Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΑΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΑΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α.Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.

            Δια την Ιστορία, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι˙ Την 1η Ιανουαρίου 1822 συνήλθε στην Πιάδα της Επιδαύρου η Α! Εθνοσυνέλευση, της τότε επαναστατημένης Ελλάδος. Ανάμεσα στα πολλά που συζητήθηκαν τέθηκε και το ζήτημα της καθιέρωσηςενιαίας επαναστατικής σημαίας, ώστε να σταματήσει η σύγχυση που επικρατούσε μέχρι τότε από την εμφάνιση δεκάδων σημαιών. Με το ΡΔ άρθρο του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος,ορίστηκε η ενιαία σημαία να συμβολίζει, την πάρεδρον του θεού Σοφίαν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα και καθιερώθηκε να φέρει ως σύμβολο τον Σταυρό και ως χρώματα το κυανό και το λευκό. Στις 15 Μαρτίου 1822 στην Κόρινθο, το Εκτελεστικό Σώμα με το Διάταγμα 540 προσδιόρισε τις λεπτομέρειες της παραπάνω απόφασης.

            Από τότε και μέχρι σήμερα, η σημαία μας με μικροαλλαγές είναι πλέον αυτή που ξέρουμε.

            Η Σημαία λοιπόν είναι αυτή που συμβολίζει την Πίστη και την Πατρίδα. Συμβολίζει ακόμη όλους τους αγώνες του έθνους και της Δημοκρατίας, που κάτω από την ίσκιο της κάηκαν σαν αγιοκέρια αμέτρητα προγονικά κορμιά.

            Λέει ο ποιητής Στεφ. Δάφνης:

«Αυτό είναι το Ιερό πανί το γαλανό και τ’ άσπρο,

κομμάτι απ’ ανοιξιάτικο και ξάστερο ουρανό,

το πήρε κάποια μάγισσα και το έκαμε χλαμύδα.

Και! ζει σ’ αυτό και πάλλεται ολόκληρη Πατρίδα».

            Ο δε Σωκράτης θέτει την πατρίδα υπεράνω όλων, γι’ αυτούς που έχουν νου. Αυτόν το Σωκρατικό λόγο, κρατήσαμε διαμέσου των αιώνων, γι’ αυτό και φθάσαμε μέχρι σήμερα. Εάν συνέβαινε το αντίθετο, τότε και εμείς θα είχαμε την τύχη, των Βαβυλωνίων, των Φοινίκων και των Χαλδαίων.

            Το παράπονο του σημερινού σκεπτόμενου Έλληνα, είναι για άλλη μια φορά πέρασε και φέτος η Εθνική μας εορτή, η ίδια όμως θλιβερή διαπίστωση όπως και πέρυσι, η απουσία της Ελληνικής σημαίας από τα σπίτια και τα καταστήματα. Τι κρίμα!

            Δύο ελληνικές εθνικές εορτές έχουμε τον χρόνο, οι οποίες συνδέουν και αδελφώνουν τους Έλληνες και υμνούν την δόξα της πατρίδος μας και μνημονεύουν τα παλικάρια της που έπεσαν γι’ αυτήν. Εν τούτοις εμείς τι κάνουμε, βαριόμαστε ακόμη να βάλουμε μια σημαία στο σπίτι μας, στο κατάστημά μας, αυτές τις μοναδικές δυο ημέρες το χρόνο.

            Η γαλανόλευκος σημαία μας, είναι σύμβολο Ενότητος του λαού μας, δεν γνωρίζει κόμματα ούτε φρονήματα, γνωρίζει μόνο Έλληνες και Ελλάδα.

            Η θάλασσα, ο ουρανός και ο Σταυρός είναι σήματα ειρήνης. Όντως η σημαία μας είναι ειρηνική, δοξάζεται όμως σε δύσκολες στιγμές της Πατρίδος μας και αυτή είναι που έχει σκεπάσει τις χιλιάδες ηρώων, που για να κυματίζει ελεύθερα και ειρηνικά, έπεσαν στα πεδία των Μαχών.

            Γιατί λοιπόν τέτοια καθολική αδιαφορία για το ιερότατο αυτό σύμβολο της Ελλάδος μας; Αν καταργήσουμε την σημαία μας, τότε τι μας χρειάζεται και ο Εθνικός μας Ύμνος;

            Να τον σταματήσουμε κι αυτόν και να σείουμε με φρενίτιδα τις κομματικές σημαίες ή αυτές των γηπέδων. Εκεί όντως υπάρχει ενθουσιασμός και φανατισμός που καταλήγει πολλές φορές σε βανδαλισμούς και χυδαιότητες.

            Ειλικρινά, αναπολώ τις ωραίες στιγμές των Ελλήνων, όταν με σεβασμό και πατριωτική υπερηφάνεια αναρτούσαν την σημαία μας, σε εξώστες, μπαλκόνια, καταστήματα και πλημμύριζαν οι πόλεις, τα χωριά και όλη η επικράτεια, με τα γαλανόλευκα χρώματα της ένδοξης Πατρίδος μας. Ασφαλώς έτσι αγαλλίαζαν και οι ψυχές των πεσόντων παιδιών μας στα πεδία των μαχών, διότι έβλεπαν ότι δεν τους ξεχάσαμε, τους θυμόμαστε πάντα στις δύο μεγάλες εθνικές επετείους που είναι και ένα μνημόσυνο γι’ αυτούς που έπεσαν για εμάς και στόλισαν, σπιθαμή προς σπιθαμή το άγιο χώμα της πατρίδος μας, με λουλούδια από την άνοιξή τους.

            Αν μας το επέβαλαν δια της βίας ν’ αναρτάμε σημαίες τότε είμαι βέβαιος θα γέμιζε ο τόπος από σημαίες, θα ήταν όμως σημαίες ντροπής για μας τους Έλληνες. Η Σημαία δεν επιβάλλεται, διότι είναι η ίδια η Ελληνική, η υπερήφανη ωραία ψυχή μας και οφείλουμε όλοι, να δείχνουμε στην πατρίδα μας, ότι είμαστε γνήσια παιδιά της και όταν αυτή γιορτάζει να την τιμάμε.

            Τέλος! παραθέτω από τα αναγνώσματα της παιδείας της εποχής μου μερικούς στοίχους του ποιητή ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΛΕΜΗ για την σημαία:

«Πάντα κι όπου σ’ αντικρίζω, με λαχτάρα σταματώ,

υπερήφανα δακρύζω, ταπεινά σε χαιρετώ.

……………………………………………………..

Κι απ’ τα στήθη μου ανεβαίνει μια χαρούμενη φωνή,

να ’σαι πάντα δοξασμένη ω! σημαία Ελληνική!»

Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: «Όλοι οι Άνθρωποι δεν έχουν την ίδια περί αρετής ιδέα».