ΠΗΓΗ : " pentapostagma "
Posted: July 21, 2014 at 1:00 pm, Last Updated: July 21, 2014 at 9:51 am
Το σημαντικότερο όλων είναι το πρόγραμμα Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των φρεγατών MEKO-200HN, ύψους 400 εκατ. ευρώ, μετά απο παλινωδίες ετών και μετά από απόπειρες “κουρέματος” του τελικού κόστους, το οποίο όμως θα μείνει στα 400 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με πηγές του ΠΝ.
Βέβαια ο εκσυγχρονισμός δεν είναι πλέον και τόσο “Μέσης Ζωής” αφού για όλα τα σκάφη της κλάσης “ΥΔΡΑ” έχει παρέλθει η Μέση Ζωή των 15 ετών (διεθνώς θεωρείται ως υπηρεσιακή ζωή ενός πολεμικού πλοίου τα 30 έτη, αλλά πλέον στο ΠΝ υπηρετούν πλοία που πλησιάζουν τα 40 χρόνια, υπηρεσίας, όπως οι φρεγάτες κλάσης “S”).
Εν πάση περιπτώσει η φρεγάτα F452 ΥΔΡΑ που είναι και το πρώτο πλοίο των ΜΕΚΟ-200ΗΝ που εντάχθηκε στο ΠΝ υπηρετεί ήδη 21 χρόνια και από αυτήν θα ξεκινήσει ο εκσυγχρονισμός της κλάσης, οποίος αναμένεται να ολοκληρωθεί σε έξι χρόνια από την ημέρα που θα ενεργοποιηθεί η σύμβαση.
Η απόφαση έπρεπε να είχε ληφθεί το αργότερο 2008 και λαμβάνεται σήμερα μετά από έξο χρόνια καθυστέρηση. Κάλλιο αργά παρά ποτέ; Η ιστορία θα δείξει αν θα προλάβει να παίξει ρόλο σε αυτό που έρχεται στο Αιγαίο από την Ανατολή.
Εν πάση περιτπώσει η απόφαση χρειαζόταν πολιτικό θάρρος και ο Δ.Αβραμόπουλος το επιδεικνύει. Και όχι μόνο σε αυτή την περίπτωση.
Και το υπόλοιπο πακέτο είναι εντυπωσιακό:
-Ο εκσυγχρονισμός των P-3B του ΠΝ (4+1), ύψους περί τα 220-250 εκατ.ευρώ. Αν όλα πάνε καλά του χρόνου τέτοια εποχή το ένα από αυτά θα πετάει, στις αρχές του 2016 θα πετάει και το δεύτερο και από εκεί και πέρα θα δούμε ένα ΑΦΝΣ με ελληνικό σύστημα μάχης και πολλά άλλα που θα αποκαταστήσουν τις δυνατότητες εθνικής επιτήρησης στο Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο που για κάποιον ακατανόητο λόγο (αν και ακούγονται πολλά για εκείνη την απόφαση…) απωλέστηκε το 2008.
Η αποδοχή του προγράμματος από αμφότερα τα μέρη (LOA) θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου και θα ξεκινήσει άμεσα με κύριο ανάδοχο την Lockheed Martin και μερικές από τις κορυφαίες ελληνικές εταιρείες του χώρου της άμυνας στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ, ένα “εθνικό”πρόγραμμα προκειμένου να καταστούν ικανά τα P-3 στην ελληνική τους διαμόρφωση να ανακτήσουν πάλι τον έλεγχο των θαλασσών μας.
-Το τρίτο σε σπουδαιότητα πρόγραμμα είναι η ανάθεση της σύμβασης υποστήριξης των εκπαιδευτικών αεροσκαφών T-6A Texan II. Επιτέλους, μετά από 17 χρόνια από την απόφαση που οδήγησε στην προμηθειά τους θα υπογραφεί για τα αεροσκάφη μία FOS για συνολική δαπάνη 50 εκατ. ευρώ για τα επόμενα 10 χρόνια.
Αυτά ήταν τα καλά νέα. Τα κακά: Η FOS αφορά μόνο τα 18 από τα συνολικά 45 αεροσκάφη. Τόσα λέει η Αεροπορία ότι χρειάζεται για να εκπαιδεύει τις σειρές των πιλότων τα επόμενα χρόνια. Γιατί μόνο τόσα λίγα; Γιατί δεν υπάρχουν πλέον πολλοί εκπαιδευόμενοι. Λιγότερα αεροσκάφη, λιγότεροι πιλότοι.
Κάπου 200 θα είναι τα μαχητικά της ΠΑ που θα μείνουν σε ενεργό υπηρεσία τα επόμενα χρόνια Κονδύλια δεν υπάρχουν για τα υπόλοιπα Texan. Ελπίζουμε κάποια στιγμή να βρεθούν, γιατί φαίνεται ότι στα 25 που δεν θα υποστηριχθούν είναι και αυτά με τον εξοπλισμό ελαφράς υποστήριξης (σκοπευτικό και ατρακτίδιο πυροβόλου) τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά για την αναχαίτιση των τουρκικών ελικοφόρων CN-235.
-Θα κατατεθεί προς έγκριση πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των αεριοστροβίλων Rolls-Roys των φρεγατών “S” που είναι η αιτία χαμηλών ποσοστών διαθεσιμότητας τα περασμένα χρόνια. Δυστυχώς, το πανάκριβο και σκανδαλώδες πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 6 “S” για το οποίο απ’ότι φαίνεται κανείς δεν θα καθίσει στο εδώλιο τελικά, εκτός από το ότι άφησε τα πλοία με τα ίδια όπλα που είχαν στην δεκαετία του ’70, δεν ασχολήθηκε καθόλου και με το πρωοστήριο σκεύος. Είναι γεγογονός ότι κανείς δεν περίμενε ότι εν έτει 2014 θα υπήρχαν 9 φρεγάτες “S” σε υπηρεσία. Το χρονδιάγραμμα προέβλεπε μονο τις 6 εκσυγχρονισμένες και το 2020 μόλις δύο από αυτές (αυτές που έχουν δορυφορικές επικοινωνίες).
-Θα ζητηθεί έγκριση δαπάνης για FOS των C-130
-Επίσης θα ληφθεί έγκριση για την αγορά κιτ εκσυγχρονισμού των ελικοπτέρων S-70 του ΠΝ
-Θα κατατεθούν προς έγκριση και προγράμματα αναβάθμισης σειράς οπλικών συστημάτων.
-Θα ζητηθεί η έγκριση αποδοχής της προσφοράς των ΗΠΑ για τα 90 άρματα μάχης Μ1Α1 Abrams. Πάντως να σημειώσουμε ότι τα συγκεκριμένα άρματα “υπέφεραν” από τα ρωσικά αντιαρματικά στις πρόσφατες συγκρούσεις στο Ιράκ. Ο ιρακινός Στρατός απώλεσε τουλάχιστον 8 οχήματα από βολές ελαφρών αντιαρματικών του ISIL όπως τα RPG-7, ενώ σε μία περίπτωση ένα βλήμα από FAGOT, κυριολεκτικά έκοψε “στα δύο” το άρμα…
Θα υπάρξουν και ορισμένα άλλα προγράμματα μικρότερης αξίας.
Δεν είναι κρίσιμα προγράμματα, αλλά έρχονται στο “και 10′” και αφού η χαοτική κατάσταση των προηγούμενων ετών στις ΕΔ έχει στοιχήσει πολλά στην ετοιμότητα και την αξιόπιστη αποτροπή.
Το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό πρόγραμμα (για όλα τα ναυπηγεία της χώρας…) είναι αυτό του εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ-200ΗΝ, για το οποίο έχει καταθέσει πρόταση η γαλλική DCNS να το αναλάβει πακέτο μαζί με τον εσκυγχρονισμό των FREMM προκειμένου να υπάρξουν οικονομίες κόστους.
Το πρόγραμμα ΕΜΖ των ΜΕΚΟ-200ΗΝ θα αφορά εργασίες όπως:
-γενική επιθεώρηση, επισκευή και συντήρηση των προωστηρίων σκευών και βοηθητικών μηχανημάτων,
-γενική επισκευή και αναβάθμιση των Εγγύς Οπλικών Συστημάτων (CIWS) Mk15 Phalanx Block 1 Baseline 1 σε Phalanx Διαμόρφωσης Επιφανείας (PSuM) Block 1Β, εγκατάσταση ολοκληρωµένου Συστήματος Ηλεκτρονικού Πολέµου µε δυνατότητες ESM, ELINT και ECM, ολοκληρωµένο στο σύστηµα διαχείρισης µάχης του πλοίου, καθώς και ολοκλήρωση στο σύστηµα διαχείρισης µάχης του πλοίου της συσκευής υποκλοπών επίγειων επικοινωνιών/ραδιογωνιοµέτρησης (COMMINT/DF),
-εγκατάσταση συσκευής IFF, µε δυνατότητα λειτουργίας σε modes 1, 2, 3/A, S και 5, ολοκληρωµένο στο σύστηµα διαχείρισης µάχης του πλοίου,
-εγκατάσταση δέκτη προειδοποίησης από στοχοποίηση µε καταδείκτη όπλου Laser (Laser Warning Receiver) ολοκληρωµένο στο σύστηµα διαχείρισης µάχης του πλοίου καθώς και προσθήκη αντίστοιχων αντιµέτρων, µιας και τα κατευθυνόµενα µε Laser οπλικά συστήµατα είναι πλέον συνηθισµένα (π.χ. Κ/Β Hellfire, βόµβες LGB κλπ.),
-εγκατάσταση αυτοµατοποιηµένου συστήματος ελέγχου και εκτόξευσης αναλώσιµων αντιµέτρων (βοµβίδες αεροφύλλων, θερµοβολίδων IR).
- Αντικατάσταση συστήµατος παρακολούθησης και ελέγχου προωστηρίου εγκαταστάσεως NAUTOS µε άλλο σύγχρονης τεχνολογίας που θα έχει και δυνατότητες εκπαίδευσης προσωπικού ή αναβάθμιση του συστήματος NAUTOS databus µε νέους αισθητήρες καθώς και αναβάθµιση των σταθµών ελέγχου εντός του Κέντρου Ελέγχου Προώσεως – Ενέργειας (MCR) µε νέες κονσόλες και λογισµικό.
- Εγκατάσταση συστήµατος παρακολούθησης των χώρων προώσεως µέσω κυκλώµατος CCTV καθώς και µέσω καµερών, που θα συνεργάζονται µε το NAUTOS (ή το αυτόµατο σύστηµα που θα το αντικαταστήσει).
- Αναβάθμιση του 3D ραντάρ ένδειξης στόχων MW 08 και αναβάθμιση των ραντάρ ιχνηλάτησης και καταύγασης STIR 1.8, ή αντικατάσταση από STIR 1.2 με πομπούς στερεάς κατάστασης (και οι 2 εναλλακτικές επιλογές αξιοποιούν τις προηγμένες τεχνικές καθοδήγησης TSG2 και TSG0 των βλημάτων ESSM)
- Αντικατάσταση του VDS (Variable Depth Sonar) με ένα χαµηλών συχνοτήτων ελαφρύ VDS που να µπορεί να λειτουργήσει σε πολυστατικό (multi-static) συνδυασµό µε τα υπάρχοντα βυθιζόµενα σόναρ τύπου HELRAS, που φέρουν τα ελικόπτερα S-70B Aegean Hawk του ΠΝ
- Εγκατάσταση συστήματος ∆ιοικήσεως και Ελέγχου MCCIS ή νεότερης έκδοσης των Νατοϊκών συστηµάτων Ελέγχου-∆ιοίκησης και Πληροφοριών, συνδεµένο µε το σύστηµα διαχείρισης µάχης
- Ολοκλήρωση Συστήματος Εξωτερικών Επικοινωνιών µε το οποίο θα διεκπεραιώνονται ασφαλώς, αξιόπιστα και έγκαιρα σήµατα σε κάθε εφαρµόσιµη µορφή όπως φωνή, video, mail, chat, δεδοµένα, κείµενο και RATT
- Σύστηµα δορυφορικών επικοινωνιών συµβατό µε το πρόγραµµα ΝΑΤΟ SATCOM post 2000.
Υπό εξέταση είναι η εγκατάσταση του Συστήματος Διαχείρισης Μάχης (CMS) TACTICOS και του τρισδιάστατου (3D) ραντάρ SMART-S Mk2 μέσης/μακράς εμβέλειας.
Κάποιες από τις παραπάνω εργασίες (όχι αυτές που αφορούν το προωστικό σκεύος του οποίου η αναβάθμιση θεωρείται “εκ των ουκ άνευ”) μπορεί να “κοπούν” προκειμένου να “χωρέσει” το TACTΙCOS και το νέο ραντάρ.
“Πιλότος” του προγράμματος, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν θα είναι το πρόγραμμα αναβάθμισης των αυστραλιανών MEKO-200HN.
Το πρόγραμμα αναμένεται να υπογραφεί το αργότερο μέχρι τα τέλη του χρόνου, αν δεν υπάρξουν απρόβλεπτες καταστάσεις σε πολιτικό επίπεδο.
Οι ελληνικές MEKO 200 HN ανήκουν στην τρίτη γενιά (mod 3) πλοίων τύπου MEKO στην οποία αξιοποιούνται πληρέστερα οι προοπτικές της εγκατάστασης οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων σε FE (Funktions Einheits: Λειτουργικές Μονάδες), ενώ βελτιώνονται σημαντικά οι ικανότητες επιβίωσης μετά από πλήγματα, αφού (σε σύγκριση με την κλάση YAVUZ του TN) οι διαστάσεις και το εκτόπισμα των φρεγατών τύπου MEKO Mod3 αυξήθηκαν σημαντικά εξασφαλίζοντας αύξηση του εσωτερικού όγκου και της επιφάνειας καταστρωμάτων, καθώς και βελτίωση της συμπεριφοράς διατοίχισης και της ευστάθειας μετά από πλήγματα.
Πάντως ο Δ.Αβραμόπουλος έχει διαψεύσει πολλούς από αυτούς που θεωρούσαν ότι είναι απλά “περαστικός” από το υπουργείο. “Καθάρισε” πολλά προβλήματα και δεν διστάζει “να μπει μπροστά” για να γίνουν έστω τα αυτονόητα…
defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου