Είναι γνωστό ότι οι δίαιτες-αστραπή δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, αφού συνοδεύονται πάντα από επαναφορά των χαμένων κιλών σε βάθος χρόνου.
Αντίθετα, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, όταν εφαρμόζεται ένα καλά σχεδιασμένο διατροφικό πρόγραμμα για διάστημα ενός έτους, μεταβάλλεται η χημική σύσταση του οργανισμού κατά τέτοιο τρόπο που διατηρείται επιτυχώς το τελικό βάρος μετά την απώλεια των περιττών κιλών.
Έχει αποδειχθεί παλαιότερα ότι οι γρήγορες δίαιτες κάνουν τον οργανισμό να «αντιδρά», καθώς η έντονη πείνα οδηγεί σε λιγούρες και ατασθαλίες, με αποτέλεσμα τα κύτταρα να αποθηκεύουν στη συνέχεια περισσότερες θερμίδες με τη μορφή λίπους.
Ωστόσο, οι Δανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτός ο έμφυτος «μηχανισμός επιβίωσης» μπορεί να ελεγχθεί. Απέδειξαν μάλιστα την εγκυρότητα της θεωρίας τους στο πλαίσιο δοκιμής σε παχύσαρκα άτομα.
«Είναι πολύ δύσκολο να νικήσουμε την πείνα», δηλώνει η επικεφαλής της μελέτης Signe Sorensen Torekov από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, επισημαίνοντας ότι ειδικά στη σύγχρονη εποχή της αφθονίας τροφίμων είναι δυσκολότερο από ποτέ να παραμείνουμε εγκρατείς. «Καταφέραμε να δείξουμε ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε. Εάν καταφέρει κάποιος να διατηρήσει το βάρος του σε χαμηλά επίπεδα για διάστημα ενός έτους, τότε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα», επισημαίνει η ερευνήτρια.
Αιτίας αυτής της θετικής αλλαγής είναι η μεταβολή της χημικής σύστασης του οργανισμού και συγκεκριμένα οι αλλαγές που παρατηρούνται στα επίπεδα τριών ορμονών που ελέγχουν την πείνα.
Οι ορμόνες GLP-1 και PYY προωθούν το αίσθημα του κορεσμού μετά την κατανάλωση ενός γεύματος και, αντίθετα, η ορμόνη γκρελίνη προωθεί το αίσθημα της πείνας μετά την ολοκλήρωση της πέψης.
Η σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στην Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Ενδοκρινολογίας αναφέρει ότι μετά τους 12 μήνες τα επίπεδα των ορμονών εξισορροπούνται ώστε να εντείνεται το αίσθημα του κορεσμού και να μειώνεται παράλληλα το αίσθημα της πείνας. Με άλλα λόγια, ο οργανισμός σταδιακά «αποδέχεται» το νέο βάρος και το θερμιδικό έλλειμμα δεν πυροδοτεί πλέον το αίσθημα της πείνας.
therapeftis.blogspot.com