Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν κανείς αποφάσιζε να λάβει στα σοβαρά όσα απαξιωτικά περί Ελλάδας και ελληνικής προεδρίας αναγράφονται στον γερμανικό Τύπο – με αποκορύφωμα το άρθρο που δημοσιεύθηκε στην διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού «Ντερ Σπήγκελ», ο αρθρογράφος του οποίου προβλέπει κίνδυνο... παράλυσης της χώρας μας και των ευρωπαϊκών θεσμών – τότε προφανώς καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι ικανή να προεδρεύσει της ΕΕ.
Ούτε καν η ίδια η Γερμανία!
Κατά τον Σπήγκελ, η Ελλάδα είναι «το πιο προβληματικό παιδί» της ΕΕ, που δεν «μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος ευρωπαίος παίκτης».
Οι Γερμανοί δημοσιογράφοι, που δεν χάνουν ευκαιρία να επιτίθενται στη χώρα μας, αδυνατούν να δουν το προφανές: Ότι στην ουσία, η προεδρία της ΕΕ έχει παραδοθεί στο ΔΝΤ, που θεωρήθηκε ικανότατο να αντιμετωπίσει την κρίση σε συνθήκες νομισματικής ένωσης και σκληρού νομίσματος – με τα γνωστά αποτελέσματα.
Και υποστηρίζουν πως η ελληνική κρίση προκάλεσε την κρίση του ευρώ!
Υποστηρίζουν δηλαδή πως το ευρώ είναι ένα τόσο ευαίσθητο νόμισμα, που αρκούσε να κλυδωνιστεί – με την βοήθεια, βεβαίως, των κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου – η ελληνική οικονομία, για να καταρρεύσει το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα, το οποίο κλήθηκε να σώσει ένας εξωευρωπαϊκός θεσμός, που μάλιστα έχει ομολογήσει ότι δεν διέθετε τέτοια εμπειρία.
Σε περιόδους κρίσης, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι ο δημοσιογραφικός στρουθοκαμηλισμός.
Αν αυτός δεν υπήρχε, τότε τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης – τα μοναδικά στην Ευρώπη που εξακολουθούν να στηρίζουν τις «αναλύσεις» τους στην αλαζονεία – θα λάμβαναν υπ’ όψη τους και μια σειρά αδιαμφισβήτητα στοιχεία.
Τσουνάμι λουκέτων στο Βέλγιο
Την τελευταία ημέρα του χρόνου που έφυγε, στο Βέλγιο δόθηκε στη δημοσιότητα έρευνα της εταιρίας Graydon, (που ειδικεύεται στις έρευνες αγοράς), σύμφωνα με την οποία οι πτωχεύσεις στη χώρα σημείωσαν νέο ιστορικό υψηλό το 2013, καθώς λουκέτο έβαλαν 12.306 επιχειρήσεις και χάθηκαν 27.912 θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο τον Δεκέμβριο του 2013 πτώχευσαν 1.100 βελγικές επιχειρήσεις (20% περισσότερες από τον Δεκέμβριο του 2012), ενώ προβλέπεται ότι το ρεκόρ του 2013 θα σπάσει με νέο αρνητικό ρεκόρ το 2014, καθώς 57.000 βελγικές εταιρίες αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, ενώ αυτές που κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι επιχειρήσεις εστίασης, ο κατασκευαστικός τομέας, το λιανεμπόριο και οι μεταφορές.
Αυτά για το Βέλγιο, που αποτελεί την έδρα της ΕΕ.
Ανισορροπίες στη Γερμανία
Αλλά και η ίδια η Γερμανία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.
Στις 19 Δεκεμβρίου της χρονιάς που έφυγε πληροφορηθήκαμε ότι στη χώρα, το ποσοστό φτώχειας έφτασε «σε νέο ρεκόρ», με τις ανισότητες μεταξύ των κρατιδίων να έχουν επιδεινωθεί, βυθίζοντας ολόκληρα κρατίδια σε μια σπειροειδή πορεία παρακμής.
Αυτά ανέφερε σε έκθεσή της η οργάνωση «Paritätische Gesamtverband», που υπό τη σκέπη της δραστηριοποιούνται 10.000 ενώσεις και σωματεία με ανθρωπιστική δράση και της οποίας ο πρόεδρος Ούλριχ Σνάιντερ, δεν δίστασε να πει πως «ουδέποτε η Γερμανία ήταν τόσο διχασμένη όσο σήμερα».
Με βάση τα στοιχεία της γερμανικής στατιστικής υπηρεσίας, το ποσοστό της φτώχειας έφθασε το 2012 σε νέο ρεκόρ, της τάξης του 15,2%.
Ένας Γερμανός στους επτά είναι φτωχός ή απειλείται από τη φτώχεια, καθώς το εισόδημά του είναι κατώτερο κατά 60% του μέσου εισοδήματος.
Παράλληλα, οι εποχικές δουλειές συμβάλλουν σε μια αντιφατική εικόνα όσον αφορά στην ανεργία στη Γερμανία.
Ούτε καν η ίδια η Γερμανία!
Κατά τον Σπήγκελ, η Ελλάδα είναι «το πιο προβληματικό παιδί» της ΕΕ, που δεν «μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος ευρωπαίος παίκτης».
Οι Γερμανοί δημοσιογράφοι, που δεν χάνουν ευκαιρία να επιτίθενται στη χώρα μας, αδυνατούν να δουν το προφανές: Ότι στην ουσία, η προεδρία της ΕΕ έχει παραδοθεί στο ΔΝΤ, που θεωρήθηκε ικανότατο να αντιμετωπίσει την κρίση σε συνθήκες νομισματικής ένωσης και σκληρού νομίσματος – με τα γνωστά αποτελέσματα.
Και υποστηρίζουν πως η ελληνική κρίση προκάλεσε την κρίση του ευρώ!
Υποστηρίζουν δηλαδή πως το ευρώ είναι ένα τόσο ευαίσθητο νόμισμα, που αρκούσε να κλυδωνιστεί – με την βοήθεια, βεβαίως, των κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου – η ελληνική οικονομία, για να καταρρεύσει το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα, το οποίο κλήθηκε να σώσει ένας εξωευρωπαϊκός θεσμός, που μάλιστα έχει ομολογήσει ότι δεν διέθετε τέτοια εμπειρία.
Σε περιόδους κρίσης, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι ο δημοσιογραφικός στρουθοκαμηλισμός.
Αν αυτός δεν υπήρχε, τότε τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης – τα μοναδικά στην Ευρώπη που εξακολουθούν να στηρίζουν τις «αναλύσεις» τους στην αλαζονεία – θα λάμβαναν υπ’ όψη τους και μια σειρά αδιαμφισβήτητα στοιχεία.
Τσουνάμι λουκέτων στο Βέλγιο
Την τελευταία ημέρα του χρόνου που έφυγε, στο Βέλγιο δόθηκε στη δημοσιότητα έρευνα της εταιρίας Graydon, (που ειδικεύεται στις έρευνες αγοράς), σύμφωνα με την οποία οι πτωχεύσεις στη χώρα σημείωσαν νέο ιστορικό υψηλό το 2013, καθώς λουκέτο έβαλαν 12.306 επιχειρήσεις και χάθηκαν 27.912 θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο τον Δεκέμβριο του 2013 πτώχευσαν 1.100 βελγικές επιχειρήσεις (20% περισσότερες από τον Δεκέμβριο του 2012), ενώ προβλέπεται ότι το ρεκόρ του 2013 θα σπάσει με νέο αρνητικό ρεκόρ το 2014, καθώς 57.000 βελγικές εταιρίες αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, ενώ αυτές που κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι επιχειρήσεις εστίασης, ο κατασκευαστικός τομέας, το λιανεμπόριο και οι μεταφορές.
Αυτά για το Βέλγιο, που αποτελεί την έδρα της ΕΕ.
Ανισορροπίες στη Γερμανία
Αλλά και η ίδια η Γερμανία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.
Στις 19 Δεκεμβρίου της χρονιάς που έφυγε πληροφορηθήκαμε ότι στη χώρα, το ποσοστό φτώχειας έφτασε «σε νέο ρεκόρ», με τις ανισότητες μεταξύ των κρατιδίων να έχουν επιδεινωθεί, βυθίζοντας ολόκληρα κρατίδια σε μια σπειροειδή πορεία παρακμής.
Αυτά ανέφερε σε έκθεσή της η οργάνωση «Paritätische Gesamtverband», που υπό τη σκέπη της δραστηριοποιούνται 10.000 ενώσεις και σωματεία με ανθρωπιστική δράση και της οποίας ο πρόεδρος Ούλριχ Σνάιντερ, δεν δίστασε να πει πως «ουδέποτε η Γερμανία ήταν τόσο διχασμένη όσο σήμερα».
Με βάση τα στοιχεία της γερμανικής στατιστικής υπηρεσίας, το ποσοστό της φτώχειας έφθασε το 2012 σε νέο ρεκόρ, της τάξης του 15,2%.
Ένας Γερμανός στους επτά είναι φτωχός ή απειλείται από τη φτώχεια, καθώς το εισόδημά του είναι κατώτερο κατά 60% του μέσου εισοδήματος.
Παράλληλα, οι εποχικές δουλειές συμβάλλουν σε μια αντιφατική εικόνα όσον αφορά στην ανεργία στη Γερμανία.
Τον Σεπτέμβριο του 2013 παρουσιάστηκε αιφνιδιαστική άνοδος της ανεργίας στο 6,9%, με τη Γερμανία να μετρά 2,975 εκ. ανέργους
Ο επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας, Φρανκ-Γιούργκεν Βάιζε έκανε λόγο για άνιση ανάπτυξη της αγοράς εργασίας και σημείωσε ότι το προφίλ των ανέργων δεν ταιριάζει στις απαιτήσεις των προσφερόμενων θέσεων εργασίας.
Τον Οκτώβριο, ο δείκτης επιχειρηματικής πίστης παρουσίασε απροσδόκητη πτώση, ενώ την ίδια ώρα ανακοινωνόταν ότι η χώρα είχε καταγράψει τον μεγαλύτερο όγκο εξαγωγών που έχει καταγραφεί ποτέ σε διάστημα ενός μήνα, με την αξία των προϊόντων τα οποία εξήχθησαν να ανέρχεται στα 99,1 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η αύξηση των εξαγωγών αποδόθηκε στην αυξημένη ζήτηση από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη, ενώ, αντίθετα, οι εξαγωγές προς χώρες της Ευρωζώνης μειώθηκαν και οριακά μειώθηκαν και οι εξαγωγές προς χώρες εκτός ΕΕ.
Τον Σεπτέμβριο, το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας έφθασε στο επίπεδο-ρεκόρ των 20,4 δις ευρώ, καθώς οι εξαγωγές της Γερμανίας στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ ανήλθαν σε 54,8 δις ευρώ, ενώ οι εισαγωγές της από τις χώρες αυτές ήταν μόνο 48,2 δις ευρώ.
Τον Νοέμβριο, η Κομισιόν ανακοίνωσε την ενεργοποίηση της διαδικασίας ελέγχου των μακροοικονομικών ανισορροπιών, καθώς η Γερμανία εμφάνιζε απόκλιση σε τέσσερις μακροοικονομικούς δείκτες, που μπορεί να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στις άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης.
Οι τέσσερις δείκτες που ελέγχονται είναι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το ποσοστό συμμετοχής στις παγκόσμιες εξαγωγές, η καθαρή εξωτερική θέση και το χρέος δημόσιας διοίκησης.
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης θα γνωστοποιηθούν την Άνοιξη του 2014 και αν επιβεβαιωθεί η απόκλιση, κάτι που θεωρείται πολύ πιθανό, τότε η Γερμανία υπό την απειλή προστίμου ίσου με το 0,1% του ΑΕΠ της, θα υποχρεωθεί σε αλλαγή της οικονομικής της πολιτικής, προς όφελος της υπόλοιπης ευρωζώνης.
Τα δύο τελευταία χρόνια πολλές κυβερνήσεις της ευρωζώνης καλούν το Βερολίνο να αλλάξει το μίγμα της οικονομικής του πολιτικής, το οποίο επικεντρώνεται στις μαζικές εξαγωγές προς την υπόλοιπη ΕΕ, χωρίς να δημιουργεί προϋποθέσεις στο εσωτερικό της, όπου η πολιτική των χαμηλών μισθών και συντάξεων δεν επιτρέπει την αύξηση της ζήτησης, με την γερμανική αγορά να διατηρείται σχετικά κλειστή στους άλλους εταίρους.
Από την πλευρά του, το Βερολίνο απέρριψε τις αιτιάσεις της Κομισιόν, υποστηρίζοντας πως τα γερμανικά πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών δεν αποτελούν πρόβλημα, διότι είναι αποτέλεσμα της υψηλής ανταγωνιστικότητας των γερμανικών επιχειρήσεων.
Από την πλευρά των γερμανικών επιχειρήσεων, ο πρόεδρος της Ένωσης αυτοκινητοβιομηχανιών Ματίας Βίσμαν επισήμανε ότι «το πλεόνασμα στις εξαγωγές δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικής παρέμβασης στην αγορά, αλλά ανταγωνιστικότητας, την οποία οι γερμανικές επιχειρήσεις οικοδομούν μέρα με τη μέρα» και πρόσθεσε ότι «οι εξαγωγές μας βοηθούν την Ευρώπη».
Η ιταλική ωρολογιακή βόμβα
Την ίδια ώρα, αυξάνει η ανησυχία για την Ιταλία, όπου στα τέλη του Δεκεμβρίου, η εθνική στατιστική υπηρεσία (Istat) έδωσε στη δημοσιότητα σειρά αρνητικών στοιχείων για την οικονομία, καθώς ήδη από το 2012, το 12,7% των νοικοκυριών και το 15,8% των Ιταλών πολιτών βρίσκονταν πλέον σε κατάσταση ένδειας – δηλαδή αρνητικό ρεκόρ δεκαπενταετίας.
Παράλληλα το 46,3% των Ιταλών συνταξιούχων έχει απολαβές που δεν ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ το μήνα (ένας στους δύο δηλώνει ότι δυσκολεύεται να βγάλει τον μήνα) και οι μέσες μηνιαίες αποδοχές των Ιταλών εργαζομένων είναι 1.304 ευρώ, ενώ το 2003 είχε αποφασίσει να εγγραφεί στο πανεπιστήμιο το 73% των μαθητών και εννέα χρόνια αργότερα, το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 58,2%.
Τον Οκτώβριο του 2013, το ιταλικό δημόσιο χρέος σημείωσε νέο ρεκόρ, αγγίζοντας τα 2,085 τρις ευρώ!
Τον Νοέμβριο, ανακοινώθηκε ότι, σε σχέση με το 2007, ο αριθμός των ανέργων στην Ιταλία, αυξήθηκε κατά 1,2 εκ. άτομα, με την ανεργία των νέων που ζουν στο Νότο να φθάνει το 45%.
Αυστρία, Γαλλία, Βρετανία, ΕΕ χωρίς τα τρία Α
Αλλά ακόμη και η ευημερούσα Αυστρία ενδέχεται να βρεθεί με μια «τρύπα» στον προϋπολογισμό της, ύψους 40 δις ευρώ, την προσεχή πενταετία, με τους ειδικούς να εντοπίζουν μεγάλα κενά στην χρηματοδότηση του δημόσιου τομέα της χώρας και κάποιους από τους οίκους αξιολόγησης να της αφαιρούν ένα από τα τρία Α της.
Για να μην μιλήσουμε για τη Γαλλία, στην οποία δόθηκε παράταση δύο χρόνων για να μειώσει τα ελλείμματά της κάτω του 3%, ενώ από τον Νοέμβριο του 2012 ο ένας διεθνής οίκος μετά τον άλλο της αφαιρεί ένα από τα τρία Α της και τον Σεπτέμβριο του 2013 η ανεργία έφθασε σε νέο ιστορικό υψηλό, με τον αριθμό των ανέργων στα 3,29 εκατομμύρια (10,9% του ενεργού πληθυσμού), σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του γαλλικού υπουργείου Εργασίας.
Και βέβαια, η οικονομική κρίση εξακολουθεί να πλήττει τη Βρετανία, όπου τα ποσοστά της φτώχειας ανεβαίνουν, το ίδιο και η ανεργία, αλλά και οι τιμές των τροφίμων – και την ίδια ώρα οι διεθνείς οίκοι υποβαθμίζουν την πιστοληπτική της ικανότητα, με τα τρία Α να αποτελούν πλέον μακρινή ανάμνηση για το Λονδίνο.
Και, για να μη ξεχνιόμαστε, στις 20 του περασμένου Δεκεμβρίου, η ίδια η ΕΕ έχασε την ΑΑΑ αξιολόγησή από τον οίκο Standard & Poor's, λόγω του όλο και πιο εύθραυστου οικονομικού προφίλ της.
Με τις ευρωεκλογές προ των πυλών και τους ακραίους να παίρνουν κεφάλι, κάποιοι πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται περισσότερο την ανάγκη να σωθεί η ΕΕ και λιγότερο τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα – που άλλωστε περνούν μέσα από τη σωτηρία της ΕΕ, όπως και η κ. Μέρκελ ομολόγησε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της…
ΠΗΓΗ : " ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου