θα γεννιόταν πρόωρα και μας ζήτησε να ξαναπάμε για να την δει σε δύο μέρες. Αποφασίσαμε όμως εμείς να πάμε πάλι στο Μοναστήρι. Ενημερώσαμε τον Γέροντα Νεκτάριο για το νέα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και στη συνέχεια σταύρωσε ξανά την σύζυγό μου με το Τίμιο Ξύλο. Μας τόνισε πάλι πως όλα θα πάνε καλά. Μετά από δύο ημέρες πήγαμε πάλι στον γιατρό. Έκανε υπέρηχο στη σύζυγό μου και έμεινε έκπληκτος, καθώς δεν μπορούσε να δει κανένα απολύτως πρόβλημα. Μας είπε πως είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να εξαφανίζεται το πρόβλημα και μάλιστα χωρίς καμία φαρμακευτική αγωγή. Έκτοτε ξαναήρθαμε αρκετές φορές για να σταυρωθούμε και με τη βοήθεια του Θεού το Μεγάλο Σάββατο του 2009 γεννήθηκε η κόρη μας υγειεστάτη.

Η θεραπεία των ματιών της κόρης μας

Όταν η κόρη μας ήταν 14 μηνών, χρειάστηκε να κάνει μια μικρή επέμβαση καθαρισμού των πόρων στα μάτια της, καθώς είχε συνέχεια δάκρυα. Το πρόβλημα δεν λύθηκε και μετά από δέκα μήνες ξαναέγινε η ίδια επέμβαση. Δυστυχώς δεν υπήρξε καμία βελτίωση και την δεύτερη φορά. Εκείνη την περίοδο προσπαθούσαμε να βρούμε τον Γέροντα Νεκτάριο αλλά βρισκόταν στο εξωτερικό. Εγώ βρέθηκα σε ένα εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και πήρα λίγο λαδάκι από το καντήλι της και έβαζα στα μάτια του παιδιού. Ο οφθαλμίατρος που την εξέτασε, μας πρότεινε να απευθυνθούμε σε εξειδικευμένους γιατρούς στην Αθήνα για νέα επέμβαση. Μας είπε μάλιστα πως το παιδί θα έχει αυτό το πρόβλημα μέχρι τα 18 του χρόνια. Όταν επέστρεψε ο Γέροντας από το εξωτερικό, πήγαμε στο Μοναστήρι και σταύρωσε την μικρή στα μάτια με το Σταυρό του. Αμέσως, μετά το σταύρωμα με το σταυρό του Γέροντα, τα συμπτώματα άρχισαν να υποχωρούν σταδιακά και τελικά σε λιγότερο από ένα μήνα η κόρη μας έπαψε να έχει πρόβλημα. Μέχρι τώρα με την βοήθεια Του Θεού δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά το παιδί μας κανένα πρόβλημα στα ματάκια της.

Οι αμυγδαλές της κόρης μας θεραπεύονται

Αργότερα η κορούλα μας αντιμετώπισε δυσκολία με τις αμυγδαλές της και ο παιδίατρος μας είπε πως όταν κλείσει τα 5 της χρόνια, θα πρέπει να γίνει επέμβαση. Εμείς όμως και πάλι την φέραμε αμέσως στο Μοναστήρι και την σταύρωσε ο Γέροντας με αποτέλεσμα να βελτιωθούν σε τέτοιο μεγάλο βαθμό οι αμυγδαλές της που ως σήμερα να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Έγιναν όλα όπως μας είχε πει ο Γέροντας

Όταν έμεινε η σύζυγος μου για δεύτερη φορά έγκυος, πολύ σύντομα εμφάνισε αιμορραγίες λόγω αποκόλλησης. Ο γιατρός μας σύστησε ακινησία και έτσι δεν μπορέσαμε να ανεβούμε στο Μοναστήρι. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε το παιδί πριν συμπληρωθούν οι τρεις πρώτοι μήνες της εγκυμοσύνης. Μετά ήρθαμε στον Γέροντα του αναφέραμε το γεγονός και αφού σταύρωσε την σύζυγό μου της είπε: «πως σύντομα θα μείνεις ξανά έγκυος, και να ξαναέρθεις όταν θα είσαι σε εγκυμοσύνη, όλα θα πάνε καλά και δεν θα έχεις κάποιο σοβαρό πρόβλημα». Πράγματι σύντομα η γυναίκα μου έμεινε έγκυος, ήρθαμε στη Μονή όπως μας είπε ο Γέροντας και την ξανασταύρωσε. Με την βοήθεια του Θεού η εγκυμοσύνη της συζύγου μου εξελίχθηκε πολύ καλά με ελάχιστα μικροπροβλήματα. Έγιναν όπως ακριβώς προείπε ο Γέροντας. Έτσι γεννήθηκε και η δεύτερη κόρη μας.

Θεραπεία του ομφαλού της νέας κόρης μας

Όταν το νέο μωρό μας ήταν δύο μηνών διαπιστώσαμε πως ο ομφαλός του ήταν προτεταμένος με ενδείξεις ομφαλοκήλης. Η παιδίατρος μας είπε πως μέχρι τον έκτο μήνα η κατάσταση θα παρέμενε η ίδια και θα έπρεπε να περιμένουμε.  Ήρθαμε και πάλι στον Γέροντα Νεκτάριο, ο οποίος σταύρωσε με το σταυρό το μωρό και σε λιγότερο από δέκα πέντε μέρες θεραπεύτηκε, ενώ το μωρό έκλεισε μόλις τους τρεις μήνες.

Αυτά είναι μερικά από τα θαύματα που ζήσαμε στην οικογένειά μας. Ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Θεό που σε κάθε πρόβλημά μας τρέχοντας στην Ιερά Μονή του Γέροντα, βρίσκαμε την θεραπεία μας. Ο Κύριος μας είναι ζωντανός και χίλιες δόξες να έχει. Ευχαριστούμε και τον Γέροντα που με τις προσευχές του και με το σταύρωμα του Τιμίου Ξύλου η Χάρις του Κυρίου δώρισε την υγεία σε εμάς και στα δύο παιδιά μας. Έκτοτε χρειαστήκαμε την βοήθεια του Θεού αρκετές φορές και απευθυνθήκαμε στον Γέροντα και τους πατέρες της Μονής και πάντοτε είχαμε αίσια εξέλιξη. Ας είναι ευλογημένο και δοξασμένο το όνομα του Χριστού μας.

Φλωρόπουλος Ευάγγελος – Αθανασία

Ναύπακτος

Ο Γέροντας γνώριζε ότι αν αποκτήσουμε παιδί θα είναι αγόρι. Ο Άγιος Δημήτριος τον είχε πληροφορήσει. Ο Γέροντας διέψευσε τον γιατρό μας.
Σας στέλνουμε την ιστορία μας για το θαύμα του Θεού που βιώνουμε και στο οποίο συνέβαλε κατά πολύ ο Γέροντας Νεκτάριος. Μέχρι το καλοκαίρι του 2008 προσπαθούσαμε ν᾽ αποκτήσουμε παιδί, αλλά το μόνο αποτέλεσμα ήταν αποβολές, πόνος και στεναχώρια 5 ετών. Ο γιατρός μας δεν μπορούσε να βρει λύση και μας είχε σχεδόν αποθαρρύνει, ενώ εμείς ήμασταν έτοιμοι να εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια. Σε μία από τις επισκέψεις μας στο μοναστήρι του Τρικόρφου διαβάσαμε σ᾽ ένα φυλλάδιο με τον τίτλο «Αληθινές ιστορίες» για ζευγάρια που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα ατεκνίας με εμάς και που ζήτησαν την βοήθεια του Γέροντα Νεκταρίου και του Σταυρού με το Τίμιο Ξύλο και απέκτησαν παιδάκι.

Στις 8 Ιουνίου 2008 ζητήσαμε την ευλογία και τις προσευχές του Γέροντα, αφού του εκμυστηρευτήκαμε πρώτα το πρόβλημά μας. Εκείνος τότε μας πήρε ιδιαιτέρως και μας σταύρωσε με το σταυρό με το Τίμιο Ξύλο και μας είπε: «Αν αποκτήσετε τέκνο, να γνωρίζετε ότι ο Άγιος Δημήτριος θα σας το χαρίσει. Αυτός θα έχει μεσολαβήσει. Και θα δώσετε στο παιδί το όνομα του Αγίου. (Πριν το συλλάβουμε γνώριζε ο Γέροντας ότι αν μας έδινε ο Θεός παιδί θα ήταν αγόρι και για το θαύμα θα είχε πρεσβεύσει ο Άγιος Δημήτριος). 
Γυρίζοντας στην Αθήνα ο γιατρός μας ξαφνικά είχε τη φώτιση να υποβληθούμε σε πολύ εξειδικευμένες εξετάσεις, κάτι που τόσα χρόνια δεν μας το είχε συστήσει. Πράγματι, μας δόθηκε κάποια ελπίδα. Ανακαλύψαμε κάποιους παράγοντες, που όπως μας είπε ο γιατρός, αν τους ρυθμίζαμε ίσως να ήταν δυνατή πλέον η επίτευξη εγκυμοσύνης. Ενημερώσαμε αμέσως το Γέροντα για την εξέλιξη και για όσα μας είπε ξαφνικά ο γιατρός. Ο Γέροντας μας έδωσε δύναμη και κουράγιο.
Μετά από μακρά και επώδυνη θεραπεία στις 12 Δεκεμβρίου του 2008 ανακαλύψαμε ότι περιμένουμε παιδί. Το θαύμα είχε γίνει. Με μεγάλη χαρά ταξιδέψαμε τον Ιανουάριο του 2009 στο μοναστήρι να ενημερώσουμε το Γέροντα, να του ζητήσουμε και πάλι την ευλογία του για να πάει καλά η εγκυμοσύνη και να μη συμβεί πάλι κάποια αποβολή η κάτι άλλο. Μας ανακοίνωσε τότε ότι το παιδί που περιμένουμε είναι αγόρι, πράγμα που μας χαροποίησε γιατί θα του δίναμε το όνομα του Αγίου Δημητρίου. Ο γιατρός μας όμως μέχρι και τον 6ο μήνα της κύησης, μέσα από τον υπέρηχο, μας έλεγε ότι έχουμε κοριτσάκι, αλλά στον υπέρηχο που κάναμε τον 7ο μήνα διαπιστώνουμε ότι ο γιατρός είχε κάνει λάθος και ότι περιμένουμε αγόρι, όπως ακριβώς μας είχε πει ο Γέροντας με μεγάλη σιγουριά από την αρχή. Όλα πήγαν καλά. Και σήμερα έχουμε στην αγκαλιά μας το υγιέστατο αγοράκι μας, τον Δημήτρη μας κι ευχαριστούμε το Θεό, τον Άγιο Δημήτριο και τον Γέροντα γι᾽ αυτό.

Σπύρος Σπηλιόπουλος και Άννα Ξενάκη

Γαργητού 85-87

Γέρακας Αττικής

Με σταύρωσε ο Γέροντας με τον σταυρό του και με ενημέρωσε ότι ο πολύποδάς μου εκείνη τη στιγμή εξαφανίστηκε. Το επιβεβαίωσαν και οι γιατροί μου.

Ονομάζομαι Θεοδώρα Γεωργοπούλου και είμαι κάτοικος Πατρών. Είχα μπει στο Νοσοκομείο και μετά από εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν και με ενημέρωσαν πως είχα πολύποδα στη χολή. Μου συνέστησαν να χειρουργηθώ. Εγώ όμως δεν έκανα εγχείρηση και μετά από μερικούς μήνες έκανα υπερηχογράφημα. Ο πολύποδας είχε μεγαλώσει στα 12 εκατοστά. Εγώ και πάλι δεν έκανα ούτε χειρουργείο, αλλά ούτε και πήρα κάποια φαρμακευτική αγωγή. Αφού πέρασαν περίπου 3-4 μήνες έκανα κι άλλο υπερηχογράφημα και ο πολύποδας είχε αυξηθεί στα 17 εκατοστά. Πήγα τότε στο χειρούργο ιατρό και μου είπε να χειρουργηθώ εσπευσμένα γιατί ο πολύποδας μεγαλώνει. Εγώ και πάλι όμως αποφάσισα να μην κάνω την εγχείρηση.

Μετά από κάποιο διάστημα, επισκέφθηκα την Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σαρώφ στο Τρίκορφο Φωκίδος. Εκεί έπεσε στα μάτια μου ένα φυλλάδιο με τον τίτλο «Αληθινές ιστορίες», στο οποίο αφού έριξα μια ματιά, πήγα αμέσως στον Ηγούμενο πατέρα Νεκτάριο Μουλατσιώτη. Του είπα το πρόβλημά μου και του ζήτησα να με σταυρώσει με το Τίμιο Ξύλο που έχει στο σταυρό του. Εκείνος με σταύρωσε και μου είπε να έρθω στο Μοναστήρι τρεις φορές για να με σταυρώσει. Την δεύτερη φορά που ήρθα και την στιγμή ακριβώς που με σταύρωνε ο Γέροντας Νεκτάριος, κατάλαβα πως κάτι μου συνέβαινε. Ένιωσα κάτι σα φτερούγισμα. Μάλιστα, εκείνη την ώρα ακριβώς, με ρώτησε ο Γέροντας αν νιώθω κάτι κι εγώ του είπα «ναι». Στο Μοναστήρι ήρθα και τρίτη φορά, όπως μου είχε πει ο Γέροντας. Αφού με σταύρωσε, μου συνέστησε να κάνω υπερηχογράφημα και ταυτόχρονα με πολλή σιγουριά με πληροφόρησε, ότι ο πολύποδας έχει εξαφανιστεί και ότι πλέον είμαι εντελώς υγιής. Οι γιατροί θα σου το επιβεβαιώσουν, με βεβαίωσε εκείνος.
Πράγματι! Έκανα αμέσως υπερηχογράφημα και ο γιατρός μου με ενημέρωσε ότι δεν υπάρχει πια πολύποδας, έχει εξαφανιστεί! Στη συνέχεια πήγα σε άλλους δύο διαφορετικούς γιατρούς. Έκανα υπερηχογράφημα και στους δύο. Και στις δύο περιπτώσεις και οι δύο γιατροί μου απάντησαν πως δεν έχω πολύποδα! Ο Γέροντας επιβεβαιώθηκε όπως μου τα είχε πει.
Ένα μόνον μπορώ να πω. Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι! Από τότε επισκέπτομαι συχνά την Ιερά Μονή για να εκκλησιαστώ, αλλά και για να πάρω την ευχή του Γέροντα, ευχαριστώντας τον για την μεσολάβηση της προσευχής του, στο θαύμα που μου έκανε ο θαυματουργός σταυρός του.

Θεοδώρα Γεωργοπούλου
Κλειτίου 1
Πάτρα

Ο Γέροντας Νεκτάριος πρόβλεψε ακριβώς την ημέρα του θανάτου της μητέρας μου.

Η μητέρα μου έπασχε από καρκίνο. Δυστυχώς όταν το διαγνώσαμε, οι γιατροί, μας είπαν ότι η κατάσταση ήταν προχωρημένη και δεν υπήρχε καμμία ελπίδα ζωής. Μας είχαν δώσει οι γιατροί έξι μήνες ζωή. Εκείνη έζησε δέκα μήνες.
Στις 18 Οκτωβρίου 2008, ημέρα Σάββατο, ο Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης, μας είχε επισκεφθεί στα Ιωάννινα, στο σπίτι της πεθεράς μου. Το απόγευμα και ενώ καθόμασταν όλοι και ακούγαμε τα όσα σημαντικά και σοφά μας έλεγε ο Γέροντας, ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου. Ήταν η Μαρία, οικογενειακή φίλη και μου λέει:
«Η μητέρα σου, δεν είναι καλά, σε ζητάει, πρέπει να έρθεις τώρα!». «Δος τη μου να της μιλήσω» της λέω.
«Έλα παιδί μου, πεθαίνω! Έλα να με δεις».
Η μητέρα μου, είχε κάνει εις βάρος μου ένα λάθος. Πριν φύγει, πήγε με την μεγαλύτερη αδελφή μου και τον πατέρα μου και έκανε μια διαθήκη, κρυφά από εμένα, και φυσικά εγώ δεν συμμετείχα στους αποδοχείς της κληρονομιάς της.
Έφυγα, λοιπόν, τρέχοντας, μόλις με ειδοποίησε και πήγα σ᾽ εκείνη. Ήταν όντως πολύ χάλια. Είχε ανεβάσει πυρετό. Είχε δύσπνοια και μιλούσε με δυσκολία. Συζητήσαμε οι δυό μας όλα τα παραπάνω περί διαθήκης, γιατί η μητέρα μου, ο πατέρας μου και η αδελφή μου τους τελευταίους έξι μήνες, πριν φύγει, δεν με αποδεχόντουσαν. Έβλεπα, ότι δυσκολευόταν η ψυχή της πάρα πολύ για να φύγει. Κατάλαβα ότι έπρεπε πάση θυσία να εξομολογηθεί. Ο πατέρας μου όμως, ήταν αντίθετος με αυτό. Δεν ήξερα τι να κάνω!
Έψαχνα να βρω τον πνευματικό μου π. Ιωήλ, του τηλεφωνούσα και δυστυχώς δεν απαντούσε ούτε στο τηλέφωνο, ούτε στα μηνύματά μου. Την άλλη μέρα, Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008, μετά την θεία Λειτουργία, ο Γέροντας Νεκτάριος ήταν στο σπίτι της πεθεράς μου και μιλούσε με διάφορους πιστούς, που πήγαν να πάρουνε την ευλογία του, διότι σε λίγη ώρα θα έφευγε για το Μοναστήρι του.
Μου λέει ο άντρας μου Ιωσήφ: «Πήγαινε στον π. Νεκτάριο, πέστου ακριβώς τι συμβαίνει και θα σε συμβουλεύσει αυτός τι να κάνεις».
Πράγματι, πήγα στο Γέροντα, του είπα ακριβώς τι είχε συμβεί και, μου είπε, κοιτώντας με στα μάτια: «Άκου παιδί μου τι θα κάνεις. Θα πας τώρα στη μητέρα σου και θα της πεις:
Μαμά, θέλεις να φέρουμε έναν παπούλη να σου διαβάσει μια ευχή υπέρ υγείας, για να γίνεις καλύτερα; Εκείνη θα σου απαντήσει «ναι»! Θα πάρεις τότε έναν παπούλη και θα πας εκεί. Θα βγείτε όλοι έξω από το δωμάτιο και η μητέρα σου θα εξομολογηθεί. Βιάσου, όμως, παιδί μου, γιατί η μητέρα σου, σε τρεις μέρες θα φύγει!!!» Πηγαίνω λοιπόν στη μητέρα μου και τη ρωτάω:
-Γιατί αναστενάζεις έτσι;
-Δεν μπορώ, νοιώθω ένα βάρος.
-Που;
-Εδώ, στο θώρακα.
-Θέλεις να έρθει ένας παπούλης, να σου διαβάσει μια ευχή υπέρ υγείας, για να γίνεις καλύτερα;
-Ναι!
Φεύγει ο άντρας μου, Ιωσήφ και πηγαίνει στον π. Ξενοφώντα και του εξηγεί τι έχει συμβεί. Εκείνος, με μεγάλη χαρά ήρθε στο σπίτι. Πήγαμε μαζί στο δωμάτιο, τους έβγαλα όλους έξω και έκλεισα την πόρτα. Η μητέρα μου, όπως ακριβώς μου είχε πει ο π. Νεκτάριος, έτσι κι έγινε! Εξομολογήθηκε, ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια!
Την άλλη μέρα, Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008, ήρθε ο γιατρός της μητέρας μου, ο οποίος έλειπε σε σεμινάριο.
«Ουρολοίμωξη έχει, θα πάρει αντιβίωση και θα το ξεπεράσει», μας είπε. Η κατάσταση όμως της μητέρας μου, εξακολουθούσε να είναι η ίδια.
Την τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008, το πρωΐ η μητέρα μου ξύπνησε ευδιάθετη και γελούσε μετά από πολύ καιρό. Το απόγευμα στις 4  περίπου έφυγε! Αμέσως θυμήθηκα τα λόγια του Γέροντα Νεκταρίου!
«Βιάσου, παιδί μου, γιατί η μητέρα σου σε τρεις μέρες θα φύγει!».
Την ίδια μέρα το βράδυ μαζί με τον άντρα μου, πήρα τηλέφωνο τον π. Νεκτάριο.
-Έλα, παιδί μου, έφυγε η μαμά σου, έτσι; με ρώτησε, προτού προλάβω να του το πω εγώ.
-Ναι, πάτερ μου, έφυγε!
-Μη φοβάσαι, είναι στα χέρια τώρα του Θεού!
Θα ήθελα να ξέρετε ότι αυτά τα λόγια του π. Νεκταρίου με βοήθησαν, απάλυναν το  μεγάλο πόνο που νοιώθω από το χαμό της μητέρας μου Ιφιγένειας, γι᾽ αυτό και σας στέλνω τώρα αυτήν την επιστολή, για να τον ευχαριστήσω δημόσια.
Θα ήθελα επίσης να πω σε όλους εσάς τους πιστούς που θα διαβάσετε την αληθινή αυτή ιστορία μου, ότι, είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε στη ζωή μας αυτόν τον άνθρωπο! Και ζητώ απ᾽ όλους σας όχι μόνον να τον αγαπάμε, αλλά να τον ακούμε και να προσευχόμαστε γι᾽ αυτόν καθημερινά, να μας τον έχει ο Θεός καλά.

Βρακά Μαρία
Ανεξαρτησίας 135 Ιωάννινα