Σε λίγο φτάνει ο επιλοχίας με κάποιους στρατιώτες και τους παρατάσσει στις δύο πλευρές της εισόδου.
-Εδώ και ακίνητοι, λέει, σε λίγο φτάνει ο στρατηγός για επιθεώρηση
του στρατοπέδου και προσέξτε καλά. Σας θέλω "κλαρίνα" όταν
διατάξω "παρουσιάστε...".
Η ώρα όμως περνούσε κι ο στρατηγός δεν φαινόταν πουθενά. Το
κρύο έτσουζε, είχε αρχίσει και να χιονίζει, οπότε ο επιλοχίας
έχασε την υπομονή και την ψυχραιμία του κι άρχισε να κόβει
βόλτες πάνω κάτω βρίζοντας και στολίζοντας με διάφορα...
κοσμητικά επίθετα τον στρατηγό. "ο μ....,ο έτσι, ο αλλιώς..."
Όλα αυτά φυσικά δυνατά και "εις επήκοον" όλων, μηδέ του
νεοσύλλεκτου φρουρού εξαιρουμένου.
Αφού πέρασε ακόμη κάμποση ώρα και ο στρατηγός δεν φαινόταν,
νευριασμένος όπως ήταν ο επιλοχίας, μαζεύει τους στρατιώτες και φεύγει. Σε κανένα μισάωρο μετά την αναχώρησή του, να και
σταματάει μπροστά στην πύλη ένα στρατιωτικό τζιπ και κατεβαίνει
ένας γαλονάς.
-Aλτ! Τίς εί; τον ρωτάει ο φρουρός
-Στρατηγός Τάδε, του απαντάει.
-Μ...μ εσύ ρε ο στρατηγός; Κακομοίρη μου, μη σε δει ο επιλοχίας
την έχεις βαμμένη με τα νεύρα που σου έχει...
ΠΗΓΗ : " Asteiakia.gr "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου