(14 Ιουλίου 2014)
Posted by Saint Panteleimon on 14 Ιουλίου 2014 in Έχεις Μήνυμα ...
Ένας μοναχός, ευρισκόμενος κάτω από την επήρεια της γοητείας (κατάσταση λεηλασίας του νου), έτυχε να υποπέσει στο αμάρτημα της πορνείας. Και επειδή οι σκέψεις της απόγνωσης τον ενοχλούσαν εσωτερικά, ότι τάχα έχασε την ψυχή του και δεν υπάρχει πια σωτηρία γι’αυτόν, ως φρόνιμος και έμπειρος που ήταν στον αόρατο πόλεμο κατά του εχθρού, έλεγε τότε στους λογισμούς του “δεν αμάρτησα, δεν αμάρτησα”. Ώσπου μπήκε και κλείσηκε στο κελί του. Κι αφού ειρήνευσε η καρδιά του, τότε έδειξε την πρέπεουσα μετάνοια για την αμαρτία του. Γι΄αυτό κι αποκαλύφθηκε σε έναν άλλο διορατικό Γέροντα ότι ο μοναχός εκείνος έπεσε όντως, αλλά σηκώθηκε και νίκησε.
Από το Γεροντικόν
_____
Τι πρέπει να κάνουμε όταν είμαστε πληγωμένοι
Όταν βρεθείς πληγωμένος γιατί υπέπεσες σε κάποιο αμάρτημα, λόγω της αδυναμίας σου ή καμιά φορά και με τη θέλησή σου λόγω της κακίας σου, μη δειλιάσεις, ούτε να ταραχθείς γι’αυτό, αλλά αφού επιστρέψεις στον Θεό, πες: “Να, Κύριέ μου, ενήργησα όπως μου ταιριάζει, δεν ήταν δυνατόν ν΄αναμένεται κάτι άλλο από μένα, τον τόσο κακοπροαίρετο και αδύναμο, παρά ο ξεπεσμός και το κατακρήμνισμα.” Και εδώ να εξευτελιστείς στα μάτια σου για αρκετή ώρα και να λυπηθείς με πόνο καρδιάς για τη θλίψη που προξένησες στον Θεό. Και χωρίς να συγχυστείς, αγανάκτησε εναντίον των ελεεινών σου παθών και κυρίως εναντίον εκείνου του πάθους που στάθηκε αιτία του ξεπεσμού σου. Κι έπειτα πάλι πες: “Ούτε ως εδώ δε θα μπορούσα να σταθώ Κύριέ μου και να μην αμαρτήσω χειρότερα, αν εσύ δεν ήθελες να με συγκρατήσεις με την υπέρμετρη αγαθότητά σου.”
Ευχαρίστησέ Τον και αγάπησέ Τον περισσότερο από ποτέ, θαυμάζοντας με την τόση Του ευσπλαχνία, γιατί παρόλο που βλάφτηκε από σένα, σου δίνει πάλι το δεξί Του χέρι και σε βοηθά, για να μην ξαναπέσεις σε αμαρτία. Τέλος, πες με μεγάλο θάρρος στην άμετρη ευσπλαχνία Του: “Εσύ Κύριε ευεργέτησέ με, εσύ που είσαι Πολυεύσπλαχνος και συγχώρεσέ με και μην επιτρέψεις στο εξής να ζω χωρισμένος από σένα, ούτε να απομακρυνθώ ποτέ, ούτε να σε βλάψω πια.”
Κι αφού ενεργήσεις έτσι, μην καθίσεις να σκεφτείς αν σε συγχώρεσε. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά περηφάνια, ενόχληση του νου, χάσιμο χρόνου κι απάτη του διαβόλου, χρωματισμένη με διάφορες καλές δικαιολογίες. Γι’ αυτό άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο στα ελεήμονα χέρια του Θεού, συνέχισε την άσκησή σου, σα να μην είχες ξεπέσει στην αμαρτία. Κι αν τύχει λόγω της αδυναμίας σου ν΄αμαρτήσεις πολλές φορές τη μέρα και μείνεις πληγωμένος εξαιτίας της πτώσης σου, κάνε αυτό που σου είπα, κάθε φορά που έχεις πέσει, σήκω με μετάνοια, με αυτομεμψία και ευχαριστία και με περισσότερη ελπίδα στον Θεό. Και φρόντισε να ζεις με περισσότερη προσοχή κατηγορώντας περισσότερο τον εαυτό σου και μισώντας περισσότερο την αμαρτία.
Αυτή η άσκηση δεν αρέσει στο διάβολο. Γιατί βλέπει πως είναι πολύ αρεστή στον Θεό, επειδή μένει καταντροπιασμένος ο αντίπαλος βλέποντας πως νικήθηκε από κείνον που είχε πρωτύτερα νικήσει. Γι’ αυτό και χρησιμοποιεί διάφορες παραπλανητικές μεθόδους, για να μας εμποδίσει να την κάνουμε. Πολλές φορές μάλιστα πετυχαίνει το σκοπό του εξαιτίας της αμέλειάς μας και της λίγης φροντίδας που δείχνουμε στον εαυτό μας. Γι΄αυτό, όσο περισσότερη δυσκολία βρεις εσύ σ’αυτήν την άσκηση από τον εχθρό, τόσο περισσότερο πρέπει να εξαναγκαστείς να την κάνεις πολλές φορές. Ακόμα κι αν έπεσε μόνο μία φορά ή και περισσότερο, αφού αμάρτησες και αισθάνεσαι πως ενοχλείσαι και συγχύζεσαι και απελπίζεσαι πρέπει ν΄ασκείσαι όπως σου είπα, να μέμφεσαι τον εαυτό σου για τα πάθη σου και να μετανοείς. Έτσι, θα μπορέσεις μ΄αυτό τον τρόπο ν΄ανακτήσεις την ειρήνη και τη γαλήνη της καρδιάς σου αλλά και το θάρρος. Κι αφού αρματωθείς μ΄αυτά τα όπλα, να στραφείς προς τον Θεό γιατί αυτού του είδους η ενόχληση και η ταραχή που έχει κάποιος για την αμαρτία, δε δημιουργείται από το φόβο του να μη στεναχωρήσει τον Θεό, αλλά από το φόβο της δικής του καταδίκης. Μ’ άλλα λόγια δηλαδή, αυτή προέρχεται από τη φιλαυτία, όπως είπαμε πολλές φορές.
Ο τρόπος όμως για να ανακτήσεις την ειρήνη είναι ο εξής. Αρχικά να ξεχάσεις εντελώς την πτώση και την αμαρτία σου, και να αφιερωθείς στη σκέψη της ανείπωτης αγαθότητας του Θεού. Έπειτα στοχάσου ότι Αυτός είναι πολύ πρόθυμος κι επιθυμεί να συγχωρήσει κάθε αμαρτία, όσο βαριά κι αν είναι, προσκαλώντας τον αμαρτωλό με διάφορους τρόπους και μέσω διαφόρων οδών να έλθει σ’ Αυτόν και σ΄αυτή τη ζωή να ενωθεί μαζί Του με τη χάρη Του και στην άλλη ζωή να τον αγιάσει με τη δόξα Του και να τον κάνει αιώνια ευτυχισμένο. Κι αφού με τέτοιες σκέψεις και στοχασμούς ειρηνεύσεις το σού σου, τότε να στραφείς στην πτώση σου ενεργώντας όπως είπα παραπάνω (μετάνοια, αυτομεμψία). Ύστερα, την ώρα της εξομολόγησης (την οποία σε συμβουλεύω να κάνεις συχνά), θυμήσου όλες σου τις αμαρτίες και με νέο πόνο και λύπη για τη θλίψη που προξένησες στον Θεό, φανέρωσέ τες όλες στον Πνευματικό σου και τηρησε με προθυμία τον κανόνα που θα σου επιβληθεί.
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
“Αόρατος Πόλεμος”, κεφάλαιο 280
ΠΗΓΗ : ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΗΣ
smountzouris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου