Κάθοµαι απέναντί του µε αφέλεια µικρού παιδιού. «Τι είναι ο Θεός, πάτερ; Τον έχετε συναντήσει; Η αιωνιότητα υπάρχει; Η ευτυχία;». Και ο 85χρονος πατέρας Φιλόθεος Φάρος απαντά µε γλώσσα αφοπλιστικά κατανοητή, ενίοτε αυστηρή και µε πολλή δόση αυτοκριτικής.


Γράφει: Θανάσης Φωτίου
Φωτογραφίες: Aρχείο Σπύρου Στάβερη


Σ’ένα δωµάτιο κάπου στο Παγκράτι, µε λιγοστό φως να µπαίνει από την κουρτίνα που καλύπτει το παράθυρο πίσω του, µιλήσαµε για τον Θεό, την αγάπη, τις σχέσεις των ανθρώπων… Άνθρωπος πνευµατικός - φωνή διαφορετική ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος. «Οικτίρµων. Τι ωραία λέξη», µου είπε κάποια στιγµή. «Εγώ, ξέρετε, µεγάλωσα στην Τρούµπα, ο πατέρας µου είχε κουρείο εκεί. Κι είχα την ευκαιρία να γνωριστώ µε τους χασικλήδες και τις πόρνες της περιοχής. Σας διαβεβαιώνω, αγαπητέ µου, πως σ’ αυτούς τους ανθρώπους είδα περισσότερο Θεό απ’ ό,τι σε υποτιθέµενους ευσεβείς. Γιατί είδα ανθρώπους οικτίρµονες. Σπλαχνικούς».

Σε ποια ηλικία γίνατε ιερέας, πατέρα Φιλόθεε; Στα 32 µου.