Ένας πονηρός κι ένας βλάκας συνταξιδεύουν σ' ένα πλοίο.
Tο πλοίο πέφτει σε φουρτούνα και ναυαγεί, όμως αυτοί σώζονται και το κύμα τους ξεβράζει σ' ένα νησί.
Eκεί το μόνο που υπάρχει, είναι μία μπανανιά, από την οποία τρέφονται και οι λιγοστοί ιθαγενείς που ζουν στο νησί.
Tο πλοίο πέφτει σε φουρτούνα και ναυαγεί, όμως αυτοί σώζονται και το κύμα τους ξεβράζει σ' ένα νησί.
Eκεί το μόνο που υπάρχει, είναι μία μπανανιά, από την οποία τρέφονται και οι λιγοστοί ιθαγενείς που ζουν στο νησί.
O βλάκας, πεινασμένος, αρχίζει να καταβροχθίζει τις μπανάνες που βρίσκονται συγκεντρωμένες κάτω από το δέντρο, ενώ ο πονηρός πήρε μια μπανάνα και ανέβηκε στην κορυφή του δέντρου να την φάει.
Aργότερα, έρχονται οι ιθαγενείς να μαζέψουν τις μπανάνες που είχαν συγκεντρώσει, κι αφού δεν βρίσκουν τίποτα, πιάνουν και μαυρίζουν στο ξύλο τον βλάκα, που είναι κάτω από το δέντρο.
Την επόμενη μέρα, πάλι ο βλάκας ορμάει στις μπανάνες κάτω από το δέντρο, ενώ ο πονηρός ξαναπήρε μία μπανάνα κι ανέβηκε επάνω στο δέντρο να την φάει.
Ξανάρχονται οι ιθαγενείς, πάλι δεν βρίσκουν τίποτα και ξαναμαυρίζουν στο ξύλο τον βλάκα, που είναι κάτω από το δέντρο.
Την τρίτη μέρα λέει ο βλάκας στον πονηρό:
- Μόνο εγώ θα τρώω ξύλο; Κατέβα κι εσύ κάτω μία φορά.
Και ο πονηρός κατέβηκε...
Ήρθαν πάλι οι ιθαγενείς, πάλι δεν βρίσκουν φαγητό κι ετοιμάζονται να πλακώσουν τον πονηρό - που βρίσκεται κάτω από το δέντρο - στο ξύλο, οπότε αυτός τους προλαβαίνει...
- Ρε σεις, εμένα που κάθομαι κάτω από το δέντρο, με μαυρίσατε στο ξύλο δυο φορές, δεν πάτε και στον πάνω που τη γλίτωσε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου