| Ζητήστε πληροφορίες για το Star Network Program της AiYellow ΠΡΙΝ διαβάσετε το άρθρο!! |
Margot Anand: Όλες οι ιδέες μας για κάποιο μελλοντικό παράδεισο είναι ψευδαισθήσεις που εμποδίζουν την αφύπνισή μας στο παρόν, στο εδώ και τώρα.
Η αφύπνιση μπορεί να αποδειχτεί επώδυνη. Απαιτεί θάρρος και σκληρή δουλειά, αλλαγή και ανάπτυξη, μετακίνηση από το γνωστό και οικείο στο άγνωστο. Σημαίνει αμφισβήτηση και επαναξιολόγηση για καθετί: πως ζούμε, πώς σκεφτόμαστε, πώς σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους, πώς κερδίζουμε χρήματα και πώς περνάμε την ώρα μας. Η αφύπνιση ξεκινά με μια αίσθηση ανίας, ανικανοποίητου και πόνου, και μια λαχτάρα για αλλαγή και για περισσότερο και ουσιαστικότερο νόημα στη ζωή μας.
Όλοι έχουμε βιώσει την Καθημερινή Έκσταση, την αληθινή μας φύση, αυτές τις απλές και ευχάριστες στιγμές που έρχονται καταμεσής της συνηθισμένης μας ζωής. Ο αντιεκστατικός πολιτισμός μας, όμως, μας διδάσκει, καθώς μεγαλώνουμε, να ντρεπόμαστε για τα κορμιά μας, να προσεγγίζουμε τη ζωή με το μυαλό και να χτίζουμε άμυνες γύρω από τις καρδιές μας.
Μαθαίνουμε ότι τα ίδια τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης μας, η ζωή και ο κόσμος που μας περιβάλλει, είναι εχθροί του Πνεύματος και όχι το έδαφος πάνω στο οποίο ριζώνει και αναπτύσσεται. Έτσι βιώνουμε έντονα συναισθήματα άγχους και αποχωρισμού, που μειώνουν τη φυσική ροή της χαράς μας και τη μετατρέπουν σε μικρό ρυάκι.
Αυτό που ισχυρίζομαι, στηριζόμενη στην αρχαία ταντρική σοφία, είναι ότι τα σώματά μας, η ζωή και οι συνθήκες δεν στέκονται ανάμεσα σε μας και στην Καθημερινή Έκσταση. Αντίθετα, είναι τα ταπεινά δοχεία μιας ζωντανής χαράς. Και αν το αποδεχτούμε, αν χαλαρώσουμε, παραδοθούμε και βγούμε από τον ίδιο μας το δρόμο, η συνείδησή μας θα διευρυνθεί και θα ανυψωθεί και η έκσταση θα γίνει η φυσική εκδήλωση της ύπαρξής μας, το καρδιοχτύπι του Πνεύματος που θα πάλλεται μέσα από εμάς.
Μαθαίνουμε ότι τα ίδια τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης μας, η ζωή και ο κόσμος που μας περιβάλλει, είναι εχθροί του Πνεύματος και όχι το έδαφος πάνω στο οποίο ριζώνει και αναπτύσσεται. Έτσι βιώνουμε έντονα συναισθήματα άγχους και αποχωρισμού, που μειώνουν τη φυσική ροή της χαράς μας και τη μετατρέπουν σε μικρό ρυάκι.
Αυτό που ισχυρίζομαι, στηριζόμενη στην αρχαία ταντρική σοφία, είναι ότι τα σώματά μας, η ζωή και οι συνθήκες δεν στέκονται ανάμεσα σε μας και στην Καθημερινή Έκσταση. Αντίθετα, είναι τα ταπεινά δοχεία μιας ζωντανής χαράς. Και αν το αποδεχτούμε, αν χαλαρώσουμε, παραδοθούμε και βγούμε από τον ίδιο μας το δρόμο, η συνείδησή μας θα διευρυνθεί και θα ανυψωθεί και η έκσταση θα γίνει η φυσική εκδήλωση της ύπαρξής μας, το καρδιοχτύπι του Πνεύματος που θα πάλλεται μέσα από εμάς.
Η Τάντρα μας λέει ότι το μόνο που μπορούμε να μάθουμε, να κυριαρχήσουμε ή να εξαγνίσουμε είναι αυτό που είμαστε πρόθυμοι να ενστερνιστούμε άμεσα μέσα μας: τις επιθυμίες, το σκοτάδι, το πάθος, την ηδονή και τον πόνο μας. Τότε θα ερωτευτούμε τη ζωή και θα δούμε την ευδαιμονία που απορρέει από τη φυσική μας κατάσταση να ξαναγεννιέται κάθε στιγμή.
Με τα λόγια που χρησιμοποιεί η Miranda Shaw στο βιβλίο της Passionate Enlightenment (Παθιασμένη Φώτιση), «βυθιζόμαστε στον ωκεανό της ενσάρκωσης και θερίζουμε τα μαργαριτάρια της φώτισης». Στο βιβλίο της παραθέτει μια παλιά ταντρική βουδιστική σούτρα:
Με τα λόγια που χρησιμοποιεί η Miranda Shaw στο βιβλίο της Passionate Enlightenment (Παθιασμένη Φώτιση), «βυθιζόμαστε στον ωκεανό της ενσάρκωσης και θερίζουμε τα μαργαριτάρια της φώτισης». Στο βιβλίο της παραθέτει μια παλιά ταντρική βουδιστική σούτρα:
Δίχως να διαλογιστείς, δίχως ν’ απαρνηθείς τον κόσμο,
Μείνε σπίτι σου, παρέα με το ταίρι σου.
Μπορείς να πετύχεις την τέλεια γνώση,
Καθώς απολαμβάνεις τις ηδονές των αισθήσεων.
Η συγγραφέας αφηγείται πώς η Μανιμπχάντρα, σύζυγος και γιογκίνι της Τάντρα, δέχτηκε τη φώτιση ενώ έκανε τις δουλειές του σπιτιού. Κουβαλούσε νερό από το πηγάδι στο σπίτι, όταν σκόνταψε και της έπεσε ο κουβάς. Όπως θρυμματίστηκε ο κουβάς και το νερό χύθηκε στο έδαφος, έτσι θρυμματίστηκαν και τα περιοριστικά όρια του εγωικού νου της, και εκείνη διαλύθηκε στο άπειρο της καθαρής συνείδησης. Η ιστορία της Μανιμπχάντρα μας διδάσκει ότι η αφύπνιση μπορεί να συμβεί απροσδόκητα και εύκολα κατά τη διάρκεια της καθημερινής μας ζωής.
Δεν υπάρχει πιο σπουδαίο ταξίδι από αυτό που οδηγεί από την ενέργεια στην έκσταση, από το ασυνείδητο στην αφύπνιση. Όταν η ενέργεια ρέει ανεμπόδιστη μέσα στο σώμα, νιώθουμε ευχαρίστηση. Όταν η ευχαρίστηση γίνει δεκτή με εμπιστοσύνη, ρέει στην καρδιά μας και γίνεται απόλαυση. Όταν αυτή η ενέργεια ανυψωθεί σε ένα νου ελεύθερο από αρνητικές σκέψεις, η συνείδηση αφυπνίζεται και γίνεται φως, διαύγεια, ευρυχωρία και διευρυμένη αισθητηριακή αντίληψη. Η ενέργεια διαπερνά το σώμα με τη δύναμη της έντονης απόλαυσης. Και αρχίζουμε να μυρίζουμε, να ακούμε, να βλέπουμε, να γευόμαστε και να αγγίζουμε τα πράγματα με πιο βαθύ και αισθησιακό τρόπο.
Με το άνοιγμα του έβδομου τσάκρα, η προσωπική εγωιστική ζωή μας συγχωνεύεται με την απρόσωπη ζωή της αφυπνισμένης συνείδησης και αντιλαμβανόμαστε την ακτινοβολία της άχρονης φύσης μας. Υπερβαίνουμε τις ψευδαισθήσεις της δυαδικότητας, τη δραστηριότητα του εγωικού νου, και συλλαμβάνουμε τη φύση μας ως Πνεύμα. Και ξέρουμε, πέρα από κάθε αμφιβολία και αμφισβήτηση, ότι η πηγή της έκστασης δεν βρίσκεται σε κάποιο μακρινό βασίλειο όπου βασιλεύει η ευδαιμονία, αλλά στη ζωή που ζούμε εδώ και τώρα. Και το μονοπάτι μας ανοίγει και χωράει ολόκληρο τον κόσμο.
Γιατί, το να λέει κανείς απλά «Είμαι Θεός», δεν αποτελεί ουσιαστική πραγματοποίηση της θείας φύσης του εαυτού μας. Τα λόγια του Thomas Jefferson «το τίμημα της ελευθερίας είναι η συνεχής επαγρύπνηση» είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Η Τέχνη της Καθημερινής Έκστασης
ΠΗΓΗ : Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=57628:i-zoi-symbainei-sto-edo-kai-tora&catid=39:omorfos-kosmos&Itemid=219#ixzz4EyJHyQGO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου