«ΑΙΩΝΙΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ»
Ετελέσθη υπό του Αρχιμανδρίτου πατρός Σιλουανού, το Σάββατο, 31 Ιανουαρίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου στα Πετράλωνα, το 41ο Μνημόσυνο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή, Αρχηγού του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνος της Ε.Ο.Κ.Α. 1955-1959.
Ο φιλόλογος-συγγραφέας Νίκος Ορφανίδης, εξεφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο, ο οποίος ήταν μεστός και πλήρης ενωτικών μηνυμάτων τα οποία άκουσαν μετά προσοχής οι παριστάμενοι μεταξύ των οποίων ξεχωριστή θέση είχαν οι σπουδαστές των τριών Στρατιωτικών Σχολών. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
Νίκος Ὀρφανίδης: Μνήμη ἀρχηγοῦ Διγενῆ καὶ τῶν συν αὐτῷ
Μνημονεύουμε σήμερα ἐν Χριστῷ καὶ δεόμεθα ὑπὲρ τῆς ψυχῆς τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Γεωργίου τοῦ στρατηγοῦ καὶ γυρίζουμε σὲ ἄλλους χρόνους καὶ ἄλλους καιρούς, ἀνάτασης καὶ ἐλπίδος καὶ ἡρωϊσμοῦ.
Σαράντα τόσα καὶ πλέον χρόνια μετὰ τὴν ἐκδημία του καὶ ἑξῆντα μετὰ τὴν ἔναρξη τοῦ ὑπὲρ ἐλευθερίας ἀγῶνος τῶν Ἑλλήνων τῆς Κύπρου, στεκόμαστε καὶ ὑποκλινόμαστε μπροστὰ στὸ μέγεθος τῆς θυσίας ἐκείνων ὅλων τῶν νέων, καὶ σὲ ὅσα ἀνέλαβε ὁ ἀρχηγός τους. Ὁ ἀρχηγὸς Διγενής. Ἐκεῖνο τὸ βάρος νὰ ἐλευθερώσει, «Μὲ τὴ βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, μὲ πίστιν εἰς τὸν τίμιον ἀγώνα μας, μὲ τὴν συμπαράστασιν ὁλοκλήρου τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ μὲ τὴ βοήθειαν τῶν Κυπρίων» ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩΝ «ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΙΝΑΞΙΝ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΖΥΓΟΥ. Μὲ σύνθημα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μας κατέλιπαν οἱ πρόγονοί μας ὡς Ἱερὰν παρακαταθήκην "Ἢ τᾶν ἢ ἐπὶ τᾶς".» Ὅλα αὐτὰ ἀναγράφει στὴν πρώτη προκήρυξη τοῦ ἀγῶνος τὴν αὐγὴ τῆς 1ης Ἀπριλίου 1955.
Σκέφτομαι, καθὼς γιὰ μιὰ ἀκόμα φορά, ἔχω τὴ χαρὰ καὶ τὴν εὐλογία καὶ τὴν τιμὴ νὰ μιλῶ σ’ αὐτὸ τὸν φιλόξενο ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πετραλώνων, πὼς ἀκριβῶς δίπλα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ ἱερὸ αὐτοῦ τοῦ ναοῦ ἔμενε, κατὰ τὴ μαρτυρία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔζησαν ἐδῶ, ὁ ἄλλος μεγάλος ἀρχηγὸς τοῦ ἀγῶνος ὁ ἐθνάρχης Μακάριος ὁ Γ΄, ἀκριβῶς ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Τρώων. Ἀλλὰ καὶ ὁ στρατηγὸς Διγενὴς ἔμενε στὴν ἀρχὴ αὐτοῦ τοῦ δρόμου, στὸ Θησεῖο. Νά, λοιπόν ὁ μυστικὸς δρόμος, ὁ τόπος ἐν Ἀθήναις, ποὺ συνέδεσε κατὰ τρόπο παράδοξο τοὺς δύο ἀρχηγοὺς καὶ ἡγέτες τοῦ τόπου μου, λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν ἀγῶνα τῆς ΕΟΚΑ, ποὺ ἡ συνάντησή τους καὶ ἡ πορεία τους ὑπῆρξε αὐτὴ ποὺ ὑπῆρξε. Μεγαλειώδης ἀλλὰ καὶ θλιβερή. Χαρμόσυνη ἀλλὰ καὶ ἐμπαθής. Μὲ ὅλα τὰ δεινὰ ποὺ ἐπεσώρευσε ἡ διχόνοια καὶ τὸ πάθος, κατὰ τὰ ἀνθρώπινα.
Ἔτσι ὁδηγηθήκαμε ἀπὸ το ὅραμα στὴ ματαίωση, ἀπὸ ἐκείνη τὴ μαγεία τοῦ ἡρωϊσμοῦ στὰ παντοῖα ἐθνικὰ δεινά. Δὲν θὰ σταθῶ στὴν ἱστορία κι οὔτε σὲ ὅσα συνηθίζουμε. Θὰ μιλήσω μόνο ἐκκλησιαστικῶς, δεόμενος γιὰ τὶς ψυχὲς καὶ τῶν δύο. Αὐτὸ ὀφείλουμε καὶ αὐτὸ τοὺς τὸ ὀφείλουμε ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Νὰ προσευχόμαστε γιὰ τὶς ψυχές τους, καθὼς πλέον εὑρίσκονται ἀνυπεράσπιστοι στὸν ἄλλο τόπο. Νὰ τοὺς ἀναπαύει ὁ Κύριος καὶ νὰ τοὺς κατατάξει ἐν σκηναῖς δικαίων. Στρατηγοῦ Γεωργίου ἡ μνήμη σήμερα, ἀλλὰ καὶ Μακαρίου Ἀρχιερέως. Ἴσως καὶ ἀνασάνει καὶ ἡ πατρίδα μας ἀπὸ τὰ παντοῖα δεινὰ τοῦ κόσμου τούτου. Ἴσως δεχθοῦμε ἀπὸ τὸν ἄλλο τόπο τὴν εὐλογία καὶ τὴν εὐχὴ τῶν κοιμηθέντων πατέρων καὶ ἀρχηγῶν ἡμῶν. Καθὼς καὶ ὅλων τῶν μαρτύρων τοῦ κυπριακοῦ δράματος.
Ὅλο αὐτὸ τὸν καιρὸ εἰσπράττουμε ὁ σύμπας ἑλληνισμὸς ἀλλὰ καὶ ἡ Κύπρος ἐξαιρέτως, καὶ πάντοτε θὰ ἔλεγα, χρόνια τώρα, ἐπιμόνως τὸ φόβο καὶ τὸν πανικὸ καὶ τὸν τρόμο, εἰς τὸ μέσον τῶν ἱστορικῶν δεινῶν, τοῦ κατατρεγμοῦ καὶ τοῦ διωγμοῦ. Τοῦ διάχυτου τρόμου. Τῆς καλπάζουσας οἰκονομικῆς κρίσης, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν καὶ ἄλλων ἀδιεξόδων. Τῶν ποικίλων πολιτικῶν παθῶν. Ὅμως δὲν θὰ πρέπει νὰ μένουμε σ’ αὐτά. Οὔτε μόνο σ’ αὐτά. Ὁ ἀγώνας ἐκεῖνος ὁ λησμονημένος τῆς Κύπρου, τὸ ἔπος ἐκείνων τῶν χρόνων, μᾶς δίδαξε καὶ μᾶς ἀποκάλυψε καὶ τὸ ἄλλο πρόσωπο. Τὴν ἀθέατη πλευρὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὐτὴν τὴν ἀνάτασης. Τοῦ ὕψους. Τῆς μεγαλοσύνης. Τῆς θυσίας. Τοῦ ἁγιασμοῦ. Ἔτσι εἶναι, ποὺ ἡ πατρίδα μας προβάλλει ἀπαστράπτουσα καὶ ἐωθινή, μέσα στὸ αἷμα καὶ στὴ σκόνη ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὰ τοπία τῆς ἱστορίας. Ἔτσι εἶναι, ποὺ καταλάμπει ὁ τόπος. Ποὺ ἀστράφτει ἀπὸ παντοῦ. Ποὺ μᾶς πάει εὐθέως στὸν τόπο τῆς χάριτος. Στὸν τόπο τοῦ φωτός.
Αὐτὸ ὑπῆρξε ἡ μεγαλοσύνη ἐκείνων τῶν χρόνων. Ἐκείνου τοῦ ὑπέροχου ἀγῶνος τῆς ἀθωότητος. Ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀρχηγοῦ τους, ποὺ μνημονεύουμε σήμερα καὶ δεόμεθα ἁπαλὰ γιὰ τὴν ψυχή του. Σ’ αὐτὰ ὀφείλουμε νὰ στεκόμαστε ὡς παραδείγματα βίου. Στὴν αὐτοθυσία, τὸν ἔρωτα τῆς πατρίδος, τὴ φιλοπατρία, τὴν σύμπνοια, τὴ συναίνεση, τὴν ἀδελφοσύνη. Αὐτὰ ποὺ στήριξαν ἐκεῖνο τὸν ὑπέροχο ἀγῶνα. Ὅλα τὰ ἄλλα ἂς τὰ ἀφήσουμε ὀπίσω μας.
Στῶμεν, λοιπόν, καλῶς. Κι ἂς ἀφεθοῦμε στὸν τόπο τοῦ φωτός. Στὸν τόπο τῆς χάριτος ἐν Χριστῷ. Κι ἂς ἀγαπήσουμε τὴν πατρίδα μας, ποὺ ἐπιμένει νὰ καταλάμπει στὸ φῶς, παρὰ τὶς μικρότητες καὶ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μας. Παρὰ τὶς ὅποιες συμφορές, ποὺ μᾶς ἔρχονται στὸν τόπο τῆς ἱστορίας. Παρὰ τὸ ζόφο τοῦ πόνου, μὲ τὴ σφαγὴ καὶ τὸ θάνατο καὶ τὸ ξερριζωμό, στὴν Κύπρο. Κι ἂς ἀφήσουμε χαρμόσυνες στὶς ψυχές μας τὶς καμπάνες τοῦ ἑορτασμοῦ καὶ τῆς ἀναστάσεως καὶ τῆς οὐρανίας χάριτος. Κι ἂς ψάλλουμε πρὸς τὸν Κύριο κι ἂς δεόμεθα πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ τοὺς ἁγίους μας, γιὰ τὶς πρεσβεῖες των στὸν Κύριο. Ὅλοι μαζί. Ζητώντας ταπεινὰ συγχώρεση γιὰ τὰ πάθη μας. Καὶ προπαντὸς δεόμενοι γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀρχηγῶν ἀλλὰ καὶ τῶν μαρτύρων καὶ πεσόντων τοῦ ἀλλοτινοῦ μας ἀγῶνος. Καὶ σήμερα, ὅλως ἰδιαιτέρως καὶ ἐξόχως, γιὰ τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Γεωργίου τοῦ στρατηγοῦ, τοῦ κοιμηθέντος τὴν 27ην Ἰανουαρίου τοῦ 1974. Αἰωνία ἂς εἶναι ἡ μνήμη του.
ΠΗΓΗ : " ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου