pentapostagma, gr
Σοκ προκαλεί στους Γερμανούς η συζητούμενη στους γαλλικούς ηγετικούς κύκλους θέση περί «συντεταγμένης εξόδου» από την Ευρωζώνη!
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Σαν πολιτική ατομική βόμβα έσκασε στη Γαλλία η κυκλοφορία του νέου βιβλίου του γνωστού Γάλλου αναλυτή Φρανσουά Εζμπούρ, πασίγνωστου και στο αγγλικό και στο αμερικανικό κοινό υψηλής στάθμης.
Ο τίτλος του βιβλίου τα έλεγε όλα: «Το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου». Ακόμη πιο σοκαριστικό το συμπέρασμα του Εζμπούρ: «Το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα μιας Ευρώπης χωρίς ομοσπονδιακή κυβέρνηση φέρνει αστάθεια, ανισορροπία και στασιμότητα. Για να σώσουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση, αξίζει τον κόπο να αποχωρήσουμε από το ευρώ»!
Γνωρίζοντας ότι ο εν λόγω αναλυτής εκφράζει τις θέσεις της γαλλικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ, η υποστήριξη τέτοιων θέσεων εκ μέρους του συνιστά πολιτικό σεισμό. Η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», το αγαπημένο ημερήσιο έντυπο της γερμανικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ, σημαίνει αμέσως συναγερμό.
«Συντεταγμένη έξοδος» ήταν ο τίτλος σοβαρού άρθρου της την περασμένη εβδομάδα. «Αυξάνεται ο ευρω-σκεπτικισμός στην ελίτ της Γαλλίας» προειδοποιούσε τους αναγνώστες της και τους εξηγεί γιατί πρέπει να ανησυχήσουν σοβαρότατα: «Οι γαλλικές ελίτ, πολιτικές, οικονομικές ή διανοουμένων, παρέμειναν εκπληκτικά ενωμένες στην υποστήριξή τους προς το ευρώ.
Η ήττα στο δημοψήφισμα του τέλους Μαΐου του 2005, καθώς η πλειοψηφία των Γάλλων τάχθηκε εναντίον της εμβάθυνσης της Ευρώπης, συσπείρωσε ακόμη στενότερα τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Η γαλλική ελίτ στάθηκε ακόμη πιο αποφασισμένη εναντίον της γνώμης του λαού» υπογραμμίζει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Συνεχίζει την ανάλυσή της, μπαίνοντας στα κρισιμότερα θέματα που αποκαλύπτει το βιβλίο του Φρανσουά Εζμπούρ:
«Στα περασμένα οκτώ χρόνια όμως αποδυναμώθηκε αυτή η συναίνεση. Η χρηματοπιστωτική και η οικονομική κρίση κλόνισαν εκ θεμελίων την ευρωπαϊκή πεποίθηση. Ο Εζμπούρ εξέφρασε δυνατά αυτά που πολλοί Γάλλοι ηγέτες σκέπτονται χαμηλόφωνα. Η νομισματική ένωση δεν είναι δυνατόν ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά να επιβιώσει, γράφει. Το ευρώ, το οποίο έπρεπε να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη ευημερία και ανάπτυξη στην Ευρώπη, δεν εκπλήρωσε τον στόχο του.
γράφει η γερμανική εφημερίδα, πριν περάσει στην παρουσίαση της άκρως επώδυνης για τα γερμανικά συμφέροντα λύσης που προτείνει ο αναλυτής που ανέκαθεν εξέφραζε και συνεχίζει να εκφράζει τις απόψεις της γαλλικής ελίτ – και μάλιστα ουδέποτε τις απόψεις εκείνων των ηγετικών κύκλων που σκέπτονται και δρουν κατά καιρούς «γαλλοκεντρικά», από εθνική αστική σκοπιά. «Για να σώσουμε την Ευρώπη και το ευρωπαϊκό ενοποιητικό έργο που έχει γίνει μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους, ο Εζμπούρ δεν βλέπει κανέναν άλλον δρόμο από μια συντεταγμένη διάλυση του ευρώ» υπογραμμίζει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» και συνεχίζει: «Μια σωτηρία της Ευρωζώνης μέσω της αυστηρής συμμόρφωσης προς τους διευρυμένους κανόνες του Μάαστριχτ αποκλείεται, όπως πιστεύει ο Εζμπούρ…
Μια συνέχιση των προγραμμάτων λιτότητας και δομικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες που βρίσκονται σε κρίση με ελάχιστη ανάπτυξη, θα τινάξει στον αέρα την Ευρωζώνη το αργότερο σε δέκα χρόνια, κατά τον Εζμπούρ. Γι’ αυτό απομένει ως μοναδική ανεκτή λύση μια γερμανογαλλική δράσησυντονισμένη με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για αποχώρηση από το ευρώ και επιστροφή στα εθνικά νομίσματα»!
Ο Ελληνας αναγνώστης πραγματικά έχει μια αντικειμενική δυσκολία να αντιληφθεί το τεράστιο πολιτικό βάρος που έχει το γεγονός ότι μια συντηρητική γερμανική εφημερίδα εμφανίζει σε άρθρο της τη γαλλική ελίτ να προτείνει μέσω εκπροσώπου της τη διάλυση του ευρώ.
Θεωρητικά μιλώντας, ακόμη και αν από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης έφευγαν οι 15 και απέμεναν μόνο η Γερμανία και η Γαλλία, το ευρώ μπορούσε άνετα να διασωθεί και να είναι νόμισμα υψηλού κύρους. Χωρίς τη Γαλλία όμως ευρώ δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια. Από τη στιγμή που ως και οι Γερμανοί αντιλήφθηκαν ότι η γαλλική ελίτ προβληματίζεται πλέον πολύ σοβαρά αν πρέπει να μείνει στο ευρώ ή να αποχωρήσει από αυτό και να επιστρέψει στο φράγκο, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.
Ο εκνευρισμός των Γερμανών με την απροθυμία της Γαλλίας να υποταγεί οριστικά και αμετάκλητα στις απαιτήσεις του Βερολίνου, σταδιακά παραχωρεί τη θέση του σε μια ανησυχία, σε μια αναστάτωση των Γερμανών για την τύχη του ευρώ. Ασχέτως του αν δεν το λένε ανοιχτά, οι Γερμανοί θεωρούν ότι η Γαλλία παρασιτεί σε βάρος της χώρας τους. Και φυσικά τους ενοχλεί βαθύτατα το γεγονός ότι μια χώρα που κατά την άποψή τους έχει τύχει τόσο προνομιακής οικονομικής στήριξης τολμάει τώρα με τόσο «αχάριστο» τρόπο να σκέπτεται αν πρέπει να απομακρυνθεί από το Βερολίνο και την ηγεμονική επιρροή του.
* Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου