Συναντούνται δυο φίλοι μετά από καιρό.
- Τι κάνεις ρε Γιώργο; Πώς περνάς;
- Αστα ρε φίλε, πέθανε ο πατέρας μου.
- Ο πατέρας σου; Ένας τόσο υγιής άνθρωπος; Πώς; Δε μπορώ να το πιστέψω. Για πες μου τι έγινε;
- Να μωρέ, είχε χαλάσει η λάμπα της κουζίνας και ανέβηκε στην καρέκλα να την αλλάξει... Ξαφνικά όμως ήρθε το ρεύμα...
- Τι κάνεις ρε Γιώργο; Πώς περνάς;
- Αστα ρε φίλε, πέθανε ο πατέρας μου.
- Ο πατέρας σου; Ένας τόσο υγιής άνθρωπος; Πώς; Δε μπορώ να το πιστέψω. Για πες μου τι έγινε;
- Να μωρέ, είχε χαλάσει η λάμπα της κουζίνας και ανέβηκε στην καρέκλα να την αλλάξει... Ξαφνικά όμως ήρθε το ρεύμα...
- Α, καλά, άσε μη μου πεις, κατάλαβα! Τον τίναξε το ρεύμα.
- Ναι, και έτσι όπως ήταν ζαλισμένος, έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του στην γώνια του τραπεζιού.
- Α, καλά,άσε μη μου πεις, κατάλαβα! Έμεινε στον τόπο.
- Οχι! Έτσι όπως ήταν ζαλισμένος, πήγε και έχωσε το κεφάλι του μέσα στην τηλεόραση.
- Α, καλά, άσε μη μου πεις, κατάλαβα! Τον έκαψε ζωντανό η τηλεόραση!
- Οχι! Έτσι όπως πολύ ήταν ζαλισμένος πήγε και έπεσε μέσα στα τζάμια του μπαλκονιού.
- Α, καλά, άσε, μη μου πεις! Τον πετσόκοψαν τα τζάμια.
- Οχι!
- Ε, καλά τότε πως πέθανε;
- Τον πυροβόλησε η μάνα μου για να μη διαλύσει το σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου