Αγαπητοί μου, θα σας αρέσει αυτό το θέμα.
Μην το προσπεράσετε.
Κρατήστε το στην επιφάνεια εργασίας για κάποια ήρεμη ώρα.
Θα έχετε,ίσως, ακούσει για τον π. Ανδρέα Κονάνο.
Αναζητήστε τον στο διαδίκτυο και ακούστε τον.
Τον καλέσαμε για την ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ,να ομιλήσει.
Δεν ξέρω το βαρύ πρόγραμμά του.Ομιλίες πολλές σε φοιτητές (Ελλάδα και Κύπρο)
Δυνατά θέματα και δυνατός ομιλητής.
Προσευχή
π.Ανδρέας Κονάνος
Δεν υπάρχει κανένας
Άγιος που δεν προσεύχονταν (ποιοτικά και ποσοτικά).
Διατηρεί τον κόσμο η
προσευχή. Αν θέλεις να μην σβήσει ο
κόσμος, πρέπει να προσεύχεσαι. Είναι σημαντικό αυτό. Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης
έλεγε «προσευχή είναι η διατήρηση του κόσμου»(ο κόσμος υπάρχει διότι υπάρχει
η προσευχή).
Ο Άγιος Σιλουανός
έλεγε «το τέλος του κόσμου θα έλθει όταν ο άνθρωπος παύσει να προσεύχεται».
Αυτό που κρατάει τον
κόσμο δεν είναι ούτε η πολιτική, ούτε τα μέτρα, ούτε οι δικές μας δυνάμεις, αλλά
η χάρις του Θεού, η οποία διοχετεύεται στον
κόσμο γιατί υπάρχουν στον κόσμο, ακόμη , άνθρωποι προσευχόμενοι.
Η προσευχή είναι
συμφιλίωση με τον Θεό, λέγει πάλι ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης.Όταν κάποιος τα
έχει χαλάσει με τον Θεό, με την αμαρτία
που έχει κάνει, με κάποιο παράπτωμά του, με όλη
την κατάσταση, συμφιλιώνεται δια της προσευχής, την οποία επίσης
ονομάζει «έργο των Αγγέλων».
Ρωτούν μερικοί πως ζούν οι Άγγελοι.Τι κάνουν οι ΄Αγγελοι , πως αισθάνονται οι ΄Αγγελοι. Αυτό
είναι το έργο των Αγγέλων, η προσευχή. Απευθύνονται στον Θεό, τον δοξάζουν, τον
υμνούν και αυτή είναι η απόλαυσή τους. Αυτή είναι η χαρά τους. Επίσης, ονομάζεται
η προσευχή μελλοντική ευφροσύνη.
Στον Πράδεισο, αυτό
που ό άνθρωπος διαρκώς θα κάνει θα είναι
να προσεύχεται ,με την διαφορά ότι η προσευχή εκεί θα είναι άκοπη, χωρίς
δηλ.κόπο. Διότι δεν θα παρεμβάλλεται
ούτε σώμα που μας τραβάει προς τα χαμηλά, ούτε οι βιοτικές μεριμνες θα υπάρχουν
εκεί, αλλά θα βλέπουμε τον Θεό «πρόσωπο με πρόσωπο» και η προσευχή
θα είναι κάτι αυθόρμητο και ξεκούραστο και πολύ απολαυστικό. Μάλιστα όταν Άγιος
Νήφων, Επίσκοπος Κωνσταντίας, μια φορά προσεύχονταν στην εκκλησία είδε δίπλα
του ένα Άγγελο και του είπε: «Άγιέ μου ΄Αγγελε, σε μένα δίπλα ήλθες;Τι
ήλθες να κάνεις κοντά μου;» Και ο΄Αγγελος του είπε: «Ήλθα, λέει ο΄Αγγελος, να απολαύσω
την ευωδία της προσευχής σου, διότι η προσευχή είναι χαρά για μας.
Κι` όταν εμείς προσευχόμαστε αλλά και όταν εσείς οι
άνθρωποι προσεύχεσθε δίνετε χαρά σε μας, που απολαμβάνουμε αυτό το θέαμα της
προσευχής, γιατί μας νοιάζει και μας εξοικειώνει με την προσευχή».
Η προσευχή, μας
αλλοιώνει πνευματικά και μας
αλλάζει. Σιγά-σιγά μας αλλάζει η προσευχή, λέει ο Ά:γιος Ιωάννης της Κλίμακος. Όπως
σιγά-σιγά μεγαλώνουμε και ψηλώνουμε, χωρίς να το καταλάβουμε.
Την ονομάζει επίσης «πέλεκυ που κτυπά την απόγνωση».Ένα τσεκούρι, λέει,
είναι η προσευχή που κτυπάει την απόγνωση κατακέφαλα. Γι αυτό όποιος
προσεύχεται δεν απελπίζεται στη ζωή, δεν απογοητεύεται, δεν μελαγχολεί. Όταν, λοιπόν
προσεύχεσαι και μοιράζεσαι τα προβλήματά σου και τα αναθέτεις στον Κύριο, δεν
φθάνεις ποτέ στην απόγνωση.
Είναι καθρέπτης της πνευματικής σου προόδου,
λέει ο ίδιος ο ΄Αγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης. Εκεί καθρεπτίζεται κανείς και βλέπει
σε τι επίπεδο βρίσκεται η πίστη του και κατά πόσο είναι χριστιανός.
Τα κριτήρια της πνευματικής ζωής δεν είναι
πόσες φορές πήγες στο ΄Αγιον΄Ορος ή στους Αγίους τόπους ή πόσους γνωστούς
Ιερείς ή Γεροντάδες έχεις γνωρίσει, ούτε αν ξέρεις από βιβλία, αν έχεις
διαβάσει τους πατέρες. Αλλά καθρέπτης, το κριτήριο της πνευματικής ζωής είναι το κατά πως
και πόσο προσεύχεσαι. Αυτό δείχνει τον Χριστιανό, η προσευχή, που οι
άλλοι δεν το καταλαβαίνουν αλλά ο Θεός το βλέπει και το βαθμολογεί.
Πρέπει να προετοιμάζεται κανείς για να προσευχηθεί.
Πρέπει να αφιερώνουμε
ώρες κατάλληλες και όχι τις πιο κουραστικές στιγμές της
ημέρας, χωρίς προετοιμασία, χωρίς κατάλληλο περιβάλλον.Οι Μοναχοί
προσεύχονται τις πιο φρέσκες ώρες της ημέρας, όταν είναι ξεκούραστοι. Μόλις
ανοίξουν τα μάτια τους. Μόλις αρχίσει η
ημέρα τους ξεκινάνε με προσευχή. Βοηθάει και ο
τόπος που προσεύχεσαι. Ένα ήσυχο μέρος του
σπιτιού, μια γωνιά με εικόνες, με θυμίαμα,
με ένα κερί. Όταν μπορούμε να
δημιουργούμε μια κατάλληλη ατμόσφαιρα στο δωμάτιό μας. Άλλως ( βρίσκεσαι π.χ. κοντά σε θορύβους, πολύτεκνη
οικογένεια, οχλοβοή κλπ),ο Θεός αναπληρώνει αυτή την ατμόσφαιρα.
Κατ` αρχήν ας μιλήσουμε πρώτα
στον εαυτό μας και να συναισθανθούμε ποιοί
είμαστε.Εμείς που πριν από λίγα χρόνια δεν
είχαμε έλθει στην ζωή και τώρα θα
προσευχηθώ στον Δημιουργό του κόσμου και Κυβερνήτη του σύμπαντος,στον Ποιητή
Ουρανού και γης, σ` Αυτόν που σταυρώθηκε και Αναστήθηκε.!
Αμνησίκακα.Αν τσακώθηκες
και βάραινε η συνείδησή σου απέναντι κάποιου δεν βοηθάει.
Ανεπιτήδευτα.Πως να
μιλήσω στον Θεό.Απλά όπως ένα μικρό παιδί.Στη γλώσσα σου,ας έχει ασυνταξίες δεν
τα κοιτάει αυτά ο Θεός.Απλά όπως το παιδάκι στον Πατέρα του.
Να χωρίζουμε την προσευχή μας.Σε δοξολογία (για το
μεγαλείο του και την δόξα του).Σε
ευχαριστία (για τα δώρα που μα έχει κάνει
στη ζωή μας.Αναλυτικά από την γέννησή μας μέχρι
σήμερα).Να εξομολογούμαστε για τα λάθη μας χωρίς λεπτομέρειες (π.χ.συγχώρεσέ με που
θύμωσα).Σε αιτήματα.Να αρχίζουμε να ζητάμε αυτά που θέλουμε. Ό,τι θέλουμε για
τον εαυτό μας και τους άλλους.
Να προσευχόμαστε για
τα πάθη μας, έλεγε ο π.Παϊσιος (π.χ. κομβοσχοίνι
για να απαλλαγούμε από τον θυμό, από την
γαστριμαργία, από τον αργό λόγο, από την κατάκριση,από την κενοδοξία,από τον
εγωϊσμό μας και την φιλαυτία μας,από την ακηδία μας και την ραθυμία μας κλπ) και να κάνουμε
λεπτή εργασία.
Να μην δεχόμαστε τους ακάθαρτους λογισμούς.Το να έρχονται οι
λογισμοί δεν εξαρτάταται από εμάς,αλλά να τους αποκρούουμε,να αντιδρούμε ,να
αδιαφορούμε.(Έλεγε ο π.Παϊσιος,όταν περνάει το αεροπλάνο και κάνει θορύβους,τι μπορείς εσύ να κάνεις;΄Αστο και
θα περάσει.Το ίδιο και με το σκυλί,μην το δίνεις σημασία όταν γαυγίζει,θα
σταματήσει)
Όταν βλέπουμε ανθρώπους να έρχονται στην εξομολόγηση και να
λενε «έχω αυτό τον τον λογισμό..,αλλά στεναχωριέμαι
που τον έχω»,αυτό είναι ένα πολύ καλό σημείο.Αυτό είναι υγεία.Το να
λυπάσαι γι` αυτό που σκέφτεσαι (=αυτό είναι λογισμός,η σκέψη),σημαίνει ότι
η ψυχή αντιδρά.Όταν,όμως, ευχαριστιέσαι
και το αναλύεις και κάθεσαι και το εμβαθύνεις, τότε σημαίνει ότι κάνεις συγκατάθεση.
Άλλοι,λέει ο΄Αγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης,δεν ζητούνε κάτι απλά ,επικοινωνούνε και
έχουν χαρά επικοινωνίας με τον Θεό
.Άλλοι τον υμνούν,τον ικετεύουν,τον δοξάζουν.Άλλοι ζητάνε πλούτο και υλικό
πλούτο για την οικογένειά του που έχει ανάγκη να του στείλει ο Θεός τα δώρα του
( καλή σοδειά,εργασία κλπ),αλλά και πνευματικό πλούτο. Να τον πλουτίσει σε
αρετές, σε χαρίσματα, στις δωρεές του Αγίου Πνεύματος
(δείτε την Α΄ Κορ. 12, 1-12,δείτε και εδώ: http://www.pemptousia.gr/2013/06/%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC/)
Άλλοι,πάλι,ζητάνε δόξα.Δεν
είναι κακό , αλλά να σε δοξάσει ο Θεός δια της ταπεινώσεως.Η δόξα
αυτή περνάει μέσα από τον Θεό.Όχι δόξα από τους ανθρώπους.
Άλλοι ζητάνε να αγωνισθούν κατά του διαβόλου, κατά των
παθών (κάποιος Άγιος ζητούσε 8
χρόνια ν` απαλλαγεί από ένα πάθος του, τον
θυμό π.χ.).Η Αγία Μόνικα
προσευχότανε για τον νόθο γιό της 40 χρόνια και επέστρεψε στον Θεό∙ και αυτός
ήταν ο Άγιος
Αυγουστίνος.
Άλλος προσεύχεται και αισθάνεται μια κατάνυξη. Η προσπάθεια
μετράει τα δώρα του Θεού.
Η ποσότητα θα φέρει την ποιότητα. Ο αρχάριος δεν έχει την
δύναμη των προχωρημένων.Ο προχωρημένος στην αρετή λέει μια λέξη και είναι αρκετό για τον Θεό. Εμείς ,όμως,δεν
φθάσαμε εκεί.
Κάποιος τυφλός μοναχός έβλεπε το άκτιστο φως του Θεού στην
ψυχή του.
Αν μετά την προσευχή πολεμηθείς (με πειρασμούς κλπ) μην
απογοητευθείς. π.χ.Προσεύχεσαι και μετά τρακάρεις.Εσύ θα σκέφτεσαι, λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος,ότι
πλήγωσες τον διάβολο και σε πολέμησε. Εσύ δεν θα επηρεάζεσαι, θα συνεχίζεις
στην ποροσευχή.
Ο Θεός είναι αγάπη, ελευθερία αλλά και καθαρότητα. Αν
σκεφθείς κάτι για τον γείτονα και την γειτόνισσα φεύγει η χάρις του Θεού
(μεγάλη η τιμή μας να συνομιλούμε με τον
Θεό Πατέρα και να ζητούμε αυτό που
θέλουμε, αλλά μεγάλη και η ευθύνη μας έναντι του Θεού.Από μας εξαρτάται και το
αποτέλεσμα. Ο Θεός τα δίνει όλα, μας
ζητάει ένα. Την καθαρή καρδιά προς
όλους).
Ο νούς είναι άστατος
(γυρίζει σε καλά και κακά) και ο Θεός
σταθεροποιεί τα πάντα αρκεί να επιμένουμε δια της προσευχής.
Πολλές φορές αναβάλλουμε να δούμε ένα , να κάνουμε ένα
τηλέφωνο (ή να σηκώσουμε το τηλέφωνο γιατί κτύπησε) κλπ. Όχι, πρώτα η προσευχή
και μετά όλα τα άλλα.
Τα βήματα της προσευχής
Λέει ο΄Αγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης. Διώχνουμε τα άσχετα
(ποιος θα έλθει το απόγευμα κλπ).Να μένει
το μυαλό μας στην προσευχή (να σκεφτόμαστε
αυτό που λέμε. Ακούμε τα λόγια μας,(αυτό που
προφέρουμε ή διαβάζουμε).Αυτό είναι δύσκολο,μας τραβάνε άλλα πράγματα ,η
σάρκα (προς τα κάτω στα γήϊνα και δεν
μας αφήνει να ανεβεί το πνεύμα μας προς τα πάνω, τα ουράνια).
Αρπαγή του νοός.Όπως
ο ΄Αγιος Νεκτάριος τρεις μέρες βρέθηκε από την γειτόνισσα με υψωμένα τα χέρια
και να κλαίει, προσευχόμενος.
Κάποιος άλλος, τσιμπήθηκε από σκορπιό και δεν κατάλαβε
τίποτε.
Ο π. Παϊσιος έβλεπε τον
ήλιο σαν Φεγγάρι (του επισκέφθηκε το άκτιστο φως του Θεού) και ο ήλιος της
ημέρας του φαινότανε σαν σκοτάδι∙ κι έλεγε
του γείτονα ασκητή, «γι αυτό σήμερα άργησε ο ήλιος να βγει….»
(νόμιζε ότι δεν ξημέρωσε ακόμη, θεωρώντας τον ήλιο φεγγάρι!!!).
Πόσες ημέρες περνάνε χωρίς ένα « Δόξα σοι ο θεός»!
Οι πιο μεγάλοι΄Αγιοι δεν ζητούσαν για τον εαυτό τους να
γίνουν καλά.Και σήμερα ανάπηροι δεν ζητούν να γίνουν καλά, αλλά μόνο την
ευλογία του Θεού ζητούν.Μερικές φορές δίνει πληροφορία ο Θεός, μία βεβαιότητα
(η ψυχή δεν διχάζεται) π.χ. για Πανελλήνιες εξετάσεις (να δώσω για Πολυτεχνείο
ή για Νομική; Να πάρω σπίτι ή όχι;) Το ζητώ στην προσευχή και λαμβάνω μια απόφαση.
Ζητάμε κάτι πιεστικά
και ο Θεός το δίνει. Ο π.Παϊσιος ζητούσε κάτι
τρία χρόνια από τον Θεό και ήταν
λάθος. Και κατάλαβε τελικά ότι ήταν λάθος και
ζητούσε μετά να αλλάξει το πράγμα.
Ο Θεός (δεν θα μας ρωτήσει
πόση προσευχή ή πόση νηστεία ή σε πόσα μυστήρια συμμετείχαμε,αλλά) θα μας ρωτήσει αν κατορθώσαμε κάτι από τις δωρεές του (την προσευχή, τις
νηστείες, την συμμετοχή μας στα μυστήρια).Κουραζόμαστε
γι` αυτά αλλά δεν μας μένει τίποτε
(καρποί, ωφέλεια δεν υπάρχει).
Ο Θεός είναι φλόγα και καίγεσαι .Είναι, όμως , και φως και φωτίζεσαι, αλλοιώνεσαι
(αισθάνεσαι αγαλίαση, ταπείνωση, ιλαρότητα).Με την προσευχή να μας παίρνει ο
ύπνος. Όποα προσευχή θέλεις ( «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», «Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε
κεχαραριτωμένη…»,το Απόδειπνο»).Να
τηρείς τον τύπο του πνευματικού σου και από εκεί και πέρα ό,τι θέλεις.
Στο΄Αγιον Όρος κάνουν
πολλά νέοι για να έχουν αποθηκευμένα στα γεράματα (+1 τα γεράματα).Εμείς
δυστυχώς «το ταμείον είναι…μείον»
Διδάσκεται η προσευχή;Δεν
διδάσκεται λέει ο΄Αγιος Ιωάννης της Κλίμακος.
Η προσευχή είναι ατομικό γεγονός, προσωπικό.Διδάσκαλος της προσευχής είναι ο ίδιος ο
Θεός.
Να αξιοποιούμε τον χρόνο με μικρές προσευχές για τον δρόμο,
π.χ.
ταξιδεύουμε και να λέμε μικρές προσευχές. Αρκεί
να το θέλουμε.
Να έχουμε βιβλιαράκια προσευχών για να
δίνουμε.
Ο π.Αρσένιος έλεγε «κόλλησαν
τα μακαρόνια γιατί ξέχασα με το Κύριε
ελέησον».Ωραίο πράγμα να προσεύχεσαι όταν εργάζεσαι.Ό,τι κάνεις να είναι
προσευχή (περιμένεις ΤΑΧΙ, λεωφορείο, ντύνεσαι, φτιάχνεις φαγητό κλπ).Κάποτε έσπασα
κάτι και νευρίασα και τότε έκανα τρεις μετάνοιες και είπα αν είναι από τον πειρασμό να καεί ο διάβολος.
Η προσευχή μπορεί να στα δώσει όλα σε δύο
ημέρες ή σε δύο χρόνια ή σε 10ετίες!
Ο Θεός «εν τη ελευθερία και τη αγάπη Του»,απαντάει στην
προσευχή.
Είναι διάλογος, επικοινωνία, η προσευχή.
Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει ότι έρχεται η χάρις του Θεού.
Οι απορίες της ζωής μας λύνονται με την πράξη. Θα
κάνουμε προσευχή και θα λύνονται οι απορίες μας.
Ο Θεός δεν φταίει αν
εμείς δεν προσαρμόζουμε την ζωή μας στις εντολές του Θεού και έτσι έχουμε
κρίσεις πολέμους, ακαταστασίες.
Να μην κάνουμε τάματα δύσκολα και απραγματοποίητα. Να
κάνουμε τάματα τα πάθη μας∙ θα κόψω το
τσιγάρο, θα νηστεύω,δεν θα θυμώνω. Και
τα τάματα ελεημοσύνης,οπωσδήποτε.
Αν μπορούμε να
γονατίζουμε όταν προσευχόμαστε. Όπως
μπορεί ο καθένας να προσεύχεται, αρκεί να προσεύχεται.
Ας βάζουμε στο τέλος
της προσευχής μας «γενηθήτω το θέλημά Σου».
(Απομαγνητοφωνήθηκε
την 19-2-2013)
ΠΗΓΗ : ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗΣ
smountzouris @gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου