ΠΗΓΗ : 
Αυξάνονται οι αυτοκτονίες στην χώρα μας, χρόνο με τον χρόνο.
Η αυτοκτονία αποτελεί μια προσωπική απόφαση-επιλογή του ατόμου για τη συνέχιση της ύπαρξής του: καλείται να κρίνει εάν οι συνθήκες, εξωτερικές ή εσωτερικές, της ζωής του αξίζουν τη συνέχισή της. Το 2011 καταγράφηκαν επισήμως στη χώρα μας 477 αυτοκτονίες, εκ των οποίων οι 393 αφορούσαν άνδρες και οι 84 γυναίκες, ενώ την ίδια χρονιά οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα σημείωσαν αύξηση της τάξης του 26,52% σε σχέση με το 2010 και στην κατηγορία των γυναικών η αύξηση έφθασε το 104,8%!.
Το 2012 οι αυτοκτονίες που αποτυπώθηκαν επισήμως ήταν 415. Το 2013 οι αυτοκτονίες που αποτυπώθηκαν επισήμως ήταν 533. Από το 2009 μέχρι το 2014, καταγράφησαν 4.840 αυτοκτονίες, στοιχεία που ανατριχιάζουν και κόβουν την ανάσα του καθενός από εμάς. Αν μάλιστα προσθέσουμε και το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας “μετατρέπουν” την αυτοκτονία σε ατύχημα για λόγους κοινωνικούς ή θρησκευτικούς, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός. Τρεις αυτοκτονίες κάθε δύο μέρες και συνολική αύξηση κατά 22% σε σχέση με τα ποσοστά του παρελθόντος. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα η οποία παραδοσιακά και επι σειρά ετών ήταν στις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά στις αυτοκτονίες. Υπάρχουν και αρκετές άλλες που είτε δεν καταγράφηκαν πουθενά είτε τελευταία στιγμή απετράπησαν με την βοήθεια της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, της αστυνομίας είτε από γιατρούς, είτε από φίλους και συγγενείς. Ένα ολόκληρο χωριό, κάθε χρόνο, σβήνει από την Ελλάδα. Η Ελλάδα, με το τεράστιο πρόβλημα υπογεννητικότητας, σκοτώνει τα παιδιά της και η πολιτεία παρακολουθεί ανάλγητα και αφήνει το φαινόμενο να εξελίσσεται αυξανόμενο.
Διαχρονικά ο δείκτης αυτοκτονιών στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, είναι υψηλότερος στους ηλικιωμένους (άνω των 65) σε σχέση με τα νεότερα άτομα. Ενδεικτικά, οι δείκτες αυτοκτονίας το έτος 2013 ήταν 6,12/100.000 για τους άνω των 65 σε σχέση με 5,65/100.000 για την ομάδα 15 – 64 ετών
Βέβαια και στον υπόλοιπό κόσμο σημειώνεται, μια αυξανόμενη τάση των αυτοκτονιών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) επισημαίνει ότι πάνω από 800.000 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο.
Βέβαια και στον υπόλοιπό κόσμο σημειώνεται, μια αυξανόμενη τάση των αυτοκτονιών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) επισημαίνει ότι πάνω από 800.000 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο.
Στις ΗΠΑ
Τον προηγούμενο μήνα μία έκθεση του Εθνικού Κέντρου Στατιστικής Της Υγείας κατέδειξε ότι ο αριθμός των αυτοκτονιών κατά την περίοδο 1999-2014 έχει αυξηθεί ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες δημογραφικές ομάδες. Το γενικό ποσοστό αύξησης στην ηλικιακά προσαρμοσμένη μελέτη των αυτοκτονιών ήταν 1% από το 1999 έως το 2006 ενώ ήταν 2% από το 2006 έως το 2014. Από το 1999 ως το 2016 η αύξηση στις γυναίκες ήταν 45% ενώ στους άνδρες 16%. Οι γυναίκες ηλικίας 10-14 είχαν την μεγαλύτερη αύξηση αυτοκτονίας αφού αυτός αυξήθηκε 200%.
Τον προηγούμενο μήνα μία έκθεση του Εθνικού Κέντρου Στατιστικής Της Υγείας κατέδειξε ότι ο αριθμός των αυτοκτονιών κατά την περίοδο 1999-2014 έχει αυξηθεί ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες δημογραφικές ομάδες. Το γενικό ποσοστό αύξησης στην ηλικιακά προσαρμοσμένη μελέτη των αυτοκτονιών ήταν 1% από το 1999 έως το 2006 ενώ ήταν 2% από το 2006 έως το 2014. Από το 1999 ως το 2016 η αύξηση στις γυναίκες ήταν 45% ενώ στους άνδρες 16%. Οι γυναίκες ηλικίας 10-14 είχαν την μεγαλύτερη αύξηση αυτοκτονίας αφού αυτός αυξήθηκε 200%.
Στην Ισπανία
Τα στατιστικά στοιχεία των αυτοκτονιών στην Ισπανία ρίχνουν φώς σε μια ανατριχιαστική πραγματικότητα: σχεδόν 11 περιπτώσεις την ημέρα. Ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ τά Ισπανικά ΜΜΕ αντιμετωπίζουν τό γεγονός σάν κάτι σύνηθες.
Η έξωση δεν είναι απλά η κορύφωση της νομικής και διοικητικής διαδικασίας με την οποία αφαιρεί από τους ιδιοκτήτες την ιδιοκτησία τους, αλλά και η αρχή γιά κοινωνικές και συναισθηματικές δυσκολίες, τις οποίες οι πολίτες δε διαθέτουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους να την αντιμετωπίσουν.
Με τον τρόπο που γίνονται οι εξώσεις προκαλούν τόν όλεθρο στη κοινωνία (το πιο ακραίο από αυτά η αύξηση των αυτοκτονιών), φαίνεται ότι οι αρχές και οι φορείς δεν φαίνεται να έχουν πλήρη επίγνωση της ψυχοκοινωνικής κατάστασης του φαινομένου και δεν έχουν επιδείξει την ανάλογη ευαισθησία.
Τα στατιστικά στοιχεία των αυτοκτονιών στην Ισπανία ρίχνουν φώς σε μια ανατριχιαστική πραγματικότητα: σχεδόν 11 περιπτώσεις την ημέρα. Ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ τά Ισπανικά ΜΜΕ αντιμετωπίζουν τό γεγονός σάν κάτι σύνηθες.
Η έξωση δεν είναι απλά η κορύφωση της νομικής και διοικητικής διαδικασίας με την οποία αφαιρεί από τους ιδιοκτήτες την ιδιοκτησία τους, αλλά και η αρχή γιά κοινωνικές και συναισθηματικές δυσκολίες, τις οποίες οι πολίτες δε διαθέτουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους να την αντιμετωπίσουν.
Με τον τρόπο που γίνονται οι εξώσεις προκαλούν τόν όλεθρο στη κοινωνία (το πιο ακραίο από αυτά η αύξηση των αυτοκτονιών), φαίνεται ότι οι αρχές και οι φορείς δεν φαίνεται να έχουν πλήρη επίγνωση της ψυχοκοινωνικής κατάστασης του φαινομένου και δεν έχουν επιδείξει την ανάλογη ευαισθησία.
Δυστυχώς η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς στά βήματα της Ισπανίας, οι πλειστηριασμοί προ των πυλών και οι πολίτες θα έχουν να αντιμετωπίσουν ανάλογο πρόβλημα δίχως καμία βοήθεια από το κράτος.
Στην Ιαπωνία
Η αυτοκτονία είναι πραγματική μάστιγα στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Πέρυσι, ήταν για πρώτη φορά στην ιστορία, η πιο κοινή αιτία θανάτου στις ηλικίες από 10 έως 19 ετών. Από τις σημαντικότερες αιτίες που ωθούν τα παιδιά στην αφαίρεση της ίδιας της ζωής τους είναι το bullying και η υπέρμετρα ανταγωνιστική φύση των ιαπωνικών σχολείων, σύμφωνα με τους ειδικούς. Στην Ιαπωνία, μεταξύ του 1972 και το 2013, αυτοκτόνησαν 18084 παιδιά. Με 24,4 ανά 100.000 κατοίκους κάθε χρόνο να αυτοκτονούν, η Ιαπωνία κατέχει την έβδομη υψηλότερη θέση στον κόσμο στα ποσοστά αυτοκτονίας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Σχεδόν ένας στους τέσσερις Ιάπωνες έχει σκεφτεί να αυτοκτονήσει, ενώ εκείνοι που έχουν τις μεγαλύτερες τάσεις αυτοκτονίας είναι οι εικοσάρηδες, σε σχέση με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες, αναφέρει κυβερνητική έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Η αυτοκτονία είναι πραγματική μάστιγα στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Πέρυσι, ήταν για πρώτη φορά στην ιστορία, η πιο κοινή αιτία θανάτου στις ηλικίες από 10 έως 19 ετών. Από τις σημαντικότερες αιτίες που ωθούν τα παιδιά στην αφαίρεση της ίδιας της ζωής τους είναι το bullying και η υπέρμετρα ανταγωνιστική φύση των ιαπωνικών σχολείων, σύμφωνα με τους ειδικούς. Στην Ιαπωνία, μεταξύ του 1972 και το 2013, αυτοκτόνησαν 18084 παιδιά. Με 24,4 ανά 100.000 κατοίκους κάθε χρόνο να αυτοκτονούν, η Ιαπωνία κατέχει την έβδομη υψηλότερη θέση στον κόσμο στα ποσοστά αυτοκτονίας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Σχεδόν ένας στους τέσσερις Ιάπωνες έχει σκεφτεί να αυτοκτονήσει, ενώ εκείνοι που έχουν τις μεγαλύτερες τάσεις αυτοκτονίας είναι οι εικοσάρηδες, σε σχέση με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες, αναφέρει κυβερνητική έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Λιθουανία με 34,1%, ακολουθεί η Νότια Κορέα με 31 και τρίτη η Ρωσία με 30,1%.
Εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης, που συνδέεται με αυξανόμενη ανεργία, η κατάθλιψη και οι αυτοκτονίες οπωσδήποτε αυξάνονται.
Τα καλύτερα μελετημένα παραδείγματα είναι αυτά της απότομης αύξησης της ανεργίας στο Ηνωμένο Βασίλειο τη δεκαετία του 1920 και του ’30 και της οικονομικής κρίσης του 1997-1998 στην Ανατολική / Νοτιοανατολική Ασία, που ήταν υπεύθυνα για πολύ αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών.
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνεργοι βρίσκονται σε 2-3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για αυτοκτονία.
Τα καλύτερα μελετημένα παραδείγματα είναι αυτά της απότομης αύξησης της ανεργίας στο Ηνωμένο Βασίλειο τη δεκαετία του 1920 και του ’30 και της οικονομικής κρίσης του 1997-1998 στην Ανατολική / Νοτιοανατολική Ασία, που ήταν υπεύθυνα για πολύ αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών.
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνεργοι βρίσκονται σε 2-3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για αυτοκτονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου